Stichting #DutchBloggies vindt inderdaad dat bloggen zich heeft bewezen en dat het momentum is verschoven naar social media. @JeroenMirck, jurylid bij de Dutch Bloggies verdedigt op de Twitters de opheffing van de Dutch Bloggies. Na tien jaar prijzen uitreiken voor de beste weblogs van Nederland stoppen de Dutch Bloggies ermee. Naar eigen zegge omdat het momentum is verschoven naar Twitter en andere social media. Dat laatste kan ik opzich beamen, we krijgen bij Sargasso immers steeds meer hits vanaf Twitter binnen. Sommigen mensen schijnen toch nog behoefte te hebben aan (burger)communicatie die de limiet van 140 karakters overstijgt? Met het verdwijnen van de Dutch Bloggies verdwijnt een instituut in de Nederlandse blogosfeer. Want zo verguisd als dat ze bij vlagen waren, zo veel postjes zijn er door vriend en vijand gewijd aan het jaarlijkse evenement met duistere sponsoren en dito animeermeisjes. In 2006 mocht Sargasso cashen op dit jaarlijkse blogfeest met de prijzen voor beste collectieve weblog en beste weblog van Nederland. Het jaar daarop werd vanwege een omstreden jurylid voor velen een sof. De Dutch Bloggies waren altijd erg creatief in het bedenken van prijscategorieën: beste nieuwkomer, beste thema, beste link, beste BN-er... alleen de Salon Bloggies (foto) konden de Dutch Bloggies nog overtreffen in illustere prijscategorieën: klikken en scrollen. Maar dat is nu allemaal voorbij. Tijdens de bloggersborrel in januari 2011 kiezen de Dutch Bloggies de 'blogger van het decennium' en daarna kunnen we met z'n allen voorgoed overstappen op Hyves ..of valt er op bovenstaand saillant nog wat af te dingen?
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Groot nieuws: de DutchBloggies hebben hun reglement maar weer eens aangepast! Vanaf nu is het toch weer mogelijk dat u (lezer, reaguurder, sterveling) weblogs nomineert voor een DutchBloggie. Nu ligt het in de aard van de DutchBloggies om het reglement per aflevering meerdere malen aan te passen, het ligt ook weer in ónze aard om te beweren wij: organisatoren van de SalonBloggies hier de hand in hebben gehad. Dat het de hete adem van de salonblogs was die de DutchBloggies tot inkeer heeft gebracht. Volgens verschillende kanshebbers in de SalonBloggie categorie de Gouden Trol zwelgen wij immers in zelfingenomenheid.
Afijn, hoe het ook moge zijn, u kunt nu naar hartelust nomineren in twee verschillende weblogverkiezingen waarvan de kwaliteit en betrouwbaarheid nog maar bewezen moet worden. Succes!!!
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
