DMZ: ecotoerisme tussen de landmijnen?

Ecotoerisme in de gedemilitariseerde zone tussen Noord- en Zuid-Korea? Zo vlak voor 1 april klinkt het te mooi om waar te zijn. Maar de zogenaamde DMZ is al sinds 1953 een ecologische corridor van 4 bij 240 kilometer (van nergens naar nergens) met bijzondere soorten als de zeldzame Witnekkraanvogel, Japanse kraanvogel, de Kraagbeer en misschien wel de Siberische tijger (CNN). Ecotoerisme zou er volgens Zuid-Korea ontwikkeld kunnen worden vanuit zeven dorpen langs de DMZ (Treehugger). Een plan van de Zuid-Koreaanse presidentiële raad voor 'National Competitiveness' voorziet in fietsroutes en een observatiepostie in het zuidelijke deel van de DMZ (People Daily). De Zuid-Koreanen willen nu in gesprek met hun Noordelijke counterparts over deze plannen (Korea Times). Het DMZ Forum: een Amerikaanse NGO die ernaar streeft het gebied erkent te krijgen als UNESCO World Heritage site meldde drie jaar geleden al dat Noord-Korea had ingestemd met het opzetten van een observatiepost in een rijstveld net binnen de DMZ van waaruit kraanvogels met graan gelokt gaan worden. Misschien dat er wel een deal uitkomt waarbij de hongerende bevolking van Noord-Korea zelf ook een graantje kan meepikken? Fair enough... De studente Architectuur Vivian Chin uit Toronto bedacht al eerder inventieve oplossingen voor gebouwen en infrastructuur in gebieden vol landmijnen en andere gevaren. Hierboven ziet u haar impressie van een ecologische corridor met ondergrondse bebouwing als ooit Noord- en Zuid-Korea weer samengaan.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.