Varoufakis kandidaat voor het EP in Duitsland

De Duitse partij Demokratie in Europa heeft Yanis Varoufakis, de Griekse oud-minister van Financiën, als lijstaanvoerder gekozen voor de komende Europese Verkiezingen. Op de tweede plaats staat de Oostenrijkse econoom Daniela Platsch, drie is Srećko Horvat, de Kroatische filosoof die met Varoufakis aan de wieg stond van DiEM25 (Democracy in Europe Movement 2025). Demokratie in Europa is een van de nationale partijen die deel uitmaakt van de 'verkiezingsvleugel' van DiEM25. Ook in Frankrijk, Italië, Griekenland, Portugal, Polen en Denemarken doen partijen mee onder de paraplu van European Spring. Het gezamenlijke programma voorziet in een drastische hervorming van de europese economie, een groot investeringsprogramma in duurzame energie en nieuwe technologie, bestrijding van de armoede, aanpak van de klimaatverandering en fundamentele democratisering van de Europese instituties, te beginnen bij een nieuwe grondwetgevende vergadering. European Spring is vanwege het Europese kiessysteem gedwongen te opereren in nationale partijen. De kandidaten kunnen overal vandaan komen, ze worden ook door de hele Europese beweging gezamenlijk gekozen. Eenmaal in het parlement gekozen zullen ze zich moeten vestigen in het land waar ze afgevaardigd zijn.

Foto: Marc Lozano (cc)

Griekenland uit de crisis

ELDERS - Met het einde van de Griekse financiëel-economische crisis in zicht ontstaan nieuwe politieke initiatieven.

Rond de oude sociaal-democratische partij van Griekenland, PASOK, is eind vorig jaar een nieuwe coalitie gevormd met de naam “Kinima Allagis” (Beweging voor verandering). Twee weken geleden was het oprichtingscongres. Voorlopige leider is Fofi Gennata. Zij verklaarde dat de nieuwe partij een eigen, autonome koers gaat varen ten opzichte van regeringspartij Syriza en de rechtse Nieuwe Democratie. Toch ging ze deze week nog wel bij premier Tsipras en oppositieleider Mitsotakis langs om steun te verwerven voor haar voorstellen voor constitutionele hervormingen. In opiniepeilingen in december 2017 kwam de nieuwe partij als derde uit de bus met 18% van de stemmen na Nieuwe Democratie (33%) en Syriza (24,5%).

Maandag j.l lanceerde oud-minister van Financiën Yanis Varoufakis de nieuwe partij Mera25. Hij strijdt voor onder meer kwijtschelding van Griekse schulden, een stop op privatiseringen en verlaging van de belastingen. Maar Varoufakis gaat veel verder. Mera25 is de Griekse tak van de transnationale beweging DiEM25. Het partijprogramma van Mera25 staat model voor de inzet waarmee Varoufakis c.s. volgend jaar bij de Europese verkiezingen voet aan de grond hopen te krijgen. Internationaal bekende linkse figuren als Noam Chomsky, Naomi Klein, Brian Eno en Slavoj Žižek steunen het initiatief. Ook de voormalige Franse socialist en presidentskanidaat Benoît Hamon heeft zich aangesloten met zijn beweging Generation.s.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Marc Lozano (cc)

Betrouwbare ego-documenten: Varoufakis

RECENSIE - De voormalige Griekse minister van Financiën Yanis Varoufakis geeft zijn visie op de Griekse crisis van twee jaar geleden.

Wat is de waarde van memoires en ego-documenten? Kijk er mee uit, leerde ik op college. De schrijvers hebben behoefte hun positie in de geschiedenis te beïnvloeden, hun versie van wat er gebeurde te vertellen, hun aandeel daarin mooier af te beelden of juist kleiner te maken.

Die waarschuwing kreeg de student, toen het aantal historische bronnen veel kleiner was dan tegenwoordig. De leugen groeide toen gemakkelijker: Churchill kon in de oorlog “bodygards of lies” scheppen, om de waarheid te verbergen en te beveiligen.

Dat lukt niet meer tegenwoordig: iedereen filmt en fotografeert en deelt die representatie van de werkelijkheid onmiddellijk via internet. Er is een representatie van de realiteit ontstaan, die mondiaal is. Zelfs als je van nature liegt, wordt het moeilijker, die vastgelegde realiteit te negeren.

Varoufakis

Een fascinerend ego-document is dat van de Griekse minister van Financiën, Yanis Varoufakis. Hoe zat het ook al weer?  Varoufakis had problemen met Jeroen Dijsselbloem: die wilde als voorzitter van de Eurogroep niet steeds hoorcolleges economie van Varoufakis, maar een Griekse regering die braaf deed wat de Troika verlangde. Maar het ging toch over economie?

Foto: BackBoris2012 Campaign Team (cc)

Hoe een volgende Exit te vermijden

OPINIE - Een kleine meerderheid van de Britten heeft het dan toch gedaan: stemmen voor een vertrek uit de Europese Unie. Het ‘Brexit’ laat zien dat de publieke discussie in Europa vast zit in een nogal ouderwetse politieke tweestrijd. Als we de conflictlijn een kwartslag draaien over het politieke toneel, krijgt de discussie ineens zin.

In luttele uren na het bekend worden van de uitslag, verschenen plaatjes die uitlegden uit wie die 52% (voor exit) respectievelijk de 48% (voor blijven) bestonden. Vooral de uitsplitsing naar leeftijdscategorie valt op. Hoe jonger de generatie, hoe liever ze bij de EU blijven. Senioren willen juist weg. De geografische verdeling is ook veelzeggend: de universiteitssteden, het financiële centrum en de Schotten willen blijven, terwijl de overige counties per saldo het exit verkozen.

fig1

Pro-blijf of pro-choice?

Twee weken geleden stelde de Volkskrant (11 juni, p.6) dat het ‘ieder voor zich’ is in de strijd om Brexit. Het artikel stelt dat er sprake is van onverwachte of zelfs onwaarschijnlijke bondgenootschappen. Een multinational en een groene partij zijn ineens vrienden, en de conservatief-liberaal Boris Johnson is voor een exit. Net als Labour-leider Jeremy Corbyn, maar hij moest vanwege partijdiscipline tegen campaignen. Niettemin is Corbyn, die wel onder de ‘linkse populisten’ wordt geschaard, in het exit-kamp in te delen. Het onderste duo is dus pro-Europees en de bovenste is voor een Brexit. Pro-blijf en pro-choice, zo je wilt.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.