Nu weten we allemaal dat de Belgische trots niet bij mijnheer De Crem moeten leggen maar wat ik gisteren heb gezien heeft mij diep diep diep beschaamd gemaakt om mijzelf residente van Belgie te noemen. Blakend over Adamo, De Strangers en andere Vlaamse folklore liep hij te lallen tegen zijn Amerikaanse delegatie dat dit hetgene was waar Belgie al about was, Vlaamse folklore en bier… door het restaurant liep hij te lallen over de lichtjes van de Schelde (maar dan zond hij de lichtjes van defensie…) Ook andere Vlaamse folklores werden getransformeerd door de minister himself in behoorlijk vulgaire liedjes waar hijzelf het hardste om liep te lachen. [...] Op een bepaald ogenblik wilde Minister Van Defensie graag mijn taak achter de bar overnemen…Hij blaakte daarbij ‘maak je geen zorgen we betalen alles…’
Aan het woord is een dame met het juiste hart op de tong. Ze beschrijft hoe de Belgische minister van Defensie zijn avond doorbracht in de Grote Apple. Op zich geen bijzonder nieuws voor de kenner van Belgische oorlogsministers, ware het niet dat, toen ze het bovenstaande citaat in een postje had geplaatst, ze door haar baas werd ontslagen. Dit nadat ze, zoals ze zegt, uit goede bron had vernomen dat iemand van de Belgische defensie had gebeld met haar baas. Dat is ook logisch, heren van stand die het varken uithangen, daar mogen wij niets van willen weten, zelfs niet als de pers er lucht van heeft gekregen.
De Crem: als je meeleest: mail onze redactie even, we willen er deze keer graag bij zijn. Nathalie Lubbe Bakker komt zeker mee!
