Waarom een verbod op onverdoofde slacht geen symboolpolitiek is

Godsdienstvrijheid zwaarder wegen dan dierenwelzijn duidt op een gebrek aan inlevingsvermogen, meent filosoof Floris Schleicher. Een verbod op onverdoofde slacht is symboolpolitiek. Dit betoogt Tweede Kamerlid Carla Dik-Faber (ChristenUnie) in een opiniestuk in Trouw, naar aanleiding van een nieuw voorstel van de Partij voor de Dieren om onverdoofde slacht geheel te verbieden. Momenteel is de onverdoofde slacht al verboden tenzij er religieuze gronden voor zijn. In de praktijk betekent dit dat de onverdoofde slacht is toegestaan voor joden en moslims. Het mag geen wonder heten dat Dik-Faber voor deze religieuze groepen opkomt. Als christendemocraat heeft ze godsdienstvrijheid hoog in het vaandel staan. Het dierenleed zou echter zwaarder moeten wegen dan haar appèl op godsdienstvrijheid. Wanneer we deze argumenten in overweging nemen, wordt duidelijk dat het bij het algehele verbod op onverdoofde slacht niet gaat om symboolpolitiek. Drie miljoen Dik-Faber stelt dat het voorgestelde verbod niet direct zal bijdragen aan dierenwelzijn. Ze wijst hierbij op het kleine percentage dat de onverdoofde slacht uitmaakt van de gehele vleesindustrie. Er worden jaarlijks zo'n 600 miljoen dieren geslacht in Nederland en de onverdoofde slacht is verantwoordelijk voor minder dan een half procent daarvan. Hoewel dat klopt, vergeet Dik-Faber dat het bij de onverdoofde slacht dus om miljoenen dieren gaat die extra leed wordt aangedaan. De cijfers over de gehele vleesindustrie leiden vooral af van waar het bij dit wetsvoorstel echt om gaat: bijna drie miljoenen dieren die te maken hebben met de onverdoofde slacht.

Door: Foto: Roel Wijnants (cc)

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Mededeling

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.