Een punkattitude klinkt leuk: lekker uit de band springen en schijt hebben aan conventies. Helaas is de praktijk weerbarstiger: dat uit de band springen klinkt nergens naar als je geen instrument kan bespelen noch kan zingen, en helaas zitten de meeste punkbands hopeloos vast in de conventie van bas drum gitaar in vierkwartsmaat, waarbij er wat geschreeuwd wordt over de drie accoorden die ze nog net kennen. U begrijpt het al, okto vindt punk maar niks.
Maar je kunt ook anders omgaan met een punkattitude. De Nederlandse band The Ex bestaat al sinds de 1979, en is een lichtend voorbeeld hoe het wel kan: altijd origineel, met bijzondere samenwerkingsverbanden en verrassende insteken. Begonnen als zuivere anarcho-punk, door de jaren heen kwamen daar steeds meer invloeden bij, zoals jazz, etnische invloeden, improvisatie, avant-garde en pure noise.
De originele insteek blijkt b.v. uit dit uit 1991 stammende nummer State of Shock, van de plaat Scrabbling at the lock, waarbij scheurende gitaren moeiteloos gecombineerd werden met de cello van avant-garde cellist Tom Cora. In de versie hier zijn de cello-partijen vervangen door koper, uit de tijd dat ze veelvuldig samen werkten met de top van de nationale en internationale jazz/avant-garde scene.
https://www.youtube.com/watch?v=liqhqCuJsGw
