Obama is verstandig genoeg geweest om Hillary Clinton te parkeren op het State Department, het Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken. Hij veronderstelt, terecht, dat ze daar niet veel kwaad kan. Immers, de buitenlandse politiek van Amerika verkeert in een dusdanig dal dat er eigenlijk niets meer aan te verpesten valt. Bovendien kan ze als minister van buitenlandse zaken goede sier maken. In de buitenlandse politiek rekent Obama erop dat leiders van andere mogendheden onder de indruk zullen zijn van celebrity-persoonlijkheden. Een goede, saaie, professionele diplomaat (denk Warren Christopher) zou misschien de betere beslissingen nemen, maar veel minder indruk maken op de Sarkozy's en J.-P.- Balkenendes van deze wereld.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
We zijn terug in het tijdperk-Clinton. Niet alleen zijn veel functionarissen uit de Clinton-periode weer op hoge posities teruggekomen. Tevens hebben we wellicht al zicht op een Whitewater-affaire.
Herinneren we ons Whitewater? Helemaal aan het begin van de regeerperiode van Bill Clinton uitte een bankier uit Arkansas een loze beschuldiging in de richting van de president. De beschuldiging was ongegrond, maar de media, justitie, en de Republikeinse Partij stortten zich er met verve op. Van begin af aan nam de kwestie veel tijd van het Witte Huis in beslag. En tevens leidde het een tot het ander, todat er uiteindelijk een zeer minimale kwestie in beeld kwam waar, met fantasie, een impeachment uit geperst kon worden. De kwestie-Lewinsky.
Een vergelijkbare kwestie dient zich nu aan. Rod Blagojevich, de weinig populaire Democratische gouverneur van Illinois, heeft geprobeerd de voormalige Senaatszetel van Barack Obama voor politieke gunsten te verkopen, en is hiervoor gearresteerd. Normaal gesproken zou het geen al te belangwekkende kwestie zijn. Maar omdat er een hele kleine kans bestaat dat Obama misschien op de een of andere manier laakbaar gehandeld zou hebben springen de media er bovenop.
Als je Barack Obama interviewt, wat vraag je dan? Vraag je of hij Angela Merkel zo ver denkt te kunnen krijgen meer troepen naar Afghanistan te sturen? Of de staat de Amerikaanse auto-industrie gaat redden? Wanneer er een opvolger van het Kyoto-protocol komt? Welnee. De kwestie-Blagojevich is veel interessanter.
“Kort nadat Barack Obama de Amerikaanse verkiezingen had gewonnen, liet een Talibanleider iets opmerkelijks weten aan CNN: de Taliban had géén vertrouwen in de nieuwe president. Dat was geen nieuws. Amerika is niet voor niets de aartsvijand van de Taliban. En toch haalde het de wereldpers. Er was in de wereld blijkbaar zoveel hoop op Obama gevestigd dat het zelfs mogelijk had geleken dat de Taliban wél vertrouwen in hem zou uitspreken.”
Commentaar in Wordt Vervolgd, het tijdschrift van Amnesty International. Hoofdredactrice Monique van Ravenstein wil Obama ook graag zien als symbool van het nieuwe idealisme, maar twijfelt. Opmerkelijk: Michelle Obama legt het qua idealisme af tegen Laura Bush in de ‘Eleanorometer’ van het tijdschrift, dat deze maand gewijd is aan de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, deze week precies zestig jaar geleden geopenbaard.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
“Lots of Buck, Not Much Bang.”
Howard Gleckman van de economische denktank Tax Policy Center is niet zo te spreken over Obama’s stimuleringsplannen. NY Times columnist en Nobelprijswinnaar Paul Krugman is het met hem eens en laat dat zien met de eigen grafiekjes van de Obama-mensen.
Is Obama’s plan voor de Amerikaanse economie en energievoorziening haalbaar en realistisch?
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
