Sta op, Tom Daschle!

Obama is verstandig genoeg geweest om Hillary Clinton te parkeren op het State Department, het Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken. Hij veronderstelt, terecht, dat ze daar niet veel kwaad kan. Immers, de buitenlandse politiek van Amerika verkeert in een dusdanig dal dat er eigenlijk niets meer aan te verpesten valt. Bovendien kan ze als minister van buitenlandse zaken goede sier maken. In de buitenlandse politiek rekent Obama erop dat leiders van andere mogendheden onder de indruk zullen zijn van celebrity-persoonlijkheden. Een goede, saaie, professionele diplomaat (denk Warren Christopher) zou misschien de betere beslissingen nemen, maar veel minder indruk maken op de Sarkozy's en J.-P.- Balkenendes van deze wereld.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rod Blagojevich, een probleem voor Obama

, door

We zijn terug in het tijdperk-Clinton. Niet alleen zijn veel functionarissen uit de Clinton-periode weer op hoge posities teruggekomen. Tevens hebben we wellicht al zicht op een Whitewater-affaire.

Herinneren we ons Whitewater? Helemaal aan het begin van de regeerperiode van Bill Clinton uitte een bankier uit Arkansas een loze beschuldiging in de richting van de president. De beschuldiging was ongegrond, maar de media, justitie, en de Republikeinse Partij stortten zich er met verve op. Van begin af aan nam de kwestie veel tijd van het Witte Huis in beslag. En tevens leidde het een tot het ander, todat er uiteindelijk een zeer minimale kwestie in beeld kwam waar, met fantasie, een impeachment uit geperst kon worden. De kwestie-Lewinsky.

Een vergelijkbare kwestie dient zich nu aan. Rod Blagojevich, de weinig populaire Democratische gouverneur van Illinois, heeft geprobeerd de voormalige Senaatszetel van Barack Obama voor politieke gunsten te verkopen, en is hiervoor gearresteerd. Normaal gesproken zou het geen al te belangwekkende kwestie zijn. Maar omdat er een hele kleine kans bestaat dat Obama misschien op de een of andere manier laakbaar gehandeld zou hebben springen de media er bovenop.

Als je Barack Obama interviewt, wat vraag je dan? Vraag je of hij Angela Merkel zo ver denkt te kunnen krijgen meer troepen naar Afghanistan te sturen? Of de staat de Amerikaanse auto-industrie gaat redden? Wanneer er een opvolger van het Kyoto-protocol komt? Welnee. De kwestie-Blagojevich is veel interessanter.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de dag: Hoop

, door

“Kort nadat Barack Obama de Amerikaanse verkiezingen had gewonnen, liet een Talibanleider iets opmerkelijks weten aan CNN: de Taliban had géén vertrouwen in de nieuwe president. Dat was geen nieuws. Amerika is niet voor niets de aartsvijand van de Taliban. En toch haalde het de wereldpers. Er was in de wereld blijkbaar zoveel hoop op Obama gevestigd dat het zelfs mogelijk had geleken dat de Taliban wél vertrouwen in hem zou uitspreken.”

Commentaar in Wordt Vervolgd, het tijdschrift van Amnesty International. Hoofdredactrice Monique van Ravenstein wil Obama ook graag zien als symbool van het nieuwe idealisme, maar twijfelt. Opmerkelijk: Michelle Obama legt het qua idealisme af tegen Laura Bush in de ‘Eleanorometer’ van het tijdschrift, dat deze maand gewijd is aan de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, deze week precies zestig jaar geleden geopenbaard.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende