Quote van de Dag: It makes no sense

[qvdd] Today, there are hundreds of thousands of students excelling in our schools who are not American citizens. Some are the children of undocumented workers, who had nothing to do with the actions of their parents. They grew up as Americans and pledge allegiance to our flag, and yet live every day with the threat of deportation. Others come here from abroad to study in our colleges and universities. But as soon as they obtain advanced degrees, we send them back home to compete against us. It makes no sense. Obama komt in zijn State of the Union op voor kinderen van illegalen in de VS. Hoe moeten we daar in Nederland mee omgaan?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de dag: Obama without tears

[qvdd]

A friend and longtime warrior for liberal reforms described what unfolded in harsh but accurate terms: “First he was rolled by the bankers, then he was rolled by the generals, then he was rolled by the Blue Dogs and other Democrats who had no interest in going along with what he proposed.” Obama seemed exceedingly tolerant of resisting forces and even cooperated with them. Or maybe he privately agreed with them. He never made it clear.

William Greider evalueert de regeerstijl van Obama.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verkiezingen VS (Deel 2): Democratie of plutocratie

Democratic donkey (Plaatje: Wikimedia Commons/Homas Nast)

Volgende week dinsdag 2 november worden de Midterm Elections gehouden, de tussentijdse verkiezingen waarbij alle zetels in het Huis van Afgevaardigden en 37 van de 100 Senatoren verkiesbaar zijn. De partij van de zittende President verliest bijna altijd zetels bij een tussentijdse verkiezing de vraag is alleen: hoeveel en kunnen ze hun meerderheid behouden? Wat hebben de Democraten in twee jaar bereikt en hebben ze dit verlies verdiend? En wat kunnen we verwachten van de Tea Party?

Dit is deel 2 van Verkiezingen VS. Deel 1 Moddergooien en handreiken verscheen gisteren.

Links is ondankbaar
De leiding van de Democraten denkt dat het belangrijk is om kiezers in het midden – de independent voters – er van te overtuigen dat Democraten niet te links zijn. Daarom wordt er druk uitgevoevend op linkse activisten om niet te veel te eisen. Zij beschuldigen de linker vleugel ondankbaar te zijn omdat zij onvoldoende oog heeft voor de behaalde resultaten. Zo meldde de woordvoerder van het Witte Huis Robert Gibbs onlangs dat de ‘Professional Left’ – linkse bloggers en activisten – maar niet wilde zien dat Obama al veel had bereikt. Maar wat heeft Obama eigenlijk bereikt? Ik noem een aantal zaken:

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verkiezingen VS (Deel 1): Moddergooien en handreiken

Democratic donkey (Plaatje: Wikimedia Commons/Homas Nast)

Volgende week dinsdag 2 november worden in Amerika de Midterm Elections gehouden, de tussentijdse verkiezingen waarbij alle zetels in het Huis van Afgevaardigden en 37 van de 100 senatoren verkiesbaar zijn. De partij van de zittende president verliest bijna altijd zetels bij een tussentijdse verkiezing. De vraag is alleen: hoeveel en kunnen ze hun meerderheid behouden? Op het moment dat ik dit schrijf is vrij zeker dat de Republikeinen in het Huis de meerderheid krijgen (minimaal 218 zetels) en een kans van 20% dat ze meer dan 50 zetels in de Senaat halen.

Dit verlies gaat gevolgen hebben – niet alleen omdat de Democraten dan een minderheid hebben en zullen moeten onderhandelen met de Republikeinen – maar ook omdat de partij die de meerderheid heeft het voorzitterschap krijgt en de agenda kan bepalen. Wat de Republikeinen op die agenda willen zetten is van begin af aan duidelijk geweest. Zoals Rush Limbaugh van begin af aan heeft beweerd: zij willen dat Obama mislukt. Het lijkt er op dat het een herhaling wordt van 1994 toen de Republikeinen halverwege de eerste regeerperiode van Clinton ook met een forse meerderheid wonnen.

Moddergooien naar Democraten
De Republikeinen gebruikten hun overwicht in 1994 om de president zo veel mogelijk dwars te zitten: partijbelang gaat vóór landsbelang. Net als in de jaren ’90 zullen ze ook nu zoveel mogelijk – vaak volstrekt belachelijke onderzoeken proberen te starten. Een korte terugblik:

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende