In het ‘open’ kantoor kan niemand zich verstoppen

Carla werkte op een middelgroot kantoor. Ze vond haar werk leuk, maar aan één ding kon ze moeilijk wennen: ze voelde zich voortdurend bekeken. Vreemd was dat niet, want haar werkplek bevond zich in één grote ruimte waarin tientallen collega’s zaten. Als ze geconcentreerd wilde werken, verkaste ze soms naar een van de stilteruimtes. Maar ook daar was ze niet veilig voor de nieuwsgierige blikken van voorbijgangers. Alle wanden waren gemaakt van glas. Op een dag zei het afdelingshoofd tegen Carla: “We moeten praten.” Samen liepen ze zijn kantoor binnen. Net als de stilteruimtes had het iets weg van een reusachtig aquarium. Iedereen die langsliep kon zien wat zich binnen deze glazen kubus afspeelde. Het afdelingshoofd gebaarde haar te gaan zitten. Hij zuchtte nog eens diep en zei toen: “Het spijt me, maar je contract loopt af. Je bent ontslagen.” Carla barstte in tranen uit. En de hele afdeling keek mee.

Door: Foto: K2 Space (cc)
Foto: Monica Semergiu (cc)

Zomerweer kost werktijd

, door

ONDERZOEK - Stelling: Het zomerweer leidt tot vertraging van het herstel van de crisis. Een hete zomer kan tot daling van de arbeidsproductiviteit leiden.

Drink voldoende water, zet de computer wat vaker uit, neem een voetenbad. Een paar van de preventieve maatregelen die de RIVM aanbeveelt om hittestress te voorkomen. Dat kost allemaal tijd, juist in een periode dat mensen toch al het tempo drukken.

Over verlies van kostbare werktijd is veel bekend. Grote boosdoeners zijn het roken op het werk, het gebruik van internet en social media voor privé doeleinden, ziekteverzuim en arbeidsonrust. Het is vooralsnog gokken naar de invloed van het weer op onze arbeidsproductiviteit.

Extreem winters weer zou een paar procentjes werktijdverlies toevoegen. Denk aan het te laat of helemaal niet op het werk komen door urenlange files en haperend treinverkeer. Het verlies is waarschijnlijk minimaal, omdat de verloren tijd op een ander moment wordt ingehaald.

Nu hebben we dan “extreem” zomers weer. Over hoe mensen reageren op de zomerse hitte is niet veel meer bekend dan dat er files staan op de wegen naar het strand, ouderen en daklozen een risicogroep zijn en het nationaal hitteplan van kracht is.

Preventieve maatregelen kosten tijd

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Spioneren voor de baas

, door
Spioneren voor de Baas? (Foto: Flickr/Anonymous9000)

De lente leeft in dit land. Désanne van Brederode heeft het in Buitenhof al over de dictatuur van het weer. De NOS meldt dat het ‘ziekteverzuim‘ toeneemt, omdat werknemers liever in de zon zitten dan op kantoor. Daarom verzinnen ze een smoes, zodat ze eens lekker een terrasje kunnen pakken of een balletje kunnen slaan op de golfbaan.

Blijkbaar is dit werkgevers een doorn in het oog, want er worden rechercheurs ingeschakeld om werknemers te bespioneren. Als volleerde struikrovers gaan ze de golfbanen en terrassen langs om te controleren of Jan Modaal wel met een thermometer in de reet op bed ligt. Want het zal toch eens voorkomen, dat een werknemer op kosten van de baas niet productief is!

Op zich is het natuurlijk niet chic om op deze manier verlof te nemen. Dat werkgevers gaan controleren of werknemers daadwerkelijk ziek zijn, is echter het toppunt van hypocrisie. Ik heb nog nooit een werkgever om vijf uur al zijn personeel naar huis zien sturen, omdat ze overwerken. Ook heb ik nog nooit een werkgever horen klagen als werknemers een pauze overslaan, of in het weekend zich inspannen voor de zaak. Omgekeerd krijg je als werknemer echter een spion op je dak als je tijd voor jezelf nodig hebt.