Zomerrecesvraag: welke politicus mist u?

Nu de Tweede Kamer is ingesukkeld voor haar zomerreces neemt ook de politieke 'waan van de dag' in omvang af. In de media reageert men steevast op dergelijke komkommertijden door nog maar eens de maaskrokodil of aanverwant monster te laten signaleren en het aantal pagina's te halveren. Op GeenCommentaar zien wij dit echter in de eerste plaats als kans voor wat uitgebreidere politieke reflectie. Daarom aan u vandaag de vraag: welke (oud-)politicus mist u het meest in de politiek van vandaag? Dweepte u met Den Uyl of had u tomeloze bewondering voor de zinnensmederij van Van Agt? Vindt u nog steeds dat alles met Pim beter zou zijn of mist u de rechte koers van schipper Colijn? Denkt u met weemoed terug aan Brinkmans shuffle of blijft u nachten wakker denkend aan Schmelzer en Wiegel? Als u zich héél creatief voelt mag u ook noemen welke politicus u het minste mist. En nou niet allemaal tegelijk "Melkert!" gaan roepen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.