COLUMN - Aan de westkant van de stad Groningen ligt 125 hectare grond braak. Een terrein zo groot dat het hele historische centrum van Groningen er met gemak in past. Tot 2007 stond hier de Suikerunie, een fabriek die suikerbieten tot kristalsuiker verwerkte. Elke iets oudere Groninger herinnert zich nog de weeïge geur van gekookte suikerbiet die elk najaar als een klamme deken over de stad hing. Niet echt iets om naar terug te verlangen. Al vormde de Suikerunie decennialang de economische motor van de regio.
Van de historische fabriek resteert nu niets meer dan een schoorsteen, een werkplaats en een oude betonnen fabriekshal. Gezichtsbepalende elementen in een woestenij van water, beton, onkruid en steenslag. Drie Groningse culturele ondernemers zagen de enorme potentie van dit terrein en kregen de eigenaar, de gemeente Groningen, zover dat zij het gebied mochten ontwikkelen. Afgelopen week presenteerden zij hun toekomstplannen. Waar anders dan in de fabriek zelf. Koud, maar sfeervol. De plannen zijn ambitieus. Binnen vijftien jaar moet de Suikerunie zijn uitgegroeid tot de magneet en kraamkamer voor nieuwe bedrijvigheid op het gebied van voedsel, kleinschalige maakindustrie, evenementen, energie en nieuwe vormen van wonen en werken. Niet alleen voor de stad, maar voor de hele regio. Tot en met Assen aan toe.
Het zelf produceren van energie staat hoog op het verlanglijstje. De nabij gelegen rioolzuivering zou in dit kader wel eens goud waard kunnen zijn. Gas uit stront in plaats van uit de Groninger grond. Wellicht dat minister Kamp wat geld beschikbaar kan stellen voor de bouw van een dergelijke vergistingsinstallatie. Als eens soort wiedergutmachung voor de aardbevingsellende die inmiddels ook de stad Groningen heeft bereikt. Op hetzelfde verlanglijstje staat ook een eigen NS-station. Niet alleen voor bezoekers aan het terrein, maar vooral als transporthub voor de vele duizenden forenzen, studenten en scholieren die dagelijks van en naar Groningen reizen. Allemaal potentiële klanten. Wie weet stopt de trein richting Zuidhorn en Leeuwarden straks ook op station Suikerunie.
Ronald Rietveld van architectenbureau RAAAF kwam verrassend uit de hoek met zijn lumineuze idee om de betonnen funderingspalen van de inmiddels gesloopte grote opslagsilo uit te graven. Hierdoor ontstaat een nieuw industrieel monument, door Rietveld toepasselijk de silokathedraal genoemd. De terrassenstructuur rondom de kathedraal zorgt voor een amfitheaterachtige setting, die uitermate geschikt is voor het houden van voorstellingen en evenementen. In de wandelgangen vernam ik dat een lokale dance-club overweegt zijn huurpand te verruilen voor nieuwbouw op het Suikerunieterrein. Maar dan wel nieuwbouw met gebruik van oude bouwmaterialen zoals kerkramen, glas in lood en monumentale deuren. Met een kathedraal en een dance-tempel krijgt het Suikerunie-terrein een welhaast religieus karakter. Dat nog eens wordt versterkt door de enorme zalen in de oude fabriekshal, waarin een mens zich maar klein en nietig voelt.
De Suikerunie heeft de potentie om uit te groeien tot het bruisende culturele en ondernemende hart van de regio Groningen-Drenthe. Al zijn er nog wel wat obstakels te overwinnen in de vorm van milieuwetgeving, geluidsnormen, bestemmingsplannen en vergunningen. Tussen droom en daad staan nu eenmaal wetten en praktische bezwaren. Het is te hopen dat de lokale, regionale en landelijke overheden zich van hun beste kant laten zien en de Suikerunie de komende jaren volop de ruimte geven. Als de voortekenen niet bedriegen staan er mooie dingen te gebeuren op dit fraaie stukje industriële erfgoed. Er gaat niets boven Groningen.
Reacties (15)
Ik geloof dat Groningen er beter aan zou doen om daar een IT-academy op te zetten en de regering aansporen om werklozen gratis te laten omscholen. Het huidige initiatief zie je heel veel opkomen in gebieden met braakliggend terrein. En hoewel ik het idealisme erachter waardeer, heeft het veel kans in dezelfde val te lopen als William Morris; men kan alleen onrendabele luxe producten vervaardigen voor de rijken.
Leuk project.
Leuk buro ook dat RAAAF.
Maar of zo’n terrein vol geplempt moet worden met megalomane structuren vraag ik me af. Afijn, eerst maar eens financieren.
edit: haha, een zegt ook zoiets maar dan anders.
Vanwaar dit reclamepraatje voor projectontwikkelaars? Ik zie dat er al gebedeld wordt om belastinggeld (gemeente, rijksoverheid).
Hoeveel heeft Rozema moeten betalen voor dit stukje reclame?
nieuw concept van Sargasso wellicht?
Ongelooflijk trouwens, dat de schrijver van deze advertentie zichzelf profileert als “Elitair met een kritisch realistische inslag.”
@1:
Lekker makkelijk commentaar:
Artikel en de achtergrondinformatie goed gelezen?
Dat moeten die werklozen wel de nodige vooropleiding hebben, wat meestal niet het geval is.
Hebben ze die opleiding wel, dan kunnen ze bijvoorbeeld hier
http://www.samenwerkingnoord.nl/opleiden
wel terecht .
N.B.
Over een jaar of 20 zijn er alleen een handvol “echte IT-specialisten” nodig i.p.v. de veredelde “toetsenbordtikgeiten” die zich ten onrecht specialist noemen.
De rest mag het verkeer regelen voor robots tot die het zelf kunnen ;-)
Wordt wakker en bereid je voor op een maatschappij, waar het huidige stelsel veranderd of in een soort grote coöperatie van diensten en voedselproductie of in een in een kapitalistische dictatuur, waar de opperklasse de rest als moderne slaven een miserabel bestaan laat lijden/leiden!
“Wordt wakker en bereid je voor op een..”
Ik ga een uiltje knappen, if ‘ya don’t mind.
Ten eerste gaat het om drie beheerders die het Suikerunie-terrein verder vormgeven in samenwerking met een ieder die een goed plan heeft. Het zijn zeker geen projectontwikkelaars. Een IT-academy is dan ook niet uitgesloten.
Of het uitgraven van honderd betonnen heipalen een megalomane structuur is betwijfel ik. Het is een creatief idee dat gebruik maakt van wat er al is. En zo duur is graven niet.
Bedelen om belastinggeld zoals #3 beweert is onzin, de gemeente heeft het terrein al jaren geleden aangekocht en probeert op deze manier de rente terug te verdienen. Ik verwacht geen geld van de verschillende overheden, maar een positieve houding ten opzichte van vergunningen e.d. waardoor er juist heel veel kan en mag op het terrein. Zo investeert de dance-club alles zelf, tot en met het pachten van de grond. Kost de gemeenschap niets.
Wellicht dat de zin ‘Er gaat niets boven Groningen’ overkomt als reclamepraatje, maar het geeft meer uiting aan mijn trots en hoop op de toekomst voor het terrein.
Wie wel eens in het Groninger Ebbingekwartier is geweest weet dat startende bedrijfjes en ondernemingen helemaal niet veel geld nodig hebben, maar juist de ruimte om zich te ontwikkelen. Vier zeecontainers op elkaar en je hebt een gebouw.
Overigens is het terrein momenteel nog helemaal leeg, dus kom maar op met jullie ideeën.
Nee dus #4, dit stukje is geen betaalde reclame, maar een oproep om wat te doen met industrieel erfgoed in plaats van het weg te laten rotten.
Gewoon tegen de vlakte schuiven en natuur laten ontwikkelen, Groningen is een krimp provincie en ik zie die provincie de komende 100 jaar niet weer snel gaan groeien,
@9: Jouw reactie laat zien dat je er niks van snapt. Als iets krimpt en je gaat er niet in investeren zal die krimp zich doorzetten. Wil je die trend tegengaan zijn investeringen gewenst. De Suikeruniefabriek heeft een culturele band met de stad en een industrieel-historische band. Veel van wat in stad geschreven is maakt referentie aan de Suikeruniefabriek, zoals de geur die hing in de stad op bepaalde tijden (“campagne”). Om dat tegen de vlakte te willen schuiven laat zien dat je niet snapt wat het belang is geweest van die fabriek voor de stad.
Helemaal mee eens JANC @10. Hele dorpen en gezinnen waren afhankelijk van de bieten- en suikerproductie. Overigens krimpt de provincie Groningen dan wel, maar de stad groeit nog steeds. Met dank aan de (buitenlandse) studenten en andere jongeren. @9 En Bolke, kom eens kijken in de oude fabriekshal.
@8: “Bedelen om belastinggeld zoals #3 beweert is onzin … Ik verwacht geen geld van de verschillende overheden”
Oh, sorry het leek net alsof je eerder schreef:
“Wellicht dat minister Kamp wat geld beschikbaar kan stellen voor de bouw van een dergelijke vergistingsinstallatie … Op hetzelfde verlanglijstje staat ook een eigen NS-station.”
@12: Is de hoop uitspreken op hetzelfde als bedelen? Verwacht de auteur dat dat geld beschikbaar wordt gesteld?
Ik ben zelf nogal gecharmeerd van dit collectief; http://deraffinage.org/de-raffinage
@14 ja ik ook, ken veel van deze bedrijven en ga ervan uit dat zij ook een belangrijke rol gaan spelen bij het ontwikkelen van het terrein. De Wolkenfabriek zit er natuurlijk al wat langer en is een van de weinige warme oases in het gebouw. Met lekker eten.
En @12 Wiedergutmachung is wat anders dan bedelen. Vraag maar aan de Grieken.