Typisch zo’n valse Groenlinker truc. Walgelijke partij, zou nooit de mijne zijn. Haal die man eens fatsoenlijk aan Carlos:
Wat gebeurt er met dat geld? Een aantal voorbeelden. In 2006 ontving bierbrouwer Heineken 53.800 euro om een model te ontwikkelen dat de economische impact van het bedrijf op de plaatselijke economie in Sierra Leone meet. In 2007 fotoshopte de NCDO een foto van het nieuwe Nederlandse kabinet in India om het succes te wensen met het op de agenda houden van de millenniumdoelen van de VN om de armoede te bestrijden. Kosten: 60.000 euro. Voor 300.000 euro is er bij bloemenzaken een gezichtsmasker verspreid voor vrouwen en moeders met een boodschap over moedersterfte.
Zomaar drie voorbeelden uit de schier oneindige lijst van je reinste flauwekul en subsidiëring van multinationals met een miljardenwinst.
Het is natuurlijk jouw levensonderhoud waar hij over spreekt (subsidie, subsidie), dus ik begrijp dat je een beetje emotioneel wordt Carlos. Maar misschien moet je een echte baan zoeken, hmmm?
En dat van een persoon die van mijn belastingcenten (ook een soort subsidie) gestudeerd heeft. Tsk…
#3
Bismarck
@1: Waar komt dat vandaan JSK? Als ik op de link klik is letterlijk de kop van het artikel in de Volkskrant: “Minister Koenders moet ophouden 33 miljoen per jaar te geven aan de praatclub NCDO, en dat geld besteden aan echte armoedebestrijding.” en de auteur staat onderaan genoemd: “Ewout Irrgang is Tweede Kamerlid voor de SP.”
Ik heb ergens het vermoeden dat jouw eerste zinnen helemaal niets te maken hebben met deze waanlink.
(2) de tweede zin over ‘de flauwekul’ staat nota bene in de mouse-over tekst..?!
Nogmaals JSK je bent het zicht op realiteit volkomen kwijt en ik maak me een beetje zorgen om iemand die zo ziekelijk vooringenomen over mijn persoon denkt.
Trouwens ik ben totaal niet afhankelijk van NCDO geld, wat lul je nou?!
Het is sowieso een aparte organisatie. De mensen die zij aannemen om werk te doen zijn mijns inziens niet voldoende geoutilleerd om dat te doen.
Het werk bestaat namelijk voor een aanzienlijk deel uit het uitzetten van campagnes en communicatiestrategieen en het beoordelen van die strategieen bij organisaties die subsidie aanvragen.
Oke, er loopt een enkele pvda campagnemedewerker rond, of misschien wel 4/5 maar daar houdt het wel mee op.
De medewerkers van de NCDO hebben over het algemeen geen verstand van communicatie, draagvlakversterking, marketingstrategieen, mediaformats etc, terwijl zij wel subsidiebeschikkingen doen.
Dat is vreemd en dat leidt volgens mij ook tot de megabedragen die uitgegeven worden aan malafide organisatie en campagnebureaus.
#7
JSK
Waar komt dat vandaan JSK?
Als je de cursor boven de waanlink houdt lees je ‘Activiteit ter vergroting draagvlak OS zijn ‘schier oneindige lijst van je reinste flauwekul’. Iemand voelt zijn dagelijks brood in gevaar komen hoor..
ik maak me een beetje zorgen om iemand die zo ziekelijk vooringenomen over mijn persoon denkt
Jouw persoon maakt me weinig uit. Jouw soort mensen daarentegen, staan mij niet aan.
#8
Bismarck
@7: Ook dat staat vrijwel letterlijk in de tekst. Het is wel degelijk E. Irrgang die spreekt van een “de schier oneindige lijst van je reinste flauwekul” als hij het heeft over de activiteiten door het NCDO georganiseerd, die “33 miljoen uitgeven aan vergroting van het draagvlak”.
#9
plofkip
JSK man, neem vakantie. Haal adem. Rek je eens uit en voel je eens een keer niet zo op je pik getrapt.
Ik neem aan dat JSK in de mouseover ‘ aanzag voor ” en zo het aanhalingsteken interpreteert als een opmerking van Carlos deze de zin dubieus vindt in tegenstelling tot het aangeven van een daadwerkelijke quote.
#11
Plofkip
Draagvlakcampagnes kun je niet eten, voedsel wel (opinie)
Arend Jan Boekestijn, Tweede Kamerlid voor de VVD
Lezersreacties op dit artikel (2) lezersreacties op dit artikel Reageer zelf geef uw reactie
Schrap de subsidie voor het vergroten van draagvlak voor ontwikkelingshulp. Investeer de 32 miljoen euro van NDCO liever in de landbouw in Afrika.
De ontwikkelingshulpindustrie in ons land heeft betere tijden gekend. De Nationale Commissie voor Internationale Samenwerking en Duurzame Ontwikkeling (NCDO) is daar een goed voorbeeld van. De NCDO wil het draagvlak voor ontwikkelingssamenwerking vergroten door bewustwordingscampagnes in Nederland te organiseren en subsidies te verstrekken aan particulieren die ontwikkelingsprojecten initiëren.
Onlangs besloot minister Koenders deze tweede taak van NCDO af te schaffen. Dat is een goede beslissing. De NCDO verstrekt vooral subsidies aan ontwikkelingsprojecten die bijdragen aan de bewustwording in Nederland. De effectiviteit van de hulp is daarbij vaak het kind van de rekening omdat vergroting van het draagvlak iets anders is dan duurzame ontwikkeling. Helaas laat Koenders nog een achterdeurtje open voor de NCDO.
Hij beschouwt de organisatie als een zelfstandige stichting. En dus wil hij – om de taken voortaan helder gescheiden te houden – het ministerie zelf verantwoordelijk maken voor het verstrekken van subsidies voor ’draagvlakversterkende activiteiten’ op het gebied van ontwikkelingssamenwerking. Of dit ook écht het einde van de NCDO-subsidies betekent, is nog maar de vraag. Het is niet waarschijnlijk dat het ministerie zelf de subsidies gaat verstrekken. ’Het ligt meer in de rede als een derde partij dit gaat doen’, zei onlangs een woordvoerder van het ministerie. Een aanbestedingsprocedure zou dan het meest logisch zijn. Daar kan iedere partij aan mee doen, dus ook de NCDO. En zo zou het hele draagvlakcircus nog tot in lengte van jaren doorgaan.
Koenders laat de andere taak van de NCDO, de organisatie van bewustwordingscampagnes, ongemoeid. Dat is betreurenswaardig. Bewustwordingscampagnes met het oogmerk het draagvlak te vergroten, ogen sympathiek maar zijn in essentie een vorm van onhelder denken. Het is principieel onjuist om met belastinggeld overheidsbeleid te beïnvloeden. Wij geven toch ook geen geld aan een organisatie die het draagvlak voor kernenergie wil vergroten? In onze vertegenwoordigende democratie ligt het primaat immers bij de politiek. In de Haagse arena komt het beleid democratisch tot stand. Ons beleid over ontwikkelingshulp is een directe resultante van een Kamermeerderheid en van niets anders. Natuurlijk luisteren politici naar burgers en maatschappelijke organisaties, maar vervolgens nemen zij zelf beslissingen.
Bovendien leiden al die bewustwordingscampagnes van de NCDO tot een potsierlijke concurrentiestrijd met de hulporganisaties. De hulporganisaties die voor elke bewustwordingscampagne stapels papieren moeten invullen om voor subsidie in aanmerking te komen, verbazen zich over het gemak waarmee de NCDO belastinggeld kan spenderen aan soortgelijke concurrerende campagnes. Op het ministerie van buitenlandse zaken is de afgelopen tijd heel wat energie gestoken in het sussen van hoog opgelopen ruzies. Koenders laat deze ongewenste rivaliteit ongemoeid.
Er zijn nog twee andere redenen waarom een continuering van het draagvlakbeleid angst inboezemt. In de eerste plaats lijken draagvlakorganisaties geen boodschap te hebben aan Europese aanbestedingsregels. Uit onderzoek van De Pers blijkt dat de NCDO ten onrechte nog nooit een opdracht Europees heeft aanbesteed. Hierdoor zijn jarenlang opdrachten onderhands gegund, zonder dat andere bedrijven kans maakten klussen te verwerven. De minister erkent dat de stichting Europees had moeten aanbesteden maar laat het oordeel hierover aan de rechter. Waarom grijpt hij niet in?
Tevens spendeert de NCDO jaarlijks miljoenen euro’s om het draagvlak bij de Nederlanders voor ontwikkelingssamenwerking te versterken. Tegelijk laat dezelfde instelling jaarlijks onderzoek doen naar het succes van haar beleid. Er werken vast allemaal integere mensen bij de NCDO maar waarom zou een overheidsinstelling haar eigen succes mogen onderzoeken? De overheid moet een dergelijke schijn van belangenverstrengeling te allen tijde vermijden.
Het hoge woord moet er maar uit. We moeten de subsidie aan de NCDO staken. De ruim 32 miljoen euro die we daarmee vrijspelen, kunnen in Afrika heel goed in de landbouw worden geïnvesteerd. Draagvlakcampagnes kunnen Afrikanen immers niet eten, voedsel wel.
Arend Jan Boekensteijn opin de trouw van vandaag
#12
Bismarck
@11: Als zelfs de SP en de rechtervleugel van de VVD elkaar kunnen vinden, moet het toch niet zo moeilijk zijn om hun wens te vervullen. Je vraagt je bijna af waarom ze niet meteen stemming in de kamer aanvragen, in plaats van collumns te lopen vullen.
#13
Plofkip
Nederlandse burger verdient eerlijke informatie over
ontwikkelingssamenwerking
Lange halen, gauw thuis. Dat blijkt het tactisch concept waarmee Ewout Irrgang, SPwoordvoerder
voor ontwikkelingssamenwerking de Nationale Commissie voor Internationale
Samenwerking en Duurzame Ontwikkeling te lijf gaat. Zijn bijdrage op de Forumpagina van
dinsdag valt samen te vatten in twee zinnen: zet de subsidie aan NCDO stop en maak het
vrijkomende geld over naar arme landen. Dat ‘praatclub’ NCDO jaarlijks 32 miljoen besteedt
aan campagnes, onderwijsactiviteiten, debatten, subsidies voor particulier initiatief, exposities
en mediaproducties om het bewustzijn van globale brandende kwesties te vergroten, vindt hij
weggegooid geld.
Daarmee getuigt hij van een buitengewoon simplistische kijk op de aanpak van mondiale
problemen. ‘Ontwikkelingssamenwerking is een zaak van iedereen’ luidt de titel van het
laatste beleidsdocument van minister Koenders en dat geeft precies de trend aan van het
laatste decennium: in toenemende mate dragen burgers, bedrijven en maatschappelijke
organisaties hun steentje bij om de wereldwijde armoede aan te pakken. Burgers doen dat via
hun eigen stichting die een-op-een contact met lokale partners mogelijk maakt, bedrijven
investeren met een scherp oog voor de maatschappelijke effecten van hun onderneming en
maatschappelijke organisaties spannen een netwerk van onderlinge betrokkenheid met
partnerorganisaties in arme landen. Bewustwording van die gezamenlijke
verantwoordelijkheid is niet alleen een teken van beschaving, ze is ook hard nodig in een tijd
waarin ook de schaduwkanten van de toenemende globalisering zich steeds sterker
opdringen. Bevolkingsgroepen binnen landen en zelfs complete regio’s raken in de
verdrukking of buitengesloten in dit proces. Hun reactie daarop kenmerkt zich niet altijd door
lijdzaamheid – denk aan illegale migratie en terroristische activiteit. Je op je eigen eiland
terugtrekken, zoals veel populistische bewegingen in Europa bepleiten, is de slechtst denkbare
oplossing. Ook helpt het niet alle heil op het gebied van ontwikkelingssamenwerking van de
overheid te verwachten, zoals de SP blijkbaar voorstaat.
Een organisatie als NCDO vertegenwoordigt in mijn ogen het beste dat Nederland te bieden
heeft: open staan voor problemen van anderen, die op het eerste gezicht ver van ons bed
liggen. Ze geeft op een uitstekende manier uitvoering aan de opdracht uit resolutie 2626 van
de Verenigde Naties uit 1970. Die roept op de publieke opinie te doordringen van de
samenhang tussen de ontwikkeling van Noord en Zuid en de noodzaak ontwikkelingslanden
bij hun economische en sociale groei hulp te bieden. NCDO doet dat onder meer door het
particulier initiatief van de burger te subsidiëren, én door de resultaten van alle inspanningen
op het gebied van ontwikkelingssamenwerking aan diezelfde burger te presenteren.
In zijn boutade spreekt Ewout Irrgang herhaaldelijk zijn verbazing er over uit dat NCDO haar
missie denkt te kunnen verwezenlijken door ‘discussie’ op gang te brengen en zelfs kritici van
de hulp zoals de VVD te ondersteunen. Misschien dat het debat in zijn eigen partij niet altijd
het volle pond krijgt, maar voor het ‘draagvlak’ voor ontwikkelingssamenwerking is het juist
cruciaal. Mondige burgers verdienen eerlijke informatie, geen eenzijdige propaganda. Voor
beleidsmakers vergroot dat de druk om met overtuigende resultaten van de hulpinspanningen
voor de dag te komen. En recent onderzoek van de OESO wijst uit dat een open democratisch
debat leidt tot beter ontwikkelingsbeleid. Het Amerikaanse Centre for Global Development
zette Nederland afgelopen jaar op 1 in haar ‘betrokkenheid bij ontwikkeling’-ranglijst. Laten
we dat koesteren – en ondertussen alles doen om die betrokkenheid ten goede te laten komen
van de 1 miljard allerarmsten op deze wereld.
Louk de la Rive Box
Rector Institute of Social Studies(ISS), tevens recent benoemd tot meest invloedrijke man op
ontwikkelingssamenwerking en Worldconnector
door louk de la rive box in volkskrant
#14
Eurocraat
En het fijne van bewustmaking is natuurlijk dat het resultaat in het geheel niet te meten is, in tegenstelling tot bijvoorbeeld het aantal aagngelegde waterpompen, gebouwde scholen of verspreidde condooms. Wel zo gemakkelijk.
Ik heb een goed idee. In plaats van zoveel geld uit te geven aan onderwijs in Nederland, waarom beginnen we geen massale campagne om burgers in Nederland te overtuigen van het belang van onderwijs? Ze verdienen immers onafhankelijke informatie een een echt debat, geen eenzijdige propaganda.
Wat ontzettende pretentieuze quatsch.
#15
Eurocraat
Oh ja, en zeggen dat de overheid niet als enige ontwikkelingsbeleid moet doen maar wel je hobbyprojectjes voor 100% met overheidssubsidie financieren….
Reacties (15)
Typisch zo’n valse Groenlinker truc. Walgelijke partij, zou nooit de mijne zijn. Haal die man eens fatsoenlijk aan Carlos:
Wat gebeurt er met dat geld? Een aantal voorbeelden. In 2006 ontving bierbrouwer Heineken 53.800 euro om een model te ontwikkelen dat de economische impact van het bedrijf op de plaatselijke economie in Sierra Leone meet. In 2007 fotoshopte de NCDO een foto van het nieuwe Nederlandse kabinet in India om het succes te wensen met het op de agenda houden van de millenniumdoelen van de VN om de armoede te bestrijden. Kosten: 60.000 euro. Voor 300.000 euro is er bij bloemenzaken een gezichtsmasker verspreid voor vrouwen en moeders met een boodschap over moedersterfte.
Zomaar drie voorbeelden uit de schier oneindige lijst van je reinste flauwekul en subsidiëring van multinationals met een miljardenwinst.
Het is natuurlijk jouw levensonderhoud waar hij over spreekt (subsidie, subsidie), dus ik begrijp dat je een beetje emotioneel wordt Carlos. Maar misschien moet je een echte baan zoeken, hmmm?
En dat van een persoon die van mijn belastingcenten (ook een soort subsidie) gestudeerd heeft. Tsk…
@1: Waar komt dat vandaan JSK? Als ik op de link klik is letterlijk de kop van het artikel in de Volkskrant: “Minister Koenders moet ophouden 33 miljoen per jaar te geven aan de praatclub NCDO, en dat geld besteden aan echte armoedebestrijding.” en de auteur staat onderaan genoemd: “Ewout Irrgang is Tweede Kamerlid voor de SP.”
Ik heb ergens het vermoeden dat jouw eerste zinnen helemaal niets te maken hebben met deze waanlink.
JSK, zoek hulp je spoort niet.
(1) ik kopieer een titel van een artikel..?!
(2) de tweede zin over ‘de flauwekul’ staat nota bene in de mouse-over tekst..?!
Nogmaals JSK je bent het zicht op realiteit volkomen kwijt en ik maak me een beetje zorgen om iemand die zo ziekelijk vooringenomen over mijn persoon denkt.
Trouwens ik ben totaal niet afhankelijk van NCDO geld, wat lul je nou?!
Check eens even hier wat ik onlangs over de NCDO schreef: https://sargasso.nl/archief/2008/02/27/onenigheid-over-wat-uw-mening-is/
Het is sowieso een aparte organisatie. De mensen die zij aannemen om werk te doen zijn mijns inziens niet voldoende geoutilleerd om dat te doen.
Het werk bestaat namelijk voor een aanzienlijk deel uit het uitzetten van campagnes en communicatiestrategieen en het beoordelen van die strategieen bij organisaties die subsidie aanvragen.
Oke, er loopt een enkele pvda campagnemedewerker rond, of misschien wel 4/5 maar daar houdt het wel mee op.
De medewerkers van de NCDO hebben over het algemeen geen verstand van communicatie, draagvlakversterking, marketingstrategieen, mediaformats etc, terwijl zij wel subsidiebeschikkingen doen.
Dat is vreemd en dat leidt volgens mij ook tot de megabedragen die uitgegeven worden aan malafide organisatie en campagnebureaus.
Waar komt dat vandaan JSK?
Als je de cursor boven de waanlink houdt lees je ‘Activiteit ter vergroting draagvlak OS zijn ‘schier oneindige lijst van je reinste flauwekul’. Iemand voelt zijn dagelijks brood in gevaar komen hoor..
ik maak me een beetje zorgen om iemand die zo ziekelijk vooringenomen over mijn persoon denkt
Jouw persoon maakt me weinig uit. Jouw soort mensen daarentegen, staan mij niet aan.
@7: Ook dat staat vrijwel letterlijk in de tekst. Het is wel degelijk E. Irrgang die spreekt van een “de schier oneindige lijst van je reinste flauwekul” als hij het heeft over de activiteiten door het NCDO georganiseerd, die “33 miljoen uitgeven aan vergroting van het draagvlak”.
JSK man, neem vakantie. Haal adem. Rek je eens uit en voel je eens een keer niet zo op je pik getrapt.
Als dat niet werkt: http://www.fondspsychischegezondheid.nl
@all.
Ik neem aan dat JSK in de mouseover ‘ aanzag voor ” en zo het aanhalingsteken interpreteert als een opmerking van Carlos deze de zin dubieus vindt in tegenstelling tot het aangeven van een daadwerkelijke quote.
Draagvlakcampagnes kun je niet eten, voedsel wel (opinie)
Arend Jan Boekestijn, Tweede Kamerlid voor de VVD
Lezersreacties op dit artikel (2) lezersreacties op dit artikel Reageer zelf geef uw reactie
Schrap de subsidie voor het vergroten van draagvlak voor ontwikkelingshulp. Investeer de 32 miljoen euro van NDCO liever in de landbouw in Afrika.
De ontwikkelingshulpindustrie in ons land heeft betere tijden gekend. De Nationale Commissie voor Internationale Samenwerking en Duurzame Ontwikkeling (NCDO) is daar een goed voorbeeld van. De NCDO wil het draagvlak voor ontwikkelingssamenwerking vergroten door bewustwordingscampagnes in Nederland te organiseren en subsidies te verstrekken aan particulieren die ontwikkelingsprojecten initiëren.
Onlangs besloot minister Koenders deze tweede taak van NCDO af te schaffen. Dat is een goede beslissing. De NCDO verstrekt vooral subsidies aan ontwikkelingsprojecten die bijdragen aan de bewustwording in Nederland. De effectiviteit van de hulp is daarbij vaak het kind van de rekening omdat vergroting van het draagvlak iets anders is dan duurzame ontwikkeling. Helaas laat Koenders nog een achterdeurtje open voor de NCDO.
Hij beschouwt de organisatie als een zelfstandige stichting. En dus wil hij – om de taken voortaan helder gescheiden te houden – het ministerie zelf verantwoordelijk maken voor het verstrekken van subsidies voor ’draagvlakversterkende activiteiten’ op het gebied van ontwikkelingssamenwerking. Of dit ook écht het einde van de NCDO-subsidies betekent, is nog maar de vraag. Het is niet waarschijnlijk dat het ministerie zelf de subsidies gaat verstrekken. ’Het ligt meer in de rede als een derde partij dit gaat doen’, zei onlangs een woordvoerder van het ministerie. Een aanbestedingsprocedure zou dan het meest logisch zijn. Daar kan iedere partij aan mee doen, dus ook de NCDO. En zo zou het hele draagvlakcircus nog tot in lengte van jaren doorgaan.
Koenders laat de andere taak van de NCDO, de organisatie van bewustwordingscampagnes, ongemoeid. Dat is betreurenswaardig. Bewustwordingscampagnes met het oogmerk het draagvlak te vergroten, ogen sympathiek maar zijn in essentie een vorm van onhelder denken. Het is principieel onjuist om met belastinggeld overheidsbeleid te beïnvloeden. Wij geven toch ook geen geld aan een organisatie die het draagvlak voor kernenergie wil vergroten? In onze vertegenwoordigende democratie ligt het primaat immers bij de politiek. In de Haagse arena komt het beleid democratisch tot stand. Ons beleid over ontwikkelingshulp is een directe resultante van een Kamermeerderheid en van niets anders. Natuurlijk luisteren politici naar burgers en maatschappelijke organisaties, maar vervolgens nemen zij zelf beslissingen.
Bovendien leiden al die bewustwordingscampagnes van de NCDO tot een potsierlijke concurrentiestrijd met de hulporganisaties. De hulporganisaties die voor elke bewustwordingscampagne stapels papieren moeten invullen om voor subsidie in aanmerking te komen, verbazen zich over het gemak waarmee de NCDO belastinggeld kan spenderen aan soortgelijke concurrerende campagnes. Op het ministerie van buitenlandse zaken is de afgelopen tijd heel wat energie gestoken in het sussen van hoog opgelopen ruzies. Koenders laat deze ongewenste rivaliteit ongemoeid.
Er zijn nog twee andere redenen waarom een continuering van het draagvlakbeleid angst inboezemt. In de eerste plaats lijken draagvlakorganisaties geen boodschap te hebben aan Europese aanbestedingsregels. Uit onderzoek van De Pers blijkt dat de NCDO ten onrechte nog nooit een opdracht Europees heeft aanbesteed. Hierdoor zijn jarenlang opdrachten onderhands gegund, zonder dat andere bedrijven kans maakten klussen te verwerven. De minister erkent dat de stichting Europees had moeten aanbesteden maar laat het oordeel hierover aan de rechter. Waarom grijpt hij niet in?
Tevens spendeert de NCDO jaarlijks miljoenen euro’s om het draagvlak bij de Nederlanders voor ontwikkelingssamenwerking te versterken. Tegelijk laat dezelfde instelling jaarlijks onderzoek doen naar het succes van haar beleid. Er werken vast allemaal integere mensen bij de NCDO maar waarom zou een overheidsinstelling haar eigen succes mogen onderzoeken? De overheid moet een dergelijke schijn van belangenverstrengeling te allen tijde vermijden.
Het hoge woord moet er maar uit. We moeten de subsidie aan de NCDO staken. De ruim 32 miljoen euro die we daarmee vrijspelen, kunnen in Afrika heel goed in de landbouw worden geïnvesteerd. Draagvlakcampagnes kunnen Afrikanen immers niet eten, voedsel wel.
Arend Jan Boekensteijn opin de trouw van vandaag
@11: Als zelfs de SP en de rechtervleugel van de VVD elkaar kunnen vinden, moet het toch niet zo moeilijk zijn om hun wens te vervullen. Je vraagt je bijna af waarom ze niet meteen stemming in de kamer aanvragen, in plaats van collumns te lopen vullen.
Nederlandse burger verdient eerlijke informatie over
ontwikkelingssamenwerking
Lange halen, gauw thuis. Dat blijkt het tactisch concept waarmee Ewout Irrgang, SPwoordvoerder
voor ontwikkelingssamenwerking de Nationale Commissie voor Internationale
Samenwerking en Duurzame Ontwikkeling te lijf gaat. Zijn bijdrage op de Forumpagina van
dinsdag valt samen te vatten in twee zinnen: zet de subsidie aan NCDO stop en maak het
vrijkomende geld over naar arme landen. Dat ‘praatclub’ NCDO jaarlijks 32 miljoen besteedt
aan campagnes, onderwijsactiviteiten, debatten, subsidies voor particulier initiatief, exposities
en mediaproducties om het bewustzijn van globale brandende kwesties te vergroten, vindt hij
weggegooid geld.
Daarmee getuigt hij van een buitengewoon simplistische kijk op de aanpak van mondiale
problemen. ‘Ontwikkelingssamenwerking is een zaak van iedereen’ luidt de titel van het
laatste beleidsdocument van minister Koenders en dat geeft precies de trend aan van het
laatste decennium: in toenemende mate dragen burgers, bedrijven en maatschappelijke
organisaties hun steentje bij om de wereldwijde armoede aan te pakken. Burgers doen dat via
hun eigen stichting die een-op-een contact met lokale partners mogelijk maakt, bedrijven
investeren met een scherp oog voor de maatschappelijke effecten van hun onderneming en
maatschappelijke organisaties spannen een netwerk van onderlinge betrokkenheid met
partnerorganisaties in arme landen. Bewustwording van die gezamenlijke
verantwoordelijkheid is niet alleen een teken van beschaving, ze is ook hard nodig in een tijd
waarin ook de schaduwkanten van de toenemende globalisering zich steeds sterker
opdringen. Bevolkingsgroepen binnen landen en zelfs complete regio’s raken in de
verdrukking of buitengesloten in dit proces. Hun reactie daarop kenmerkt zich niet altijd door
lijdzaamheid – denk aan illegale migratie en terroristische activiteit. Je op je eigen eiland
terugtrekken, zoals veel populistische bewegingen in Europa bepleiten, is de slechtst denkbare
oplossing. Ook helpt het niet alle heil op het gebied van ontwikkelingssamenwerking van de
overheid te verwachten, zoals de SP blijkbaar voorstaat.
Een organisatie als NCDO vertegenwoordigt in mijn ogen het beste dat Nederland te bieden
heeft: open staan voor problemen van anderen, die op het eerste gezicht ver van ons bed
liggen. Ze geeft op een uitstekende manier uitvoering aan de opdracht uit resolutie 2626 van
de Verenigde Naties uit 1970. Die roept op de publieke opinie te doordringen van de
samenhang tussen de ontwikkeling van Noord en Zuid en de noodzaak ontwikkelingslanden
bij hun economische en sociale groei hulp te bieden. NCDO doet dat onder meer door het
particulier initiatief van de burger te subsidiëren, én door de resultaten van alle inspanningen
op het gebied van ontwikkelingssamenwerking aan diezelfde burger te presenteren.
In zijn boutade spreekt Ewout Irrgang herhaaldelijk zijn verbazing er over uit dat NCDO haar
missie denkt te kunnen verwezenlijken door ‘discussie’ op gang te brengen en zelfs kritici van
de hulp zoals de VVD te ondersteunen. Misschien dat het debat in zijn eigen partij niet altijd
het volle pond krijgt, maar voor het ‘draagvlak’ voor ontwikkelingssamenwerking is het juist
cruciaal. Mondige burgers verdienen eerlijke informatie, geen eenzijdige propaganda. Voor
beleidsmakers vergroot dat de druk om met overtuigende resultaten van de hulpinspanningen
voor de dag te komen. En recent onderzoek van de OESO wijst uit dat een open democratisch
debat leidt tot beter ontwikkelingsbeleid. Het Amerikaanse Centre for Global Development
zette Nederland afgelopen jaar op 1 in haar ‘betrokkenheid bij ontwikkeling’-ranglijst. Laten
we dat koesteren – en ondertussen alles doen om die betrokkenheid ten goede te laten komen
van de 1 miljard allerarmsten op deze wereld.
Louk de la Rive Box
Rector Institute of Social Studies(ISS), tevens recent benoemd tot meest invloedrijke man op
ontwikkelingssamenwerking en Worldconnector
door louk de la rive box in volkskrant
En het fijne van bewustmaking is natuurlijk dat het resultaat in het geheel niet te meten is, in tegenstelling tot bijvoorbeeld het aantal aagngelegde waterpompen, gebouwde scholen of verspreidde condooms. Wel zo gemakkelijk.
Ik heb een goed idee. In plaats van zoveel geld uit te geven aan onderwijs in Nederland, waarom beginnen we geen massale campagne om burgers in Nederland te overtuigen van het belang van onderwijs? Ze verdienen immers onafhankelijke informatie een een echt debat, geen eenzijdige propaganda.
Wat ontzettende pretentieuze quatsch.
Oh ja, en zeggen dat de overheid niet als enige ontwikkelingsbeleid moet doen maar wel je hobbyprojectjes voor 100% met overheidssubsidie financieren….