Quote du jour | Stigmatisering
Dus een politieke anti-Marokkanen- en anti-islamagenda is geen probleem in dit land. Een debat over het Marokkanenprobleem in de Tweede Kamer moet kunnen. Dat behoort onder het kopje benoemen. Moslims in het parlement wegzetten als horizonvervuiling, dat hoort in de subcategorie ‘duiding’. Om ‘minder, minder, minder Marokkanen’ roepen: ach, een bevlieging.
Maar wat écht niet kan. Waar je ‘BN-ers’ mee in actie krijgt, is een aantal losgeslagen idioten die stuitend walgelijke dingen zeggen over Joden. Dan willen ze zich wel roeren, hoor. Want haat op de straat gaat ook zo veel verder dan door de staat gelegitimeerde discriminatie en stigmatisering, nietwaar? […]
Het is volstrekt normaal geworden om je haat voor Marokkanen en moslims hartstochtelijk te belijden. Om zwarte vrouwen met een mening voor ‘neofascistische dikke hoax koe’ uit te maken en te pleiten voor knieschoten voor Oost-Europeanen. Je verwant te voelen met Breivik, moslims te vergelijken met snoepjes gevende fascisten. Te treuren om de dood van een bloggende Breivikbewonderaar, omdat je nu zijn bijdragen aan het debat moet missen. Islamofobie te verdedigen. Tweets te verminken om critici verdacht te maken. Moslimhaat te cultiveren. Lynchmobs te organiseren tegen vermeende pedofielen. Te dreigen er voor te gaan zorgen dat iemand zijn ‘Kerstdiner door een slangetje krijgt’.
Maar ja, dit zijn prominenten en die mogen dat. Dat maakt deel uit van het debat. Een paar totaalidioten die hatelijkheden krijsen en – gelukkig – massaal veroordeeld worden en juridisch aangepakt, die zijn kennelijk gevaarlijker.