De dagelijkse afsluiter met muziek en heel soms wat anders
De Zweedse Tommy Johansson is inmiddels misschien wel meer bekend van zijn metalcovers op Youtube dan zijn werk met Sabaton en Majestica.
Fijne feestdagen allemaal!
Als u de HBO-documentaireserie Sonic Highways uit 2014 nog niet heeft gezien, dan kan ik u aanraden dat alsnog te doen. Bandleider Dave Grohl beschreef de onderneming als “een liefdesbrief aan de geschiedenis van de Amerikaanse muziek”.
Voor alle duidelijkheid: dit is dus niet dat synthesizerhitje van Gershon Kingsley dat in 1972 populair werd in een versie van Hot Butter, en in 2005 van onder het stof van de tijd werd gevist door Crazy Frog.
Nee, het is een opgepoetste versie van Bringing Up the Guitar van James Browns huisband.
(The) Chicken is een instrumenteel funknummer, gecomponeerd door Pee Wee Ellis. In 1969 bracht James Brown het uit als de achterkant van zijn hitsingle The Popcorn.
Voor degenen onder ons die niet zo vertrouwd zijn met grammofoonplaten: dit betrof schijven van zwart vinyl waar groeven in zaten, die werden gelezen door een arm met een naald. Op de achterkant van zo’n plaat met een enkel nummer drukte men dan meestal een bonusnummer af. Dat noemde men dan de B-kant.
Terry Reid werd zowel gevraagd om leadzanger te worden van Led Zeppelin en Deep Purple. Het behoeft weinig uitleg waarom wanneer je ‘m dit nummer hoort zingen.
Overigens is dit nummer een cover van een lied dat Donovan Leitch opnam in 1966.
In 1984 bracht British Pork een reclamefilmpje op de markt waarin acteur Anthony Dutton een huisvader speelt die op merkwaardig sinistere toon opschept over hoeveel varkensvlees het gezin wel op de lunchtafel kan serveren.
Dat filmpje is sinds een tijdje weer opgemerkt, en is uiteraard voorwerp van allerlei satirische huisvlijt. Soms leidt dat tot een hoogwaardig geproduceerde sketch, zoals hier.
Eartha Kitt was een Amerikaanse zangeres en actrice die wereldberoemd werd in het midden van de Twintigste Eeuw.
Kitt speelde in musicals op Broadway, had diverse hitjes en vertolkte de rol van Catwoman in het laatste seizoen van Batman (die jaren ’60-versie met Adam West).
Voor een kerstnummer klinkt dit lang niet slecht. En The Darkness, wie waren dat ook alweer?
Isobel Campbell begon haar muziekcarrière als klassiek geschoolde celliste, maakte de overstap naar de Indierock als achtergrondmuzikant in Belle & Sebastian, om vervolgens een solocarrière te beginnen.
Van 2007 tot 2013 nam ze een drietal platen op met Mark Lanegan, die we hier eerder deze week voorbij zagen komen.
Natuurlijk komt Robert Connely Farr uit Mississippi. Bolton, Mississippi om precies te zijn, thuishaven van blueslegendes als Charley Patton, Sam Chatmon, Bo Carter en Walter Vinson.
Farr leerde het muziekvak van Henry Stuckey en Jimmy “Duck” Holmes, die hem wegwijs maakte in de lokale stijl bekend als ‘Bentonia Blues’.
Ik vroeg me even af of ik wellicht een überfout jaren-80 hitje had gemist, maar Violet Chachki blijkt gewoon een contemporaine artiest. Ze is het alter ego van Paul Jason Dardo.
‘Mistress Violet’ is deels gebaseerd op een dominatrix waar Dardo voor werkte. Hier vertelt Dardo hoe ‘ie in het kader van ‘forced feminization’ macho zakentypes met behulp van make-up omtoverde in aantrekkelijke dames.
In 2004 bracht Mark Lanegan (Screaming Trees) het solo-album Bubblegum uit, met daarop dit nummer.
Nou ja, solo-album… Een sterrencast aan gastmusici speelden mee, waaronder PJ Harvey zoals u hoort,Josh Homme en Nick Oliveri van Queens of the Stone Age, Greg Dulli uit The Afghan Whigs, en Duff McKagan en Izzy Stradlin van Guns N’ Roses.