De dagelijkse afsluiter met muziek en heel soms wat anders
Valerie is het vierde nummer van het debuutalbum van singer-songwriter Patti Scialfa, tevens bekend als lid van de E Street Band en echtgenote van Bruce Springsteen.
De muzikale verwantschap met Springsteens werk valt in dit nummer meteen op, maar waar het me ook aan doet denken is een plaat die Emmylou Harris een paar jaar later met Daniel Lanois zou produceren.
Wanneer ik bedenk dat de favoriete albums uit mijn jeugd alweer meer dan dertig jaar geleden uitkwamen, bekruipt me de gedachte in een oude zak te zijn veranderd.
Wie luistert er immers nog naar die oude meuk? Terwijl er toch zoveel tijdloze pareltjes tussen zitten. Zoals deze hierboven.
De Black Crowes coveren hier een klassieker van The Velvet Underground. Mag ik zeggen dat ze beter klinken dan hun rockidolen, of is dat godslastering?
Zweten, brullen, grommen en grimassen maken, dat kan deze artiest wel. Je verstaat er geen moer van, maar de manische performance van Waits zuigt de aandacht op als een spons.
Lyrisch zit een en ander echter strak in elkaar:
All night long on the broken glass
Livin’ in a medicine chest
Mediteromanian hotel back
Sprawled across a roll top deskThe monkey rode the blade on an overhead fan
They paint the donkey blue if you pay
I got a telephone call from Istanbul
My baby’s comin’ home today
Gender is een heet en controversieel onderwerp geworden de afgelopen jaren. Onze geslachtelijk bepaalde afbakeningen piepen en schuren onder alle authentieke zelfexpressie en de schreeuwen om individuele zelfontplooiing.
Slechts weinig mensen vallen echter volledig in een hokje te passen. Garbage zong er meer dan twintig jaar terug al over.
The Cranberries waren een Ierse band die midden jaren negentig wereldberoemd werden met nummers als ‘Linger’ en ‘Zombie’.
Het kenmerkende stemgeluid van zangeres Dolores ‘O Riordan zal u ongetwijfeld bekend voorkomen.
Daffodil Lament is van hun album uit 1994 No Need to Argue. Zoek die plaat (nog) eens op mensen. Er staan een aantal behoorlijk luisterbare nummers op.
In de herfst van zijn leven nam Johnny Cash zes platen op met Amerikaanse muziekklassiekers.
Daaronder ook dit nummer van Bonnie “Prince” Billy, dat in de vaardige handen van Cash een ronduit melancholische kleur krijgt.
Stelt u zich Depeche Mode voor, maar dan begeleid door een traditionele ‘big band’. Dan krijg je Big Band KK.
Waar het origineel van The Waterboys een ode oplevert, lijkt de versie van Fiona Apple meer op een aanklacht.
Apple spuugt de woorden bijna uit, als een verbitterde ex, die haar lief verwijt dat ze aan ‘m verslingerd is geraakt.
In 2016 vroeg Burberry Alison Moyet om een van hun modeshows luister bij te zetten. Als u goed oplet ziet u in het publiek een voormalig model en een bekende filmster zitten.
Bela Lugosi is dood, maar het muziekgenre goth nog niet, bewijst de Slowaakse band Moonvampire.
De meesten van ons kennen de Armeense enclave enkel omdat het Azerbeidjaanse leger de bevolking afgelopen september op de vlucht joeg, na een beleg van een jaar.
Blixa Bargeld was er zo te horen al eerder, volgens eigen zeggen om de anonimiteit op te zoeken.