De dagelijkse afsluiter met muziek en heel soms wat anders
Eddie Henderson is eigenlijk een serieuze jazztrompettist die hier samen met zangeres Patrice Rushen een swingend staaltje discofunk ten beste geeft.
Deze track komt van het album Runnin’ To Your Love uit 1979 waar een allegaartje aan stijlen op te vinden is.
Zanger Jacob Lusk heeft een indrukwekkend CV: hij was koordirigent, deed in 2011 mee aan American Idol en werkte als achtergrondzanger voor Diana Ross, Gladys Knight en Beck om maar een paar te noemen.
Naam maakte hij echter met het trio Gabriels, dat een retrogardistische cocktail van kwellende gospel, fragiele electronische muziek en in harmonieën gedrenkte doo-wop maakt. Zelfs Elton John is fan.
In 1968 nam Barbara Acklin het nummer ‘Am I the Same Girl’ op. Producent Carl Davis besloot haar zang echter te vervangen voor een pianotrack van Floyd Morris.
Een goede zet, want het leidde in 1969 tot de hit Soulful Strut van Young-Holt Unlimited. Acklin moet zich echter beroofd hebben gevoeld. Toen haar gezongen versie later dat jaar alsnog werd uitgebracht, scoorde die aanzienlijk minder goed.
In 1992 pakte de Britse band Swing out Sister de mantel van Acklin op met een cover die een wereldwijde hit opleverde.
Dat een vette remix een oubollig geworden nummer nieuw leven in kan blazen, bewijst J Moreno hier met dit nummer van de discofunkgroep Indeep.
Wat een héérlijk retro videoclipje! Bliksemflitsen, wapperende manen waar een ventilator op staat, een kerkhof midden in de nacht… wat wil een mens nog meer? Nou ja, leuke muziek bijvoorbeeld? Gelukkig heeft het Amerikaanse Gatecreeper dat ook in de aanbieding. Lekker melodieuze death metal met een catchy rifje. Mensen die nieuwsgierig zijn geworden: ze treden op bij het Nederlandse optreden van Sepulfest, de afscheidstour van Sepultura. En dat is natuurlijk een fantastische reden om Gatecreeper eens live te gaan bekijken.
Laatst bedacht ik me opeens, geen idee waarom, dat we hier bij Sargasso een fantastische Closing Time-serie hebben gehad over drugs, maar dat we daarbij welgeteld nul (0!) liedjes hadden die gingen over crack. Dat is toch raar? Om die omissie goed te maken, bij deze: Crack! Van De Grote Boodschap.
W00t! Spaanse melodieuze black metal, dat is weer eens wat anders! Frozen Dawn, uit Madrid, was met het album The decline of the enlightnened gods, verantwoordelijk voor één van de metalen hoogtenpunten uit 2023. Het nummer Frozen Kings is zowel catchy als lekker agressief.
Als je dit nummer hoort, zou je toch niet denken dat het gezongen wordt door een twintiger uit Ohio. De 26-jarige Kenneth La’ron heeft dat Britse postpunk/new wave geluid volledig onder de knie.
Alsof je ergens in de jaren ’80 in een garage in Manchester staat te springen.
Teddy Swims heeft volgens eigen zeggen alles geprobeerd behalve therapie. Zingen kan ‘ie in ieder geval wel. Bill Withers zelf zou trots zijn op deze cover.
Glass Beams is een muzikaal trio uit Melbourne dat Aussie surf rock vermengt met traditionele Indiase motieven.
De Frans-Kameroense zanger Yamê (Emmanuel Sow) leerde voorliefde voor muziek van zijn vader, M’backé Ngoup’Emanty. Hij brak door met bovenstaande vertolking van zijn lied Bécane.
Zijn twee missende voortanden komen door een val van de tweede verdieping van toen hij een kind was. Omdat hij nog duimde groeiden de tanden volgens eigen zeggen nooit door.
Een blanke, rappende oma. Kan dat wat zijn? Veel zwarte luisteraars vinden het in elk geval lang niet slecht, en de boodschap sympathiek.