Sargasso logt lijf – mark

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

klikmedanWe liggen nog in bed, per slot van rekening is deze oudjaarsdag nog een volwaardige vakantiedag. L. heeft een ‘leuk’ stukje gevonden in ‘de Esta’ (een tijdschrift, “elke 2 weken serieus leuk”), en begint voor te lezen. De nr.90 uit de Quote top 500, Jacob Gelt Dekker, wordt geinterviewd. De vader van Jacob zat in WOII ondergedoken op een boerderij. Zolang hij betaalde aan de boer, was er geen vuiltje aan de lucht. Maar omdat verklikkers toentertijd 100 gulden voor een onderduiker konden vangen van de marechaussee, voelde de inmiddels berooide vader zich na verloop van tijd gedwongen om schuldbekentenissen te schrijven waarmee hij zijn huizen in Amsterdam weggaf. De vader trouwde intussen met de dochter van de boer, de moeder van Jacob. Toen na de oorlog bleek dat hij helemaal geen huizen in Amsterdam bezat “brak de pleuris uit”. Dertig jaar later komen de zonen van die boer, de ooms van Jacob, nog langs om met de schuldbekentenissen te wapperen en zijn fortuin op te eisen. De rechtszaak die volgt, wordt gewonnen door Jacob Gelt Dekker.

Wat een verhaal, denk ik. Tegen zoiets lifelog je toch nooit of te nimmer op, denkend aan de feestelijke verplichting die de Sargasso-redactie zichzelve heeft toebedeeld omwille van het jubel(er)end lustrum. Wat staat er vandaag op het programma, mijmer ik terwijl ik de warmte van de onechtelijke sponde verlaat om de computer aan te zwengelen. En ik heb niet eens geen poes!, schiet opeens door me heen. Mag je dan uberhaupt wel lifeloggen?!

Misschien staan er nog wat foto’s op mijn mobieltje die de vage, edoch intieme suggestie van een inkijkje wekken.


Wat ook kan is een nieuwe foto maken met de mobiel. Uw logger was behoorlijk in zijn nopjes de overhedelijke tabakswaarschuwing tijdens een cafebezoekje eerder deze week te hebben veranderd in een hippe marketingslogan, waarmee een klap aan de antirooklobby kan worden uitgedeeld en de tot paria gereduceerde roker weer in staat wordt gesteld de eigenwaarde te hervinden. Zelf ben ik laf genoeg al jaren her omgegaan voor de gezondheidscultus en blaf al tijden geen peukies meer. L. houdt nog vol als weekend- en/of gezelligheidsrookster.

Poezenlogs
Men neme teh internets. De mogelijkheden zijn schier onbegrensd. Je kunt met iedereen over alles praten. En wat doen de lifeloggers? Die gaan foto’s van hun huisdier met de wereld delen.
“Kijk, dit is Snuitje op de bank. Eigenlijk mag hij daar helemaal niet zitten, want hij verhaart als een gefastforward observatieslachtoffer van Frits van Egters. Mijn partner heeft al gedreigd van ‘het is die kutkat eruit of ik eruit!’, maar daar laten wij ons niet gek door maken, he Snuittiepuittie?”
Er zijn al 1 reacties: “He, die Luna. Groot gelijk hoor. Wat denken die mannen wel. LOL ;-)”.


De mogelijkheden zijn schier onbegrensd

Saai is niet spannend
Nou wil ik mezelf niet direct een ubermediocre leven toedichten waarin helemaal niets noemenswaardigs gebeurt, maar het heeft lifelogtechnisch angstaanjagende implicaties dat helemaal niemand erg genegen zal zijn om zichzelf een minder dan bijzonder en turbulent leven toe te dichten. Hoe vervelend zou het zijn om dagelijks talloze stukjes te moeten doorworstelen van half of geheel dronken loggers, die in hun gesubsidieerde huurwoning zitten te morren omdat er onder hun woonwijk nog steeds geen gif in de grond is gevonden*. De meeste dagen gebeurt er in de meeste mensenlevens toch gewoonweg niets dat zonodig met de hele aardkloot gedeeld hoeft te worden. Een oplossing is om heel diepzinnig en mooischrijverig over je supermarktbezoekjes te gaan loggen.

“De C1000 heeft net een grootscheepse verbouwing ondergaan. Het gehoofddoekte kassameisje glimlacht minzaam als ze ziet dat ik er te laat achter ben gekomen dat ik met mijn karretje in het veel te krappe mandjesgangpad sta. Subtiel krijg ik het karretje niet losgemanouvreerd, dus ik besluit tot een ferme, gedecideerde ruk. Het nieuwe metalen hekje geeft opeens mee en met een luide plof beland ik tussen de kistjes manderijnen. Mijn winkelwagentje heb ik los moeten laten, en schiet rakelings langs het hoofd van een klein jongetje dat even verstoord opkijkt van zijn Playstation Portable. Zijn vader komt vervaarlijk op mij aflopen, en terwijl ik me voorneem toch een paar kistjes van die goedkope manderijnen in te slaan, kruist mijn blik die van het kassameisje. Het heeft toch wel iets geils, zo’n hoofddoekje, denk ik, en ik besluit mijn apocalyptisch-Huntingtoniaanse visie op islamitische kledij eens grondig te herzien in het volgende stukje dat ik typ voor mijn geliefde lezers (allebei) van fluksemijmeringen.blogspot.com.”

De ware voyeur wil niet saai
De andere optie is om iets verschrikkelijks mee te maken. Dat doet ook een minder groot beroep op je schrijverskunst c.q. typpretentie, immers het meegemaakte boezemt de lezer al op voorhand ontzag in. Als ik er iets over doordenk, schiet me het grootste recente succes op dit gebied binnen: Kluun’s Komt een Vrouw bij de Dokter. Eigenlijk is Kluun Nederlands life-ste logger van het nieuwe millenium. Hij was enkelt zo ouderwets om het op papier te doen. Maar zijn schrijfstijl verraadt dat hij ten tijde van het ‘sterfproces’ van zijn vrouw, al aantekeningen bijhield die zo het internet opgeplempt hadden kunnen worden. Inclusief linkjes naar ’toepasselijke liedjes en citaten’. (Financieel was het uiteraard een goeie zet om het als boek te bundelen.) Maar iets verschrikkelijks meemaken, daar kies je niet voor, en als het je overkomt, dan zou het mij niet liggen om dat nog even in een jubileumstukje life te loggen zo op de valreep van 2006. Sowieso heeft die hele Kluunexercitie bij mij een ranzige nasmaak achtergelaten. Ik herinner me dat Komrij er een hoogdravende, maar daarom niet minder lezenswaardige, vernietigende recensie over schreef. Kijken of ik het oude tijdschrift nog kan vinden.

“De populariteit van prietpraat in leesbare vorm heeft besmettelijk gewerkt op de boekenmarkt en het leesgedrag. Er zijn volksstammen opgstaan die zich graag publiekelijk laten leeglopen en de ware voyeur kan er niet genoeg van krijgen.(..)
Het lijkt me weinig verrassend dat zovelen zich in Kluun herkennen. De klonen van Kluun zijn overal. Om als lezer, zonder het genadige vlies van de stijl, zonder de verzoenende tussenkomst van een originele gedachte, zo met je neus boven de uitwasemingen van een hufter te staan, ’t is een huiveringwekkende sensatie. Kluun, wat heb je een grote mond.(..)
Wie het bewijs wil dat realisme en geloofwaardigheid niet noodzakelijkerwijze iets met elkaar te maken hebben, moet Kluun lezen.”

Gerrit Komrij, recenseert De Weduwnaar in Vrij Nederland 10-6-2006

Gelukkig (uit)einde
Ah, stond er toch nog een foto van een poes op mijn mobieltje. Lefje (verkozing van Leffe Blond, geschonken door Belse tante), die het behaagt haar territorium te hebben in mijn ouderlijk (nu: mijn moederlijk) huis. Mooi, zo kan ik (allebei) mijn lezers (“onze lezers”, zegt het Rode Sargassale boekje) toch een enigszins fatsoenlijk einde bieden. En natuurlijk alvast de hoogstpersoonlijke wens dat u zodadelijk maar een fijn uiteinde moogt meemaken. Ik neem er eentje opdat er in 2007 op Sargasso maar veel mooie lifelogs mogen zetelen. Geen gebep over poezen, maar in de hoedanigheid van levendige en persoonlijke meningen van loggers en reaguro’s tesaam.

Reacties (8)

#1 Jorn

Briljant ontsaaid, Mark!
Ik wilde ook wel lifeloggen, maar mijn kat weigert op de foto te gaan nadat de dierenarts een stukje van zijn bef heeft weggeschoren om bloed af te kunnen nemen. Een gemiste kans in poezenblogland…

  • Volgende discussie
#2 biepbiep

Tot nu toe is al dat lifeloggen hier eigenlijk best wel een grappige bezigheid. De beloofde verschrikking is eigenlijk alleen een beetje door Steeph ingelost (zo hoort het ;) Wie kan het nou nog erger dan hij. Het ging er toch om om te laten zien wat Sargasso niet had moeten zijn?

Dit soort stukkies boeit teveel Mark, je schrijft te goed :)
Met of zonder kat!

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Roodhaar

Hmmm, ik hoop dat je oud en nieuw wat minder saai wordt…

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 mescaline

Genoeglijk stukkie. En een mooi vertrouwd Hollands trekje: in je anti-lifeloglog ook nog even uitleggen welke foute types er rondbloggen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 mark

@Roodhaar: Ik hoop het ook. Ik verwacht dit jaar veel van de gasten die we ontvangen… En dan maar hopen op van die knusse Hollandse gezelligheid, een beetje zoals die ook heerste op het intieme festijn dat Sensation 2003 was [boxen aan!]

@mescaline: Typisch Hollands om aldus iets typisch Hollands te ontwaren (en dank voor het complement).

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 Snappy Loggins

Geestig, zoals de Westvlamingen zeggen. Edoch, ik wens Sargasso heel weinig lifelogging toe in 2007. Tabee !

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 Snapoggins

@#5 hmm, altijd heel intiem met dj Tösti

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 larie

Het verschil tussen log en lifelog is wellicht kleiner dan menigeen hier wil toegeven.

  • Vorige discussie