De afgelopen 24 uur waren er twee berichten in de media over regels die compleet met elkaar in tegenspraak zijn: eentje over [url=http://www.refdag.nl/artikel/1335994/Kamer+wil+snel+minder+regels.html]de te grote regeldruk[/url] en een tweede over [url=http://www.depers.nl/binnenland/181568/Gastouderbureaus-letten-nog-niet-op-oma.html]meer regels voor de gastouderopvang[/url]. De Tweede Kamer wil dus aan de ene kant minder regeldruk en goedkopere kinderopvang, maar schept aan de andere kant, onder druk van de branche, méér regeldruk voor particuliere initiatieven die beide problemen tegen gaan. En dat terwijl diezelfde branche ook zucht onder regeldruk. Zo las ik eens over een kinderopvang die van de brandweer een makkelijk te openen branddeur moest hebben, maar dat van de Arbo niet mocht omdat de kinderen anders te makkelijk aan het toezicht konden ontsnappen.
Die tegenstrijdigheid tussen zelf minder regels willen, maar anderen meer regels op willen leggen, is een mooi voorbeeld van wat ik het dakkapel-syndroom zou willen noemen: iedereen wil makkelijk en snel een dakkapel op zijn huis kunnen plaatsen, maar als de buurman het doet en de zon uit je tuin wegneemt, dan is het (gemeente)huis al snel te klein. Of in een bredere context: regels zijn regels en alles moet volgens Joods-Christelijk-humanistische normen en waarden gaan, maar het eigen handelen moet vooral verschoond van andermans waardeoordeel kunnen blijven.
In dat opzicht wordt er nog een mooie andere tegenstrijdigheid aangekaart in het de Pers-artikel over de gastouderopvang:
Een Turks kind krijgt vast goede opvang bij zijn oma, maar als deze geen Nederlands spreekt, houdt het op.
En als opa en oma Fries, Twents of Limburgs praten, gaat het feest dan ook niet door? Iedereen moet in het Nederlands worden opgevoed, [i]behalve[/i] als het een onverstaanbare taal van eigen bodem betreft. En daarnaast: waarom zou een Turks kind opvang door zijn grootouders nodig hebben? Precies: omdat papa en mama aan het werk zijn. Arbeidsparticipatie noemen we dat en het wordt vaak aangevoerd als de grootste motor achter integratie. Dus wat zou het dan boeien dat opa en oma van de eerste generatie de Nederlandse taal niet volledig machtig zijn?
Regels worden dus niet alleen gebruikt om selectief de hond van een ander mee te slaan, ze kunnen ook nog [i]backfire[/i] op andere gebieden veroorzaken. In dit geval dreigen door tunnelvisie en onder druk van brancheverenigingen als BOINK problemen als de regeldruk, integratie en te dure kinderopvang weggezet te worden. Datzelfde zie je ook bij de [url=http://www.geencommentaar.nl/index.php/gratis_schoolboeken_op_de_helling]gratis schoolboeken[/url] gebeuren: er is een belofte aan de kiezer gedaan die [url=http://www.nrcnext.nl/opinie/columnjanblokker/article963879.ece]niet goed doordacht is[/url], maar het moet en zal gebeuren ook al zal het de scholen met een enorme [url=http://www.nrc.nl/binnenland/article970860.ece/De_eigen_les_is_niet_geleerd]administratieve last[/url] opzadelen en waarschijnlijk de prijs van schoolboeken alleen maar verder opdrijven. En dat nog los van het feit of de invulling zoals die voor ogen staat, überhaupt juridisch haalbaar is.
Dus kabinet en parlement: denk eerst eens na voordat jullie achter de zoveelste hype of lobbyist aanrennen en sta even stil bij [i]the bigger picture[/i].