Bovendien vind ik het belangrijk dat Schiphol voldoet aan wet- en regelgeving
Aldus minister van der Wal, nadat ze een van de grootste vervuilers van Nederland een milieuvergunning geeft. Ze kan dit volgens haarzelf doen omdat het hier gaat om een “individuele vergunningsaanvraag” die voldoet aan de wettelijke criteria en procedures. Schiphol verkreeg de vergunning onder andere door rechten op te kopen die niet gebruikt werden. Zelden werd meer duidelijk dat je een VVD’er geen Minister voor Natuur en Stikstof moet maken…
Reacties (13)
Ze laat zien dat Schiphol deze regering in de greep houdt. De volksvertegenwoordigers hebben het nakijken.
Niet helemaal juist, de tweede kamer gaat/ging over de wet waar Schiphol zich claimt aan gehouden te hebben. De tweede kamer gaat niet over de uitvoering van de wet.
In de praktijk is het waarschijnlijk nu aan de milieu ngo’s om te kijken of de wet correct is uitgevoerd en dat bij de rechter proberen af te dwingen als dat niet het geval is.
Weten we het antwoord daar niet al op?
Ik niet, jij wel? Het kan ook zijn dat de wet die ruimte laat en niet in strijd is met internationale verdragen. Dan is het missschien niet verstandig of onrechtvaardig maar wel legaal.
Zijn die ‘internationale verdragen’ waar men zich zo graag achter verschuilt intussen niet achterhaald? Ik meen dat ze uit de late jaren veertig stammen, er zijn jongere afspraken die vaker zijn herzien.
Hoe oud een verdrag is maakt niet uit, een internationaal verdrag gaat boven de Nederlandse wet. Verdragen worden aan de lopende band gesloten, de wetgeving die uit europa voortvloeit is daar ook op gebaseerd. Europese wetgeving staat daardoor ook boven de Nederlandse.
Alsof het om een willekeurig bedrijf gaat dat volgens de regels een vergunning heeft aangevraagd…..Na alles wat er rond Schiphol is gebeurd en in het licht van eerder door de TK ingenomen standpunten is dit geen eenvoudige uitvoeringskwestie maat een politiek besluit dat een demissionair minister niet past
Schiphol krijgt misschien veel aandacht en de sector is vaak gefaciliteerd maar Schiphol is uiteindelijk wel gewoon een bedrijf die de wet moet volgen en daar ook bescherming aan kan ontlenen. De mening van de tweede kamer is niet relevant en heeft geen juridische macht nadat de wet is aangenomen (of afgewezen). Ze kunnen de wet herzien maar niet met terugwerkende kracht. Wat alleen kan om dit nog tegen te houden is aantonen dat de bestaande wet niet is gevolgd of dat de wet in strijd is met internationale verdragen en door de rechtelijke macht ongeldig wordt verklaard.
Ik vind dit een nogal beperkte juridische redenering. De hele kwestie is buitengewoon politiek gevoelig en de politiek verantwoordelijke minister kan dat niet zomaar negeren. Maar het is wel typisch voor deze vertrekkende regering: Schiphol c.s. faciliteren en zich vervolgens verschuilen achter regels om er niet echt voor uit te hoeven komen dat je in strijd met alle mooie woorden over het klimaat de vliegverkeersbusiness de hand boven het hoofd blijft houden.
Je kan het niet leuk vinden, ik leg alleen maar uit hoe het georganiseerd is.
Gevoelig en demissionair is alleen van toepassing op de wet gevende macht van het parlement. Niet op oeps die wet die we hebben aangenomen blijkt nu toch effecten te hebben die we nu niet meer leuk vinden dus laten we alles met terugwerkende kracht terugdraaien. Bovendien is dat hele ‘gevoelig onderwerp’ niet staatsrechtelijk geregeld. Het is een zelf opgelegde omgangsnorm, de tweede kamer en het kabinet houden alle bevoegdheden die ze niet vrijwillig tijdelijk opgeven.
Bestaanszekerheid is het toverwoord tegenwoordig, dat geldt ook dat je er op kan vertrouwen dat de wet wordt uitgevoerd zoals die is aangenomen en niet nadat je aan die wet voldoet en je meld voor de vergunning plotseling eisen gesteld gaan worden die niet in de wet staan. Dan kom je in bananenmonarchie territorium.
Als je dan nog steeds denkt “ach verrek toch, ik ben tegen dus we gaan alles net zo ruim interpreteren totdat we dit besluit kunnen annuleren.” bedenk dan hoe je dat zou ervaren als er een door jouw gevreesd rechts kabinet/parlement komt dat gaat doen met wetten die voor jouw belangrijk zijn.
Alleen klopt er niet zoveel van die uitleg. Je doen alsof de bevoegdheid van de Tweede Kamer beperkt is tot het aannemen of verwerpen van wetten. En dat is niet zo. De Kamer is ook controleur van de regering als uitvoerende macht.
Het controversiële in dit geval lijkt me nu net de vraag of er wel aan de wet wordt voldaan. Dat een minister dan gewoon even ‘welles’ kan roepen en dat alles daarmee duidelijk is, is wel erg kort door de bocht. Waar nog eens bijkomt dat de staat in dit geval niet alleen vergunningverlener is, maar ook de meerderheid van de aandelen van de vergunningaanvrager bezit.
Volgens mij beland je nou net in dat territorium als een demissionair kabinet de eigen interpretatie van de wet zomaar als absolute waarheid kan beschouwen. Zelfs als de Tweede Kamer die interpretatie controversieel heeft verklaard.
De gegeven uitleg is volledig correct. De kamer heeft inderdaad een controlerende functie maar dat gaat pas een rol spelen als de uitvoerende macht zich niet aan de wetten houdt die de kamer aanneemt. Hierboven geef ik ook aan dat dit op dit moment niet duidelijk is voor mij. Als ik de reacties lees van andere politieke partijen en ngo’s in de media dan zie ik verontwaardiging maar nog nergens hoe de wet zou zijn overtreden.
De kamer mag de minister nu uitvoerig gaan controleren of ze de wet heeft gevolgd en ngo’s kunnen naar de rechter als die het niet eens zijn met de interpretatie. Wat niet kan is de minister of andere overheden verhinderen de wet uit te voeren om dat de tweede kamer net voor de verkiezingen er nog eens over wil bakkeleien voor de camera. Die bevoegdheid bestaat niet. Zonder wettelijke bevoegdheid overheidstaken uitvoeren is zo ongeveer de definitie van bananenmonarchie.
Bullshit. De uitvoerende macht heeft binnen de wet een heleboel beleidsvrijheiddie ook democratisch gecontroleerd moet worden. Verdeling van geld, beleidsplannen, AMvB’s, vergunningen, buitenlandbeleid, enzovoort. Het zijn allemaal dingen die de uitvoerende macht doet en die het parlement controleert. (Of zou moeten controleren.) Voor toetsing aan de wet hebben we de rechterlijke macht, en niet het parlement. Al kan dat de regering natuurlijk wel proberen te weerhouden van plannen die in strijd zijn met de wet.
En juist voor die controlerende taak is het controversieel verklaren belangrijk. Voor wetgeving is dat minder van belang, omdat het parlement daar altijd nog het laatste woord heeft. Als een demissionair kabinet een controversieel wetsvoorstel in zou dienen, kan de Kamer dat gewoon verwerpen. Probleem opgelost.
Voor controle op uitvoering zit dat anders. Het enige echte machtsmiddel dat de Kamer daar heeft is het opzeggen van het vertrouwen in het kabinet (of een lid daarvan). Dat machtsmiddel is er niet meer als een kabinet toch al demissionair is. En dat is de belangrijkste reden waarom een demissionair kabinet niets zou moeten doen dat controversieel is verklaard. De democratische controleur van de uitvoerende macht heeft dan geen middel meer om in te grijpen.