“Hij kwam volledig blanco binnen. Als minister krijg je alles aangereikt van een heel ambtenarenapparaat. Bij DSB bleek dat hij gewoon niet wist hoe het werkt bij een bank.”
(oud-collega’s bij de DSB Bank over Gerrit Zalm in de Volkskrant)
Er was van alles mis bij de DSB Bank, daar wist hij van, maar toch verdedigde Gerrit Zalm het gevoerde beleid tegenover de Autoriteit Financiële Markten, notabene onder aanvoering van een andere oud-VVD-minister Hans Hoogervorst. Hiermee kreeg Dirk Scheringa natuurlijk wel waar voor zijn geld, op de korte termijn gezien. Waarschuwingen van collega’s bij de DSB Bank sloeg Zalm in de wind.
Zelfs het vertrek van financieel directeur Jaap van Dijk, enkele maanden na Zalms aantreden, deed geen bellen rinkelen. In een emotionele bestuursvergadering wees Van Dijk op de kredietcrisis in de Verenigde Staten. De bank was bovendien afhankelijker geworden van spaargeld dat met een paar muisklikken weggehaald kon worden. Veel klanten konden zich de leningen eigenlijk niet veroorloven; de kans op wanbetaling was dus groter geworden. En daar bovenop haalde de baas zelf geld uit het bedrijf om zijn kostbare hobby’s – voetbalclub, museum – te bekostigen. Gerrit Zalm bleef lekker zitten waar hij zat.
Zalm moet ondanks zijn snelle leervermogen niet in de gaten gehad hebben hoe erg het was. Hij moet zich niet voor hebben kunnen stellen dat de DSB Bank nog eens zou kunnen omvallen. Het enige wat hij er nu over wil zeggen, zolang er onderzoeken lopen is: ‘Als belangrijkste taak zag ik DSB veilig door de kredietcrisis heen te leiden en de solvabiliteit en liquiditeit te bewaken. Dat is in 2008 gelukt.’
Reacties (12)
Hmmm… dit is niet wat NOVA afgelopen zaterdag (geloof ik) zei. Zalm had geprobeerd het een en ander te veranderen. Maar goed, Sargasso moet niet jan-en-alleman laten schrijven over van-alles-en-nog-wat.
@1: En wat gelukkkig voor jou dat jan-en-alleman mag reaguren op Sargasso. Je refereert aan wat NOVA “geloof ik” zei. In NOVA wordt geopperd dat Gerrit Zalm intern kritiek uitte. Uit het Volkskrant-artikel blijkt dat zijn – geciteerde – collega’s bij DSB toch niet zo onder de indruk waren van Gerrit Zalms bankierscapaciteiten.
En wat gelukkkig voor jou dat jan-en-alleman mag reaguren op Sargasso.
Eh ja. Zoals iedereen NRC mag lezen, kan niet iedereen respondent ervan worden. Kwaliteit van stukjesschrijvers verwachten, zo vreemd vind ik dat niet.
Daarnaast twijfelde ik over de dag waarop NOVA het uitzond, niet de inhoud. Zoals jij zelf meldt vertelde NOVA een heel ander verhaal dan jij hier doet.
@2 Uit de Nova uitzending (ik zou het toch eens nakijken, Danny) begreep ik ook iets anders: Zalm deed meteen een SWOT-analyse waar precies uitkwam wat er nu misgegaan is: het risico van het verdienmodel model is een risico voor het imago, en daarmee het voortbestaan op de langer termijn, van de bank.
Misschien moet je ook hetgeen de snelle koopsompolisverpatsers bij de DSB zeggen met een korreltje zout nemen. Ik heb ze nog geen enkele keer de hand in eigen boezem zien steken de afgelopen tijd. Zo ook die van Dijk: hij gaat pas miepen als het crisis wordt. Aan de andere kant had Zalm misschien wel wat harder de bijl in de DSB-praktijken kunnen zetten.
Maar goed; we gaan het snel horen. Bos heeft een versneld onderzoek naar de direct betrokkenen, waaronder Zalm, beloofd.
@3: Eh, heel goed, JSK. Het punt van deze Quote is dat de Volkskrant dit citaat over Gerrit Zalm had, waar NOVA er niet in geslaagd was bijzondere bronnen over Zalm te achterhalen. Als NOVA die bronnen had achterhaald en voor de camera had kunnen krijgen hadden ze dat natuurlijk in de uizending gebracht.
Anonieme bronnen bij de Volkskrant tegenover anonieme bronnen bij NOVA. Dat is geen uitgemaakte zaak ofzo. Ik snap je wel Danny, je wil profiteren van het populaire beeld van “VVD’er bij foute bank”, tsja ik vind dat niet zo interessant. Zeker niet als er ook nog aanwijzingen zijn dat het anders ligt.
vandaag in de papieren versie van diezelfde vermaledijde VK: interview met de DSB-curatoren (prettig onthechte types zijn dat toch altijd), die niet anoniem de vinger de zere plek leggen. zalm was geen ervaren bankier, maar een ervaren minister van financien. dat lijkt me niet te betwisten. het heeft de bank er ook niet van weerhouden om uiteindelijk om te vallen.
@4: In de NOVA-uitzending wordt gezegd dat Zalm zo’n sterkte-zwakte analyse uitvoert (wat iedere nieuwe chef zou doen, al was het maar om voor zichzelf te bepalen in welke toko hij nu is terechtgekomen). Maar als hij vervolgens nauwelijks gevolg geeft aan de conclusies dan vind ik dat juist nog meer tegen hem pleiten.
Wat ik me eigenlijk afvraag: is Zalm d’r niet neergezet als een soort van meeluistermeneer, zodat DNB met de nodige ‘inside information’ kon beoordelen hoe erg de teringzooi bij DSB was?
Klopt, dan moet je inderdaad wel je kop houden en meelullen met de zware jongens. En jezelf ook impliciet schuldig maken aan wanbeleid.
@8 weet ik niet en dat kun jij ook niet weten. Je kunt niet van de ene op de andere dag het verdienmodel en de bedrijfscultuur van de bank omgooien. Het is lekker makkelijk praten achteraf, maar toen Zalm er nog zat, was er nog geen vertrouwensprobleem voor de bank en was er dus ook geen reden om er hard in te vliegen. Het was nog geen gevalletje ‘holy shit?!?’. Hij liep dus wel degelijk voor de muziek uit, maar misschien/waarschijnlijk niet hard genoeg.
@10: Dit vraag ik me dus af. Als onervaren bankier liep hij misschien wel helemaal niet voor de muziek uit. Neem een Frank de Grave, die focuste van het begin af aan op de lastige vragen en werd er na twee maanden uitgebonjourd. Of vond Zalm dat bestuurderspluche toch te lekker zitten?
“Of vond Zalm dat bestuurderspluche toch te lekker zitten?”
Waarschijnlijk, maar zoals gezegd: toen hij er zat, was er van een vertrouwenscrisis nog geen spraken. En zoals de laatste tijd ook in het nieuws kwam, had de DSB helemaal niet zo’n afwijkend verdienmodel.
Zalm zal dus wel dingen toegestaan hebben die wij als moreel verwerpelijk beschouwen, maar die vanuit een bankiersperspectief helemaal niet raar waren. En *daarvoor* zat Zalm bij uitstek bij de DSB: om er een normale bank van te maken, niet een filantropisch instituut.
De bankrun heeft uiteindelijk de DSB genek, niet de beroerde producten (die steeds minder en minder verkocht werden, o.a. door werk van Zalm)