Israel set another record Thursday for the self-victimization it so very much enjoys, and the media set another record for the incitement, exaggeration, fearmongering and, above all, the concealment of information that doesn’t fit the narrative, that its consumers enjoy. Amsterdam provided an unmissable opportunity: Once again, Jews are beaten in Europe.
Links geweten van Israël Gideon Levy hekelt in Haaretz naar aanleiding van de relletjes rond de Israëlische voetbalsupporters in Amsterdam de narcistische in zichzelf gekeerdheid van de Israëlische samenleving.
Op de Israëlische TV en in de pers stelde men de supporters meteen na de rellen voor als vervolgde Joden die het slachtoffer waren geworden van een pogrom. Nadat een Maccabi-fan vertelde dat hij een dag voor de rellen nog het Anne Frank-huis had bezocht hield radiopresentator het nauwelijks droog, aldus Levy.
Dat is hoe het gaat wanneer je leeft in de warme, aangename bubbel – volstrekt afgesloten van de werkelijkheid, in complete ontkenning – die de Israëlische media voor ons bouwt: wij zijn altijd de slachtoffers en de enige slachtoffers; er vond enkel een slachtpartij plaats op 7 Oktober; geheel Gaza treft blaam; alle Arabieren zijn bloeddorstig; heel Europa is antisemitisch. Twijfelt u daar aan? Zie de Kristallnacht in Amsterdam.
Inmiddels is duidelijk dat het allemaal net even anders zat. Dat veel Maccabi-fans zich misdroegen als hooligans en anti-Arabische leuzen zongen, Palestijnse vlaggen van gevels trokken, ramen braken, zich bewapenden met stalen pijpen en stokken, omstanders belaagden een taxi vernielden en de chauffeur in elkaar trapten.
Dat veel mensen een hekel aan ons hebben, houdt Levy zijn lezers voor, is niet zozeer omdat wij Joden zijn. Het is vanwege de genocidale slachting die Israël al een jaar lang in de Gazastrook houdt, waarop deze Maccabi-fans zich ook nog eens voorstonden.
Dat laatste kunnen ze mede, omdat de Israëlische media de gruwelbeelden en omvang van het leed systematisch voor de eigen bevolking achterhoudt, aldus Levy. Dat geldt echter niet voor de rest van de wereld. En Marokkaanse moslims identificeren zich dan met hun geloofsgenoten in Gaza, die daar worden afgeslacht.
Elke Marokkaanse ober in elk afgelegen Nederlands gehucht heeft veel meer van Gaza gezien dan de deskundigen over Arabische kwesties in Israël. Geen fatsoenlijk persoon zou onverschillig kunnen blijven bij de beelden uit Gaza.
Anti-Israëlische sentimenten komen niet uit de lucht vallen, meent Levy. Ze zijn een gevolg van wat Israël doet.