Ik kijk nooit naar PowNews en nu zeker niet meer. Terug van een Griekenland-vakantie ging ik nog een laatste keer kijken omdat een item ook over Griekenland ging. Achteraf bleek het kijken weliswaar niet nodig te zijn geweest, maar nu weet ik in ieder geval waarom.
Op vakantie deden wij onze dagelijkse boodschappen in een kleine supermarkt die door twee broers werd gerund. De winkel was zeven dagen per week open, van ’s ochtens acht tot middernacht. De broers waren altijd aan het werk en nooit vrij. Ook in andere winkels, restaurants en hotels was het niet anders, overal werd door iedereen hard gewerkt. De vraag is natuurlijk of iedereen met zijn harde werk ook nog wat verdiende. Het leek van niet.
Gelukkig gedroegen de toeristen zich wel, nare opmerkingen als: ,,Hee Wassili, schiet eens op met die Souvlaki van je, wij hebben die miljarden euro’s niet voor niets betaald”, hebben wij gelukkig niet meegemaakt. Althans niet in Griekenland zelf, maar wel weer terug in Nederland. In het programma PowNews zag je medewerker Rutger Castricum op locatie in Griekenland zich grondig misdragen. Hij vernielde spullen van plaatselijke winkeliers omdat hij daar kennelijk zin in had en omdat die toch al van hem waren. Mijn vermoeden is dat het allemaal in scène was gezet, maar toch.
Toen het programma net nieuw was ging ik een paar keer kijken. Daarvan herinner ik me vooral twee vermakelijk bedoelde YouTube-filmpjes die PowNews op het einde van het programma liet zien. Op het ene zag je iemand uit het raam poepen en in het andere een slecht gehumeurde cafébezoeker die een vrij irritante straatmuzikant in elkaar sloeg. Daarmee was eigenlijk alles al duidelijk. De raampoeper staat gewoon voor PowNews zelf en de irritante straatmuzikant staat voor Castricum. Daarna ben ik dan ook afgehaakt.
Tot voor kort dus en toen kreeg ik ineens het idee om een keer een klein onderzoek te doen naar hoe Castricum nu eigenlijk werkt en, zoals het vaak bij onderzoek gaat, het resultaat daarvan was vrij verrassend.
Als een paparazzo verschijnt Castricum op de meest uiteenlopende locaties. Daar doet hij dan een beetje vervelend, Soms beledigt hij de interviewgasten. Hij dwaalt ook af, laat de interviewpartners niet uitpraten of hij gaat gewoon door met vragen stellen als de interviewpartners al duidelijk hebben gemaakt dat zij geen interview willen geven. De vraag rijst of hij bij dat alles ook een plan heeft, een doelstelling? Wat wil Castricum eigenlijk?
Toen liep mijn onderzoek een beetje vast, maar dat is achteraf bekeken ook niet verwonderlijk als je thuis op een stille kamer zit na te denken over wat Castricum eigenlijk wil. Dat kan haast niet anders. Toch viel mij iets op. Het verrassende was dat het niet iets was wat Castricum deed, het was iets van zijn interviewpartners.
De interviewpartners deden eigenlijk van alles, zij bleven vriendelijk en rustig, probeerden serieus antwoord te geven, wisten soms niet goed wat zij moesten zeggen, begrepen niet goed wat er gebeurde, zeiden misschien ook een keer iets wat zij niet zo bedoelden, probeerden gewoon weg te lopen of zeiden helemaal niets meer. Maar wat ze ook deden, hoe langer ik naar ze keek, hoe leuker en sympathieker ik hun reacties ging vinden. Er was helemaal niets mis met hoe zij reageerden en het had eigenlijk ook totaal geen nieuwswaarde. Je moet je voorstellen, plotseling en onverwacht komt iemand op je afgelopen en die doet dan zonder duidelijke reden heel vervelend tegen je. Natuurlijk zullen er mensen bij zijn die bijvoorbeeld niet weten wat zij moeten zeggen. Maar wat maakt dat nou uit? Dat is niet erg. Dat mag.
Misschien nog belangrijker is dat iedereen heel beschaafd bleef. Een enkeling gaf een keer een heel voorzichtig tikje tegen de camera, zonder dat deze daardoor beschadigd raakte, maar zelfs dat was een uitzondering. Ik heb nooit gezien dat iemand Castricum sloeg, hoewel hij dat vaak genoeg uitlokte.
Ik vind de beste en eigenlijk ook makkelijkste manier van reageren om gewoon helemaal niets meer te zeggen, net zoals toen Ella Vogelaar. Dat Castricum voor zijn interview met haar een prijs voor het TV-moment van het jaar heeft gekregen, komt volgens mij ook niet omdat het een hoogtepunt maar omdat het een dieptepunt was. En nu dit dieptepunt eenmaal is bereikt, kan het daarna eigenlijk alleen maar beter worden.
Reacties (19)
Goed stuk! Het is maar goed dat niemand hem sloeg, want volgens mij is dat bij wet verboden.
Wel als het noodweer is. Maar dan wordt er meestal niet buiten gefilmd.
Tja, Castricum is kennelijk zo’n mooi voorbeeld van de joods-christelijke cultuur die rechts Nederland onze immigranten ten voorbeeld wil stellen, dat hij een prijs krijgt voor zijn handelen. Mijn idee is dan ook dat PVV-ers en Pownewsers en Telegrafers en dat soort volk zich alleen maar ergeren aan k*tmarokkanen enzo, omdat ze “in de spiegel kijken”. Maar misschien is dat al weer te psychologisch.
Wel als het noodweer is. Maar dan wordt er meestal niet buiten gefilmd
Pareltje!
Je wou gaan onderzoeken, maar bent op een kamertje gaan zitten nadenken? Wat wil Drios eigenlijk?
@Jalsmans: In dit verband: resultaten.
Die ga je niet behalen vanuit je ‘stille’ kamertje.
Heeft Rutger ooit wel eens een inhoudelijke vraag gesteld?
Ik twijfel aan je betrouwbaarheid. Je bent in griekenland geweest afgelopen zomer, maar je hebt niets gemerkt van de stakingen in het openbaar vervoer? Niet het vliegtuig, de trein of taxi gebruikt zeker? Dat is zeer merkwaardg. Ook heeft in juni de toeristenbranche twee keer gestaakt. Oh, wat had ik toch een bewondering voor mijn hardwerkende gastheren afgelopen zomer zeg! Ook zat het park voor m’n hotel vol met illegalen, want de Griekse overheid kon de toestroom niet meer aan. Je zou denken, als je zo verschikkelijk hoog boven je stand leeft en je partners bedriegd, er wel genoeg over zou zijn voor grensbewaking en/of fatsoenlijke opvang.
Daarnaast, mensen kunnen een camera niet een beschaafd tikje geven. Als je de camera een tik geeft, is dat onbeschaafd.
Een prachtige hoek zou ik anders ook waarderen.
Rutger wie?…….Powwens?…
Wohooow! Zzzzing … !
Rutger wordt voorzichtig op een zijpad geloosd..exit…powned is hem ook zat.
Ik beken, was (waren) lid maar vorige week opgezegd..Dit ging me te ver:
http://www.dumpert.nl/mediabase/1698651/f8056dd2/topic_humor_op_de_npo.html
Ach dat gaat al langer, net als toen met die Sinterklaas baard aftrekken voor het gezicht van kinderen. Maar wel lopen janken als ze klappen krijgen “De camera” of dan gaat die pritstift lopen huilen van :”Blijf eens godverdomme van die camera af!”. Ja als je mij een camera in men gezicht douwt en me daarna gaat beledigen of zelfs nog erger mijn familie pakt en pijn doet. Reken dan maar niet dat ik van je camera afblijf. Die gaat dwars Rectaal door de strot heengedouwt worden.
Er is één iets goeds aan Rutger.
Nederlanders zien nu hoe een Belg èlke Nederlander aanvoelt.
“èlke Nederlander” ?
Ik protesteer.
Als een politicus elke keer een irritante/vervelende/tendentieuze verslaggever zou moeten negeren blijft er weinig nieuws over. Juist een publiek persoon zou moeten weten hoe je met dergelijke interviewtactieken om moet gaan, en dat is niet hem/haar negeren.
Persoonlijk vind ik het het stuk overigens dramatisch.. Als je dan toch onderzoek doet, onderzoek dan wat de beste reactie is op een dergelijk interview en onderbouw dat. Een klein voorgevoel zegt mij dat de persoon in kwestie negeren niet de oplossing is.
Het is maar goed dat Rutger, Geert, Powned en de PVV er zijn. Anders hadden we niet gehad waar we ons tegen kunnen afzetten. Niets om onze eigen fatsoenlijke identiteit te onderstrepen.
Waar zou het maatschappelijk debat nog over gaan als ze er niet meer zouden zijn.
Rutger,geert,Powned onderdeel van maatschappelijk debat,welk maatschappelijk debat?Die uilskuikens die zich iedere keer weer laten provoceren vertegenwoordigen echt niet voldoende mensen om over een maatschappelijk debat te spreken
Iedereen die Rutger had gezien bij de manifestatie van Gehandicapten kijkt nooit meer naar Pownews. Walgelijk hoe hij die mensen die zich vaak met veel moeite daar heen hadden gesleept vernederde. Alsof we ons als land al niet genoeg moeten schamen voor de behandeling van gehandicapten en chronisch zieken.