Het was een ontroerend gezicht, hoe de emotioneel gebroken fans van Maccabi Tel Aviv thuis kwamen nadat ze vorige week het slachtoffer werden van antisemitisch geweld in Amsterdam, tijdens wat door sommige media een nieuwe "Kristallnacht" werd genoemd. Maar ondanks al deze ellende bleven ze optimistisch, hielden duidelijk vertrouwen in de mensheid. Ze zochten steun bij elkaar door het gezamenlijk zingen van Israëlische volksliedjes in de hal van het vliegveld. Zoals "Het IDF gaat Arabieren neuken" en "Waarom is er geen school in Gaza? Er zijn geen kinderen meer". Een mooi en aangrijpend gezicht. Ik pinkte een traantje weg. Hoe hadden de Amsterdammers niet kunnen begrijpen dat alles wat de supporters wilden een beetje begrip was? Werd dat niet duidelijk door dezelfde volksliedjes die ze zongen in de metro hier? En dat het heel kwetsend was dat er Palestijnse vlaggen in de stad hingen. Fijn dat ze deze vlaggen zonder geweld verwijderden, pech dat er eentje vlam vatte, kan gebeuren. En dat ze gebruik maakten van hun vrijheid van meningsuiting door Amsterdammers er subtiel op te wijzen dat er ook andere zienswijzen zijn op het conflict. Aardige mensen. En die taxichauffeur die waarschijnlijk ongelukkig viel en werd geholpen door de supporters? Ook hartverwarmend. Dat ze voorafgaand aan de wedstrijd door de minuut stilte voor de Spaanse overstromingsslachtoffers heen joelden is ook begrijpelijk, daarmee vroegen ze aandacht voor het feit dat Spanje een wapendeal niet door liet gaan. Hoe moet het land zich nog verdedigen tegen agressie? Hebben we niets geleerd van Oekraïne? Zien we hun nood niet? Volstrekt logisch ook dat de politie vooraf geen gevaar zag in het bezoek van deze groep liefdevolle toeristen. Overal waar ze komen zijn ze immers geliefd, bijvoorbeeld in Athene, afgelopen maart, waar ze een voorbijganger vriendelijk wezen op het gevoelloos dragen van een Palestijnse sjaal. Kortom, uit alles blijkt dat deze modelsupporters zich zoals het hoort verre houden van racisme. Ook in eigen land worden ze op handen gedragen, en zijn zelfs politiek actief! Kom daar maar eens om bij Nederlandse voetbalfans. Dit zijn duidelijk mensen die je graag ziet in je stad en het is een schande hoe ze in ons land behandeld zijn. Onze welgemeende excuses aan elke Israëliër, en we zeggen vol overtuiging en met het schaamrood op onze kaken: "Dit nooit meer!".
Het zal wel vloeken in de kerk van de Shoegaze zijn, maar persoonlijk vind ik deze cover van de Cocteau Twins nog net iets beter dan het origineel.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Wat een belachelijke rel nu weer over ”antisemitische incidenten” in Amsterdam. Hooligans, of misschien gewoon doorsnee Israëli’s, fans van Maccabi Tel Aviv, gaan op een nacht door de stad, trekken Palestijnse vlaggen van gevels. mishandelen een taxichauffeur (zag hij eruit als een Arabier? Of was hij wellicht inderdaad een Arabier?), zongen liederen van ”Er zijn geen scholen in Gaza want er zijn geen kinderen meer”, dansten en zongen met Israëlische vlaggen op de Dam dat het Israëlische leger onoverwinnelijk is, maakten de volgende dag lawaai toen tijdens de wedstrijd met Ajax een minuut stilte werd gehouden en gingen daarna met hun sloopwerk verder… tot een kleine menigte Amsterdammers achter hen aan kwam.
En o wee, of moeten we zeggen oi w’awoi, wat waren ze toen ineens slachtoffer. Slachtoffer van verschrikkelijke antisemitische uitwassen, En dat net toen deftig Joods Amsterdam de Kristallnacht aan het herdenken was, het begin van de Jodenvervolgingen van de nazi’s, Een herhaling van de Kristallnacht werd er geroepen! Dat dit opnieuw in Europa mogelijk was!!
Netanyahu sloeg in de vroege ochtend alarm. Dat was te verwachten, dat past bij hem. Dat de gloednieuwe minister van Buitenlande Zaken Gideon Sa’ar naar Nederland komt om erover te praten past ook in het plaatje. Israël laat geen kansen liggen om te blijven benadrukken dat Joden overal en altijd slachtoffer zijn. Zelfs al is het land volop bezig een gigantische genocide te plegen in Gaza en Libanon weer eens volop af te straffen voor het bestaan van Hezbollah, ze blijven altijd het slachtoffer. Ze moeten ook hun reputatie hooghouden dat ze ”het recht hebben zichzelf te verdedigen”, een recht dat blijkbaar het recht geeft om iedereen en alles ervan langs te geven, en eventueel te vernietigen.
ESSAY - Deel 2 – Een gastbijdrage van Valentijn Wösten (*), eerder verschenen op zijn website. Deel 1 verscheen hier.
De boerenstaatsgreep is compleet. We hebben toegelaten dat een clubje radicale boeren het LNV-ministerie hebben kunnen veroveren, die nu hun kans grijpen om daar het werk van de afgelopen 5 jaar kort en klein te slaan. Sloopwerk, zonder enig idee over een serieus alternatief. Ze zullen wel even raar hebben staan kijken dat ditmaal geen tractor nodig was om de deur te forceren. Sommigen noemen dit democratie.
In Nederland hebben we twee werelden, die langs elkaar heen schuren; de stad en het buitengebied. Het buitengebied, dat is hoofdzakelijk agrarische grond, met ook nog wat natuur. Boerenpolitiek ziet het hele buitengebied als boerendomein, waar niet-agrarische activiteiten enkel worden geduld zolang ze geen geluid maken. Natuur is in de visie van boerenpolitiek potentiële landbouwgrond. En, voor zover onbruikbaar, dan geldt de eis dat ze erg geen last van mogen hebben. Natuur levert niks op, en is hooguit goed voor de jacht.
Op deze plaats zijn in de afgelopen jaren al veel artikelen gepubliceerd waarin is gewaarschuwd dat we ons in deze jaren geen naïviteit kunnen permitteren over boerenpolitiek. Voor de duidelijkheid gezegd: boerenpolitiek is scherp te onderscheiden van de boeren zelf. Boerenpolitiek is waarschijnlijk nauwelijks representatief voor de boerensector. De hardste schreeuwers zetten de toon. Zoals ook in voetbalstadions de relschoppers vaak de toon zetten, het merendeel van het publiek daar niet van gediend is maar zich machteloos waant. In boerenpolitiek gaat het iets beheerster, maar het sociale mechanisme is identiek.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
De Mongoolse folkmetalband The HU covert hier ‘The Trooper’ van Iron Maiden en dat levert een vrolijk, bijna dansbaar nummer op.
Volgens Politico zijn de ‘rechtse populistische slopers‘ van Europa de echte winnaars van de Amerikaanse verkiezingen. ‘Trumps overwinning levert nu een nadrukkelijke steun in de rug op voor die landen die zich tegen de EU-mainstream hebben willen verzetten en meer soevereine bevoegdheden van bureaucraten in Brussel hebben willen afpakken.‘ Feest dus voor de Hongaarse premier Viktor Orbán, die dezer dagen de Europese Politieke Gemeenschap met alle 47 Europese leiders, uit de EU en daarbuiten, op bezoek heeft en nu de champagne kan serveren die hij bij winst van Trump had beloofd. En dat op een moment dat de belangrijkste leiders van de Europese Unie, Macron en Scholz, beide in zwaar weer verkeren.
Orbán heeft goede redenen om de overwinning van Trump te vieren. Hij kan zich eens te meer laten zien als voorman van de nationalisten in de EU. Met een weliswaar verdeeld, maar gegroeid extreem rechts in het Europarlement en steeds meer landen waar rechtse populistische partijen aan de macht komen ziet hij net als Trump ‘gouden tijden’ voor alle Europese ‘patriotten’. Daarmee is hij in staat om de minder rooskleurige toestand van zijn eigen land weg te cijferen. Het algehele economische beeld, schrijft de ING bank, ‘blijft teleurstellend, aangezien de Hongaarse industrie een nieuw dieptepunt bereikt. Vooruitkijkend lijken structurele problemen in de externe vraag aan te houden en is het nu vrijwel zeker dat de industrie een grote rem zal zijn op de bbp-groei in 2024.’ De industriële productie daalde dit jaar tot nu toe met 5,4%. In het ‘Trump 2.0’- tijdperk zal de gehele Europese industrie het moeilijk krijgen en dat belooft ook voor Hongarij weinig goeds.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Israel set another record Thursday for the self-victimization it so very much enjoys, and the media set another record for the incitement, exaggeration, fearmongering and, above all, the concealment of information that doesn’t fit the narrative, that its consumers enjoy. Amsterdam provided an unmissable opportunity: Once again, Jews are beaten in Europe.
Links geweten van Israël Gideon Levy hekelt in Haaretz naar aanleiding van de relletjes rond de Israëlische voetbalsupporters in Amsterdam de narcistische in zichzelf gekeerdheid van de Israëlische samenleving.
Shockrocker Marilyn Manson riep altijd al controverse op, maar na de HBO-documentaire Phoenix Rising uit 2022 staat z’n reputatie er helemaal belabberd voor. Actrice Evan Rachel Wood en een schare exen beschuldigen Manson ervan een manipulatieve, gewelddadige vrouwenmisbruiker te zijn.
Manson begon een rechtzaak tegen Wood en haar toenmalige vriendin Ilma Gore wegens smaad, maar moest hen van de rechter honderdduizenden dollars aan advocaatkosten betalen.
Kennelijk is de artiest het er nog altijd niet mee eens, want op zijn komende album bijt hij flink van zich af.
Zei er iemand dat ‘ie van blazers hield? Dan zit u met Beirut wel goed. Wat ooit begon als een muzikaal soloproject van bandleider Zach Condon is inmiddels uitgegroeid tot een ensemble dat alweer bijna twintig jaar Europese volksmuziek toegankelijk maakt.
Max Raabe en zijn Palast Orkest doen de muziek uit de decadente jaren ’20 herleven. Net als de Amerikaanse kiezer de politiek van de jaren ’20 doet herleven, zeg maar.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
