Joop den Uyl (echte naam: Joop den Uijl) is volgende week weer even hot. Dan verschijnt namelijk Den Uyls biografie Dromer, Drammer, Dwarsligger van Anet Bleich, die op 21 februari ook op het boek promoveert aan de UvA. De komende week zult u wijlen “Ome Joop” daarom regelmatig gaan tegenkomen op radio, televisie, in kranten en tijdschriften en op internet. Met daarbij veel stokoude verhalen over de man die ons zinnetjes schonk als: “Het wordt nooit meer zoals het geweest is.” Andere Tijden komt zelfs met een extra lange aflevering over de meest linkse premier van Nederland ooit. Bleich heeft trouwens ook enkele onthullingen voor ons in petto. Onthuld wordt onder meer dat Den Uyl als (zeer) jonge man uiterst rechtse sympathieën koesterde!
Behalve de biografie komt er ook nog een speelfilm over Den Uyl en de Lockheed-affaire. “De 7 Dagen Van Den Uyl”, gemaakt door scenarist Ger Beukenkamp en regisseur Hans Hylkema, zo gaat de film heten. Releasedatum: nog onbekend. Op dit weblog leest u verder nog een mooi verhaal over hoe het kabinet Den Uyl in maart 1977 viel over een gecastreerde diepvrieshaan… Ja, echt.
Reacties (14)
Den Uyl… waar is de tijd dat er nog regelmatig een Belgiê – Nederland werd gevoetbald.
En de tijd dat Ome Joop met zijn platte humor rechts Nederland tot schuimbekkende razernij dreef. Eigenlijk tot op de dag van vandaag.
Dat laatste weblog kan ik al niet meer serieus nemen op het moment dat het de slag bij nieuwpoort in 1800 plaatst….
Hoe die gedreven Joop den Uyl in de jaren ’70 ongeveer in zijn eentje de PvdA met al die middelpuntvliedende types bijeenhield, daar heb ik groot respect voor.
MAar hij is ook in blogland al lang dood, dus dit kleine hypetje zie ik als een laatste eerbetoon.
@ S’z Als dat terechte doelpunt van Lambert was gegeven hadden we nooit dat prachtige voetbal gezien.
In mijn ‘jonge tijd’ heb ik Joop nog live aan ’t werk gezien in de Arena-hal in Deurne … Zo maken ze ze niet meer.
Hoe heet die nieuwe van jullie (wel van een andere partij) ‘Over-de balk-van elende’ ? Of zoiets …
Onthuld wordt onder meer dat Den Uyl als (zeer) jonge man uiterst rechtse sympathieën koesterde!
Extreem linkse – extreem rechtse (en vise versa) overstappen lijken in de politieke geschiedenis van de 20e eeuw eerder regel dan uitzondering.
@ 7 Mensen evolueren, hun idee over relevante zaken dus ook …
Ome Joop, tsja, waar is de tijd gebleven dat je als kabinet nog zonder problemen meer kon uitgeven dan je binnenkreeg, zonder dat een EU je op de vingers tikte …
@9 En de hardnekkige mythe duurt maar voort.
Zie: https://sargasso.nl/archief/2005/08/23/staatsschuld-begrotingstekort-en-de-linkse-kabinetten/
Goed punt van die slag bij Nieuwpoort. De rest klopt evenwel wel!
Overigens kan het inderdaad een leuke Ome Joop week worden. Zie bijvoorbeeld een ander citaat uit de biografie, wanneer Den Uyl als fractievoorzitter van de PvdA in de Tweede Kamer zijn sympathie voor de provo’s toont die op het Spui van de politie klappen kregen. Of hij zich niet ergerde aan het langharige, ongewassen tuig, vroeg men zich af.
Ome Joop verklaarde dat hij geen enkel bezwaar had tegen ‘langharige en ongewassen knapen met constructieve ideeen. Het staat iedereen in ons land vrij zijn haar lang te laten groeien en zich niet te wassen. Ik herinner eraan dat de Duitsers die in 1940 ons land binnenvielen, keurig geknipt, gewassen en geschoren waren.’
Anet Bleich heeft dan eindelijk een biografie afgeleverd over Joop den Uyl. In het boek Tegen het idealisme van Paul Flentrop over Pierre Vinken lees ik de volgende alinea op pag. 756:
“Toen journalist Gerard Mulder zich begin 1999 zette aan een biografie van Joop den Uyl, kwam hij tot de ontdekking dat de sociaaldemocratische leider er diverse maitresses op na had gehouden. De biografie zou om praktische redenen nooit worden voltooid, maar zeker is dat als Mulder – uit peieteit met de nabestaanden – de amoureuze escapades van Den Uyl onvermeld zou hebben gelaten, hij voor eeuwig de risee van de vaderlandse journalistiek was geweest. Want bedgeheimen zijn essentieel in een biografie, die tonen bij uitstek ’s mans ware aard.”
Citaat van Ed Croonenberg en Stan de Jong in het HP/De Tijd artikel Met de billen bloot (30 jan. 2004)
Zucht, daar zijn ze weer die “uiterst rechtse sympathieën.” Zonder vertaling zijn dit zulke hopeloos domme loze kreten.