Moeder Natuur slaat terug

Het kon natuurlijk ook niet uitblijven. Zoals zo veel onderdrukten op aarde heeft nu ook Moeder Natuur haar toevlucht genomen tot terroristische acties. Niemand heeft nog door dat deze acties met elkaar in verband staan. Een paar weken geleden stonden er berichten in de kranten dat de zijdeprocessierups vanuit de zuidelijke gewesten is begonnen aan een opmars naar de rest van het rijk. De rupsen houden zich heel gehaaid schuil in bomen. Van daaruit laten ze zich vallen op nietsvermoedende voetgangers. Ze tuimelen zo je kraag in. Kaalkoppen en mensen met heel kort haar lopen extra gevaar. Eenmaal op hun doelwit aanbeland veroorzaken de rupsen de meest verschrikkelijke brandblaren. Het brandt, het zweert en het woekert in de huid.

Gisteren was op het journaal te zien dat in Amerika weer andere cellen actief zijn. Het betreft een soort insecten die zich zeventien jaar schuilhouden in de grond. Niemand die ze ziet. Juist op het moment dat iedereen ze is vergeten en men zich veilig waant, komen ze naar boven. Bliksemsnel slaan ze toe, hun slachtoffers verbijsterd achter latend. Dan trekken ze zich weer terug in hun holen. Het is een duivelse strategie.

Insectenplagen zijn echter maar één onderdeel van het strijdplan. In Drenthe werkt Moeder Natuur met giftige kruiden. Het provinciebestuur bindt nu (vergeefs) de strijd aan met het snel oprukkende Jacobskruiskruid. Dit op het oog zo onschuldige plantje bevat alkaloïden. Paarden en koeien die het verraderlijke kruid met graagte opeten, sterven binnen een paar uren een verschrikkelijke marteldood. Tussen de hunebedden weerkaatsen de verbaasde pijnkreten van het vee, een angstaanjagend geloei en gehinnik van deze viervoeters. Ze worden langzaam van binnenuit verteerd. Het doel is de vernietiging van deze dieren die collaboreren met Moeder Natuurs grootste vijand: de mens. Nog maar sinds kort weet men dat de geheimzinnige massale sterfte wordt veroorzaakt door het lieflijke plantje. Het Jacobskruiskruid rukt sterk op. In Engeland heeft de regering een noodmaatregel ingesteld, bestaande uit een verdelgingsplicht voor ingezetenen. Burgers, boeren en buitenlui worden verplicht gesteld om te speuren naar het plantje en het vervolgens met wortel en al uit te roeien. Maar of dit helpt?

Intussen zijn de straaljagers van de Mexicaanse luchtmacht al intimiderend omsingeld door lichtgevende bollen. Nog zijn de vliegtuigen ongemoeid gelaten, maar het valt te vrezen dat het bij een volgende confrontatie nog wel eens veel slechter zou kunnen aflopen. Volgens mij is dit nog maar het begin…