Lichaamstaal en verbaal onvermogen maakten Vogelaar vleugellam

Was het dat minzame glimlachje, die ogen die steeds een vleug arrogantie reflecteerden? Haar henna-haarspoeling of die knalrode lipstick misschien? Was het dat overdreven gesticuleren, of toch die onnavolgbare redeneertrant? Ik heb er dagen over zitten piekeren. Keek op tv naar de reacties van vele anderen, las de comments in dit blog naar aanleiding van haar vertrek.
Als je al die opinies en impressies bij elkaar veegt dan kom je grosso modo aan bij de slotsom, dat niet zozeer haar beleid als minister van Wonen, Wijken en Integratie tot de val hebben geleid. Maar wél de wijze waarop ze het presenteerde in parlement en pers, zowel in lichaamstaal als ook verbaal.
Dat het daarbij echt niet alleen om de beeldvorming in de media ging, bewijzen de vele aanvaringen die Vogelaar veroorzaakte door haar houding tijdens debatten in de Tweede Kamer. Met als absoluut dieptepunt de kwalificatie ‘knettergek’ uit de mond van Wilders. Wat haar overigens tijdelijk enig extra krediet verschafte bij de rest van de oppositie.
Als er al zoiets bestaat als een X-factor voor een politicus annex landsbestuurder, dan ontbeert deze voormalige vakbondsbestuurder ieder greintje daarvan. Zelfs haar persconferentie, waarin zij haar ontslag toelichtte, was tenenknijperig slecht. Evenals haar optreden in NOVA, waarin Vogelaar zich een slecht verliezer toonde en – opnieuw – een beroerd spreker.

‘Oud-communistisch studenten-vakbondsjargon’

Oud PvdA-goeroe Felix Rottenberg legde afgelopen vrijdag in De Wereld Draait Door de vinger op een van de zeerste plekken: Vogelaar sprak totaal geen begrijpelijk Nederlands: ‘Ik kon haar niet verstaan. Ze sprak een soort oud-communistisch studenten-vakbondsjargon’. Kortom: verbaal onvermogen en bovendien een gebrek aan retorische gaven.
Wat mijzelf in haar optredens in de Kamer en voor de camera steeds opviel, was dat ze hevig manueel gesticulerend steeds een licht verwijtende toon bezigde. Zo van: Dit is toch duidelijk zo, snappen jullie het dan nóg niet! Gelijkhebberig en arrogant, was mijn impressie. En steeds ook het vermoeden, dat haar dossierkennis niet op orde was en dat ze dus wel moést vluchten in onduidelijke, escapistische antwoorden.
Dat er binnen de PvdA zeer verschillend wordt gedacht over de aanpak van het integratiebeleid in de wijken, is bekend. Het werd door Vogelaar aangevoerd als reden dat partijleider Wouter Bos (hardliner en voorstander van een polarisend debat) haar als softliner heeft laten vallen. Zo hoeft ze niet te erkennen dat haar politiek-bestuurlijke optredens, zowel binnen de PvdA als daarbuiten, als volstrekt onvoldoende werden beoordeeld.