Gisteren overleed Ramses Shaffy. Dat was een prachtige vent met prachtige muziek. De mediahype die vervolgens losbarstte was echter tenenkrommend. Net als bij zeg Martin Bril werd de man op TV en radio bijkans heilig verklaard. Van Boulevard tot Pauw en Witteman, sterker nog, tot aan élk actualiteitenprogramma toe werd de dood van Ramses Shaffy beweend. Goede kans dat dat nog even aanhoudt, tot de volgende dode BN-er althans. Mensen mogen niet meer gewoon rustig doodgaan.
Bij Ramses Shaffy is het best begrijpelijk. Een aimabele drinker, held voor de babyboomers die hoofdredacteur zijn van de diverse actualiteitenprogramma’s in Nederland. Hij schreef enkele grote Nederlandse klassiekers als ‘Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder’ en ‘Het is stil in Amsterdam’, wat daadwerkelijk prachtige nummers zijn. Maar geen man met een uitgebreid oeuvre. Althans, dat had hij wel, maar het is moeilijk mensen te vinden die meer dan vijf nummers van hem kennen. Daarnaast was een flink deel van zijn bekendheid ook nog te danken aan running mate Liesbeth List, die ook de afgelopen jaren toen Shaffy al helemaal niets nieuws op de planken bracht, nog overal mocht komen opdraven om te vertellen over Shaffy (en heel soms over zichzelf).
Natuurlijk dient zo iemand flink geëerd te worden. Echter wat deze dinsdag te aanschouwen was is geen eren, dat was lijkenpikkerij. Bij gebrek aan geld of zin of beiden duiken alle media van Nederland op het verscheiden van een BN-er. Net als eerder bijvoorbeeld rondom het overlijden van Martin Bril of Michaël Zeeman. HPdeTijd gaf bij die gelegenheden als enige nog wat tegengas aan de heiligenverering.
Een iets meer reëele benadering van gestorven BN-ers, en trouwens ook van buitenlandse bekenden, zou gepast zijn. Om de familie te sparen en de om echte nabestaanden de kans te geven te rouwen en om ruimte te maken voor ander nieuws. Want hoe sneu ook, Ramses Shaffy was boven de 70 na een intensief leven, en het was dinsdag ‘gewoon’ ook weer Wereld Aidsdag. Bovendien treedt er ook inflatie op: wat moeten we straks doen als een écht grote wereldburger sterft? Een maand lang docu’s en weblogs over hoe fantastisch Nelson Mandela was?
Liesbeth List weigerde om al te uitgebreid te reageren. En dat is erg hoopvol. Verderfelijke lijkenpikkers als ‘de vrienden van van Gogh’ en anderen kun je soms moeilijk serieus nemen als rouwenden. Een beetje distantie is niet meer dan normaal. Laat gewoon verdriet prevaleren en mensen rustig dood zijn.
Reacties (9)
De leedvermaak-industrie.
Hoewel het vandaag de dag lastig is, probeer ik uit alle macht geen BN’er te worden. Ik ben als de dood dat ik me moet bijverzekeren om voor een paar duizend man de koffuie en cake te bekostigen bij mijn crematie.
Dat er een moment in of op de diverse media stil wordt gestaan bij het overlijden van dergelijke persoonlijkheden als Sfaffy heb ik geen enkele moeite mee. Maar als je s’morgens op de radio hoort dat zo iemand is overleden weet je bijna zeker dat je ’s avonds niet de tv hoeft aan te schakelen op het publieke net. Want een overkill aan beelden van,… en herinneringen aan,.. is het het gevolg.
Held(en) van de babyboomers.
Een stuk naar mijn hart. Een beetje aandacht voor een overleden iemand is ok, maar je kan het ook overdrijven.
Maar ja, als het ene radio/tv-programma met een special komt en wat (vage) vrienden of familie voor de camera of microfoon sleept, kan het volgende programma niet achterblijven uiteraard. Aan de andere kant, de nieuwsconsumenten zijn geen haar beter, die surfen ook en masse naar fora of condoleancesites om daar R.I.P. of andere nietszeggendheden achter te laten.
Helemaal mee eens. Met grote ogen gekeken hoe DWDD geheel aan hem was gewijd, Nova eveneens en P&W voor de helft. Kom op zeg!
Het enige wat er toe deed was de documentaire van Fleurie, maar na al die programma’s had ik daar al geen zin meer in.
Die Bekende Nederlanders die al in de startblokken zitten als iemand zijn laatste adem nog moet uitblazen om commentaar op TV te mogen geven zijn inderdaad walgelijk.
@ Obscura
Dat viel allemaal nog wel mee. Heb de hele aflevering van RTL Boulevard gezien met ‘Albert en Winston’. Dat was pas erg!
http://boosopdelucht.nl/?p=811
Meer zeg ik niet!
Elke eer voor een man die zichzelf Korzakov aan dronk is overtrokken. Paar aardige liedjes, prima, zand erover.