Kunst op Zondag | Bankstelletjes

Vandaag focussen we op bankstelletjes. Op het eerste gezicht lijken ze op elkaar, want altijd hetero en meestal in een vals romantische rolverdeling. Wat dat betreft loopt kunst in de openbare ruimte achter op de werkelijkheid.

Realistische bankstelletjes

Lea Vivot – The Secret Bench of Knowledge, 1989.

Zoals met de meeste sculpturen die u hieronder gaat zien, is ook deze sculptuur op meerdere plaatsen te zien. ‘The Secret Bench of Knowledge’ is een ode aan het lezen. Op de bank zelf staan veel inscripties van citaten die het belang van en het plezier in lezen onderschrijven.

Maar welk nieuws het volgende bankstelletje heeft gelezen is onbekend.

John Seward Johnson Jr. -News, 1986.

Wellicht heeft het vorige bankstel nieuws ontvangen dat tot een reis noopte.

George Lundeen – Departure, 1984.

Behalve wat toeristische informatie en de geschiedenis van dit oude bankstelletje, is er helaas weinig online bekend.

Adam Dawczak-Dębicki – The Bench of a Kashubian Couple, 2006.

Het gaat hier om Jakub en Elżbieta Scheibe, inwoners van Gdynia (Polen), die uitkijken op hun woning, tegenwoordig hotel Jakubowy. Uit de jaszak van Jakub steekt een brief, waarop te lezen is:

Jakub, if you build a small room for me on the top floor, I will be able to see you when you return from the sea – Elżbieta.

Figuratief-abstracte bankstelletjes

Misschien heeft u dat ook: bij een realistisch bankstelletje word ik wel een beetje nieuwgierig of dat ooit echt heeft bestaan en wat dan het verhaal is. Als het meer om symboliek of metaforen gaat, dan is een meer abstracte stijl te prefereren.

Lynn Chadwick – Sitting Couple, 2011.

Origami van staal, zit wat voor zich uit te staren. Samen en toch apart. Of hoe een mens eenzaam met zijn tweeën kan zijn.
Nee, dan de allure van het volgende stel, waarvan de maker ooit gezegd zou hebben dat het was  geïnspireerd op de dubbelbeelden van mannelijke en vrouwelijke figuren uit het oude Egypte (zie bijv. deze).

Henry Moore – King and Queen, 1952.

De amorfe, androgyne bankzitters van Steinunn Thórarinsdóttir zijn een onderdeel van een groter geheel genaamd ‘Borders’, een opstelling dat volgens de kunstenaar “reflects on the opposites of human existence–on division but also on unity.”

In ‘Borders’ zie je mensfiguren in allerlei poses. Steinunn Thórarinsdóttir: “Using human figures makes it possible for people to relate to this work very directly, but at the same time the characteristics of the figure are reserved and anonymous— they don’t force themselves on the viewer.”

Steinunn Thórarinsdóttir – Seated figures (uit ‘Borders’), 2013.

Misschien zit je er wat ongemakkelijk, maar op het Berlijnse metrostation Dahlem-Dorf kun je plaatsnemen bij/op dit bankstel. Over de kunstenaar ook nagenoeg niets te vinden op het world wide web. De houten banken zijn geïnspireerd op Afrikaanse kunst en zouden een verwijzing zijn naar het nabijgelegen volkenkundig museum.

Wolf van Roy – Liebespaare, 1984.

Bankstelletjes in vervreemding

Banken in de openbare ruimte zijn uitstekende ontmoetingsplekken. Dat wil zeggen: als mensen zin in ontmoeting hebben.

Giles Penny – Two men on A bench, 1994.

Ook voor het ‘Hoe meer zielen hoe meer vreugd’ geldt: je moet er wel wat van maken.

George Segal – Three People on Four Benches, 1979.

Geen interactie tussen de mensen, dan maar interactief met kunst? Op het Amsterdam Light Festival kan dat.

Karoline Hinz  en Gali May Lucas  – Absorbed by Light, 2019.

U ziet het, mensen kijken niet meer naar elkaar. Een probleem waar de wereld aan ten onder gaat en dat begon toen mensen wegkeken van liefde.

Lea Vivot – The Lovers Bench, 1997.

Waarmee we terug zijn bij de ‘bank van kennis’ van de eerste kunstenaar in deze Kunst op Zondag.