Klagen binnen het milieu

NIEUWS - Wie kaatst, kan de bal verwachten. En wie zich op het criminele vlak begeeft, loopt het risico zelf te worden neergestoken of beroofd.

Dat lijkt logisch, maar twee criminelen die zich onlangs tot de Raad van State wendden, denken daar kennelijk anders over. Beide heren vonden dat ze recht hebben op een schadevergoeding uit het Schadefonds Geweldsmisdrijven nadat ze bij hun criminele zaakjes zelf de pineut waren geworden. De Raad van State maakt er korte metten mee: het Schadefonds Geweldsmisdrijven is niet een soort verzekeringspolis voor schurken.

De eerste zaak betreft een man in de regio Den Haag die op 20 augustus 2010 werd neergestoken. Het schadefonds wees een claim van de man af omdat voldoende aannemelijk was dat onenigheid over een partij heroïne de aanleiding was voor het geweld. Volgens het schadefonds was de man gelieerd aan drugshandel en ‘is het een feit van algemene bekendheid dat bij die handel regelmatig geweld wordt gebruikt’. Het reglement van het schadefonds bepaalt dat een vergoeding achterwege kan blijven als het slachtoffer zichzelf onnodig in een situatie heeft gebracht waar hij geweld kon of moest verwachten. Volgens het slachtoffer kloppen de verklaringen van de Regionale Criminele Inlichtingen Eenheid (CRIE) over zijn connecties met de drugswereld niet, maar hij kon dit niet onderbouwen omdat hij geen inzage wilde geven in zijn strafdossier. De Raad van State wees zijn claim vandaag af.

De tweede kwestie speelt in de regio Amsterdam tegen een achtergrond van shark loans, leningen tegen woekerrentes die onder dreiging van grof geweld worden opgeëist. De Amsterdammer wilde schadevergoeding omdat hij slachtoffer was van diefstal met geweld en poging tot moord danwel doodslag.

De man was in juli 2011 tussenpersoon bij een lening van 10.000 euro aan een derde, die dan drie maanden later 30.000 euro moest terugbetalen. Dat laatste bleef uit, waarna het slachtoffer een criminele kennis die een vuurwapen had inschakelde om het geld terug te krijgen. Ergens tijdens die transacties werd het slachtoffer door die kennis onder bedreiging van dat vuurwapen zèlf beroofd van 22.000 terugbetaalde euro die hij in contanten in een tas bij zich had. De rechtbank stelde eerder dat het slachtoffer kon weten dat hij zich in het criminele milieu begaf. ‘Een rentepercentage van 200% op een lening voor drie maanden is exorbitant en niet vergelijkbaar met een rentepercentage van 20% op basis van schulden bij een postorderbedrijf’, vonden de rechters. Het dragen van vuurwapens en het uiten van doodsbedreigingen wijst eveneens op een crimineel milieu, vindt ook de Raad van State. Eigen schuld dikke bult dus en ook deze schadeclaim is terecht afgewezen.