Alleen …: wat schiet zo’n kind er mee op? Met melden alleen wordt een nieuwe schijf gecreeerd.
#2
Share
@1 De ambtenaar houdt zichzélf aan het werk omdat ie dat kán.
#3
Warumbel
Hm, ik ken een therapeute die sterke vermoedens had van kindermishandeling. Ze deed melding, er werd een onderzoek gestart, de kindermishandeling kon uiteindelijk niet worden bewezen ( hetgeen niet zegt dat er ook echt geen sprake van was ), de therapeute kreeg vervolgens een proces aan de broek van de ouders… maanden van tripjes naar de advocaten en de rechtbank, ontzettend veel geld en slapeloze nachten heeft het haar gekost. En het liep allemaal op niks uit.
#4
Taco Zip
Klinkt heel daadkrachtig zo’n verplichting. En een voorbeeld van ‘minder regels en minder ambtenaren’ is het echter niet. In de uitvoering zullen toch nog wel wat praktische problemen moeten worden opgelost.
Zoals de KNMG al zegt: wie stapt er nog naar de huisarts met een mishandeld kind als de vertrouwelijkheid opgeheven wordt? Wie gaat alle meldingen checken?
En wat is de juridische status van een arts als later blijkt dat een melding onterecht is?
Helaas kan ik geen bron vinden van het voorstel. Want tenzij een briljant kamerlid de oplossing heeft voor deze problemen zal de huidige praktijk van de meldcode niet verbeteren.
#5
Share
Vandaag nog zag ik kindermishandeling in dat programma met Andries Knevel hem. Aan tafel de regio manager met pimpelpaarse broek en een nog stiller graaiende platform voorzitter. Waarmee Andries het probleem keurig duidde. De uitzendkrachten moeten er immers wel chilled hun ding kunnen komen doen, dus dan Brandon maar aan de ketting.
@0 deze kindermishandeling is dus gemeld dwz sinds vandaag bij 2deK leden bekend. Doch ik ben benieuwd hoeveel jaren die knul nog aan een ketting zal liggen.
Nog cynischer, de patient is kien genoeg om door te hebben in welk land ie leeft. En dat het babysteps-programma dat met em is doorgenomen nog wel es jaren kon gaan duren. En dan zou ie niet jong meer zijn.
Nog cynischer, er wordt geopperd dat wij, als maatschappij, dit niet moeten willen. Wij moeten eerst officieel gaan protesteren, neem ik aan dat bedoeld werd. Daarna pas kunnen hooge ambtenaeren ter zaecke doende besluiten nemen ende voorstellen doen ende chique dineren ende peperdure expertise centra oprichten alwaar het nepotisme zich verder kan ontwikkelen. Dat stuk Nederland functioneert uitstekend kearel. But what about the patient? Had dit een ander europees land betroffen was die jongen vanavond nog van de ketting gehaald. Brandon heeft naast een handicap vooral pech, vrees ik.
@5: dit onderwerp is vast een afzonderlijk item waard. Alle politici die nu verontwaardigd reageren hebben stapels boter op het hoofd.
De mogelijkheden in de zorg voor dit soort extreem gedragsgestoorde patiënten is beperkt. Ze vormen een gevaar voor zichzelf en hun omgeving. En behalve als er geld komt voor 24-7 begeleiding door drie behandelaars is dit helaas het enige alternatief. En laat dat nou nét het werk zijn van al die ‘geschokte’ parlementariërs.
Reacties (6)
Alleen …: wat schiet zo’n kind er mee op? Met melden alleen wordt een nieuwe schijf gecreeerd.
@1 De ambtenaar houdt zichzélf aan het werk omdat ie dat kán.
Hm, ik ken een therapeute die sterke vermoedens had van kindermishandeling. Ze deed melding, er werd een onderzoek gestart, de kindermishandeling kon uiteindelijk niet worden bewezen ( hetgeen niet zegt dat er ook echt geen sprake van was ), de therapeute kreeg vervolgens een proces aan de broek van de ouders… maanden van tripjes naar de advocaten en de rechtbank, ontzettend veel geld en slapeloze nachten heeft het haar gekost. En het liep allemaal op niks uit.
Klinkt heel daadkrachtig zo’n verplichting. En een voorbeeld van ‘minder regels en minder ambtenaren’ is het echter niet. In de uitvoering zullen toch nog wel wat praktische problemen moeten worden opgelost.
Zoals de KNMG al zegt: wie stapt er nog naar de huisarts met een mishandeld kind als de vertrouwelijkheid opgeheven wordt? Wie gaat alle meldingen checken?
En wat is de juridische status van een arts als later blijkt dat een melding onterecht is?
Helaas kan ik geen bron vinden van het voorstel. Want tenzij een briljant kamerlid de oplossing heeft voor deze problemen zal de huidige praktijk van de meldcode niet verbeteren.
Vandaag nog zag ik kindermishandeling in dat programma met Andries Knevel
hem. Aan tafel de regio manager met pimpelpaarse broek en een nog stiller graaiende platform voorzitter. Waarmee Andries het probleem keurig duidde. De uitzendkrachten moeten er immers wel chilled hun ding kunnen komen doen, dus dan Brandon maar aan de ketting.@0 deze kindermishandeling is dus gemeld dwz sinds vandaag bij 2deK leden bekend. Doch ik ben benieuwd hoeveel jaren die knul nog aan een ketting zal liggen.
Nog cynischer, de patient is kien genoeg om door te hebben in welk land ie leeft. En dat het babysteps-programma dat met em is doorgenomen nog wel es jaren kon gaan duren. En dan zou ie niet jong meer zijn.
Nog cynischer, er wordt geopperd dat wij, als maatschappij, dit niet moeten willen. Wij moeten eerst officieel gaan protesteren, neem ik aan dat bedoeld werd. Daarna pas kunnen hooge ambtenaeren ter zaecke doende besluiten nemen ende voorstellen doen ende chique dineren ende peperdure expertise centra oprichten alwaar het nepotisme zich verder kan ontwikkelen. Dat stuk Nederland functioneert uitstekend kearel. But what about the patient? Had dit een ander europees land betroffen was die jongen vanavond nog van de ketting gehaald. Brandon heeft naast een handicap vooral pech, vrees ik.
http://www.uitgesprokeneo.nl/reportage/gehandicapte-brandon-al-drie-jaar-vastgeketend-aan-de-muur/
@5: dit onderwerp is vast een afzonderlijk item waard. Alle politici die nu verontwaardigd reageren hebben stapels boter op het hoofd.
De mogelijkheden in de zorg voor dit soort extreem gedragsgestoorde patiënten is beperkt. Ze vormen een gevaar voor zichzelf en hun omgeving. En behalve als er geld komt voor 24-7 begeleiding door drie behandelaars is dit helaas het enige alternatief. En laat dat nou nét het werk zijn van al die ‘geschokte’ parlementariërs.