COLUMN - Het is confronterend, dat #metoo. Tuurlijk, eigenlijk weten we al lang dat seksueel misbruik van vrouwen door mannen aan de orde van de dag is. Het is niet alsof er geen statistieken of onderzoeken over zijn. Alsof er nooit een nieuwsbericht over verschijnt. En alsof je nooit een persoonlijk verhaal hoort. Maar zo’n campagne als #metoo maakt het wel héél zichtbaar. Ik zie in ieder geval een schier oneindige hoeveelheid statusupdates op Twitter en Facebook voorbij komen. Allemaal vriendinnen, kennissen en random personen die ik interessant vind om te volgen. Die zijn lastig gevallen, of (veel) erger. “Jij ook al? Jij ook?” Ik word er droevig van.
Ik ben niet zo van de collectieve schuld. Dat is één van de redenen waarom ik kriegel word van hetzerij tegen moslims, Marokkanen, Joden, bijstandsgerechtigden, politieagenten, getatoeëerden, of wat voor groep dan ook. Mensen beoordelen op hoe ze zich gedragen, en niet op afkomst, geslacht, beroep of wat voor kenmerk dan ook, dát is een van de belangrijkste verworvenheden van de moderne tijd. Daarom roept het bij mij ergernis op wanneer zelfverklaard voorvechters van onze westerse beschaving deze willen beschermen tegen een ‘ander’, die ze op basis van hun groep collectief verantwoordelijk maken voor daden die niet de hunne zijn.
Maar toch. Het schuurt. Het wringt. Bijvoorbeeld: ik ben een langharige ambtenaar van deels Hongaarse afkomst die van herriemuziek houdt. Als ambtenaren consequent, jarenlang, verantwoordelijk zouden zijn voor misstanden, zou ik het daar op een gegeven moment zelf wel moeilijk mee hebben. Idem als dit de groep “halve Hongaren” of “langharige metalheads” zou zijn. Als een bepaalde groep consequent zorgt voor gezeik, dan hoop je op een moment van zelfreflectie, bij mensen die tot die groep behoren. Toch?
“Mannen” zijn ook een groep. En laten we wel wezen, seksueel grensoverschrijdend gedrag van mannen tegen vrouwen is niet iets dat jarenlang plaatsvindt; eerder millennialang. Op zijn minst. Tijd voor een moment van reflectie?
János wenst iedereen die een #metoo gedaan heeft veel liefs en sterkte. En ook aan al die mensen die dezelfde ervaringen hebben, maar er niet openlijk voor willen uitkomen.
Reacties (13)
De vraag is: is er een indicatie die gegeven kan worden die voorspellende waarde heeft voor de mate van collectieve schuld van een persoon? Dat zou pas echt de ultieme SJW tool zijn – gewoon objectief scoren! Jij bent man, 35, huidskleur RAL54390 op de kleurkaart in november, 1 meter 78, werkt in de IT en hebt drie kinderen waarvan 2 meisjes? Jij scoort 79.345 uit 100 collectieve-schuld-score, gefeliciteerd!
@1: jij scoort 100 op de weekdierschaal
#1 Verkeerde RAL nummer, algemeen bekend is dat RAL 9010 de schuld is van alle ellende op de wereld, vooral de boze variant.
Verder blijkt maar weer eens dat naast Paaseitjes, Zwarte Piet en niet genderneutrale labels in de Princessenjurk, er ook nog echte problemen bestaan in ons land. Hopelijk gaat het nieuwe kabinet nu eens de zin van de onzin scheiden en voortaan de serieuze zaken aanpakken.
@3: Fantastisch hoe jij altijd weer dat er bij kan betrekken.
“János wenst iedereen die een #metoo gedaan heeft veel liefs en sterkte.”
En nu maar hopen dat dat niet door tenminste één lezeres wordt opgevat als ongewenst intiem.
@1 Manmanman. Wat een frame. Wat een goedkope ombuiging. Want ja hoor, het zijn de ‘SJW’s’ die het probleem zijn als het gaat het collectief wegzetten van groepen. Dat soort geluiden hoor je helemáál niet voornamelijk van extreem rechts, populistisch rechts, alt-right, en tegenwoordig ook het (voorheen) ‘beschaafde’ conservatieve rechts.
Loopt toch heen. Kijk eens vanuit welke hoek men (bijvoorbeeld) staat te schuimbekken na iedere terroristische aanslag uit naam van de islam “dat DE MOSLIMS nu eens eindelijk afstand moeten nemen van… ” etc., ongeacht hoeveel in hoeveel moskeeën er afschuw en veroordeling wordt uitgesproken, en hoeveel protestmarsen tegen geweld er ook zijn uit islamitische hoek.
Terzijde: degenen die dat gruwelijke Amerikaanse jeukjargon hebben geïmporteerd met termen als ‘social justice warriors’ mogen begraven worden in een ‘safe space’ onder een grote berg ‘snowflakes’.
Er valt verdomme geen normaal gesprek meer te voeren zo. Allemaal ruis.
Ik begrijp dat er op sargasso weinig animo voor dit onderwerp is, gezien bovenstaande rommel
@1: Ik verwacht dat het gebruik van die schaal vooral beperkt zal blijven tot de groep mensen die doet aan zelfbenoemd slachtofferschap ervan.
@5 Sarcastisch bedoeld? Ik mag het hopen, anders is het wel een vrij zieke opmerking.
@8 Niet zo heel erg verbazingwekkend toch? Helaas is de gangbare teneur hier niet echt veranderd, wat jammer is. Dit zijn best onderwerpen waarvan ik zou denken dat er plaats voor zou kunnen zijn hier. Zeker omdat een aantal regelmatigen echt wel een ander geluid laat horen.
En zo dus, bedankt @Janos.
@10 Graag gedaan!
@6: Het is het een of het ander: OF lidmaatschap van een groep betekent ook automatisch op je knieën gaan en om vergeving vragen als andere leden structureel de fout in gaan, OF we zijn allemaal individuen en niks van dat alles is verplicht. Dat zou dan gelden voor mannen, moslims, motorbendes, noem maar op. Als het dat eerste is, zou het mooi wezen als er een objectieve manier was om te bepalen, welke groepen er allemaal waren, en wat ‘lidmaatschap’ precies betekende, nietwaar?
@12, nee, het is helemaal niet het een of het ander.
We zijn allemaal individuen, die alleen rekenschap af hoeven leggen over onze eigen daden. Maar dat neemt niet weg dat het gezond is om, wanneer je behoort tot een groep die verantwoordelijk is voor een hoop gezeik, daar eens kritisch over na te denken.
Ik roep maar wat: of je nog wel bij die groep wil horen, bijvoorbeeld. Makkelijker als lid van een motorbende dan als man (al wordt opstappen bij een motorbende ook niet altijd gewaardeerd). Of dat je er iets aan kan doen om je eigen groep te beïnvloeden.