Morgenavond is het zover, dan begint op Nederland 3 het nieuwe televisieprogramma Jansen & Janssen. Eerder lieten De Janssens zich zien op Sargasso, om de lezers aan te sporen nieuwe onderwerpen aan te dragen, en mee te speuren naar antwoorden.
Jansen & Janssen: Waar blijft de zuinige auto?
Op de grote autoshows staan ze ieder jaar te glimmen: superzuinige concept cars die soms wel 1 op 100 rijden. Toch vinden we dat soort auto’s nooit terug bij de autodealer om de hoek. Het Nederlandse wagenpark rijdt – ondanks benzineprijzen die door het dak zijn gegaan – bijna net zo onzuinig als twintig jaar geleden, en als je auto 1 op 20 haalt, mag je als bezitter al in je handen knijpen. Maar kan het nou echt niet een stuk zuiniger, zeg 1 op 50?
De zoektocht naar de ultrazuinige auto voert Jansen & Janssen van München, waar twee ingenieurs sleutelen aan de superzuinige Loremo en naar Jacqueline Cramer, minister van VROM, die bezig is om de verkoop van zuinige auto’s te stimuleren.
De komende acht weken is het programma te zien. Wil je graag iets uitgezocht hebben, mail dan naar [email protected], dan gaan we aan de slag. Het eerste experiment met ‘crowdsourcing’ heeft in ieder geval z’n vruchten afgeworpen: een Sargassolezer wilde weten of afvalscheiding nog zin had en dat mondde uit in de uitzending van over twee weken.
Daarnaast zijn we voor een uitzending op zoek naar mensen die verstand hebben van alles wat zich klimaatneutraal noemt. Ook ervaringen met betrekking tot privacyschendingen zijn erg welkom.
Jansen & Janssen, 26 juli, 21.55 uur, Nederland 3. De uitzending en meer is ook te vinden op jansen.vpro.nl
Reacties (4)
/Offtopic
Wat moeten we hiermee?
@BINGONERO,
Daar waarschuwt Carlos al een tijdje voor dacht ik.
@BINGONERO, “Wat moeten we hiermee?”: Simpel. Collectief doodgaan van de honger. In Afrika zetten ze de trend al en in China, Mexico en Duitsland beginnen ze ook al te piepen omdat hun voedsel en bier te duur worden.
Maar misschien dat we de schade nog kunnen beperken; volgens mij is het namelijk niet zo ernstig als het artikel doet vermoeden. Ten eerste hoeft zonne-energie geen kostbaar landoppervlak te kosten. Dat kost het nu ook niet; die dingen staan op je dak of in de woestijn, alleen ergens in Duitsland zijn ze gek genoeg om een akker ermee te vullen, maar dat is een uitzondering. We hebben nog meer dan genoeg ongebruikt dak en woestijn.
En er wordt gedaan alsof er een gigantisch landoppervlak nodig is om alle elektriciteit met zonnecellen te produceren; volgens mij is die benodigde oppervlakte echter te vergelijken met wat we nu aan oppervlakte geasfalteert hebben. En onder zonnecellen groeit wel gras, onder asfalt niet dus waar hebben we het over.
Verder doet het onderzoek net alsof je niks meer kunt met de grond waar een windmolen boven staat. Dat is onzin; nu groeit er doorgaans gras onder een windmolen, maar daar kunnen ook prima een akker of zonnepanelen onder. Een bos kan er ook prima onder. Het lijkt me dan ook volslagen onzin om windmolencapaciteit te berekenen naar perceeloppervlakte. Ik had meer verwacht van de New Scientist.
Dan zijn er nog biobrandstoffen; daar zit de echte pijn. Die pijn wordt echter veroorzaakt door wetgeving, want biobrandstoffen an sich zijn een ware farce. Zoals het artikel al zegt, produceren zonnecellen per hectare vele malen meer energie dan biobrandstoffen. Bovendien hoef je in zonnepanelen geen met koolwaterstoffen (lees: gas) gemaakte kunstmest te stoppen. Scheelt ook flink.
De enige reden dat we toch aan biobrandstoffen doen, is dat het stikt van de bijmengplichten en subsidieregelingen. Een energiebron (biomassa) die gebruik maakt van dezelfde oppervlakte als een andere energiebron (zonneenergie) en zo’n 10x minder opbrengt is overduidelijk niet rendabel. Daar komt nog eens bij dat je met biobrandstof enkel een verbrandingsmotor kunt doen draaien en de gemiddelde verbrandingsmotor haalt nog geen 20% efficientie tegen de >90% van een elektromotor. Het lijkt mij dus onvermijdelijk dat koolwaterstoffen als energiedrager op termijn een niche-produkt worden. Nu alleen nog van die stomme kut wetgeving afkomen.
Dan noemt men nog kernenergie; ik heb daar wat persoonlijke veiligheids-bezwaren tegen, maar los daarvan zou ik er vanuit gaan dat er op zeer korte termijn een gigantisch tekort aan uranium ontstaat omdat we enerzijds overal als een gek kerncentrales aan het bouwen zijn en anderzijds een gigantisch deel van onze uranium uit kernwapens halen en die zijn bijna op. Nu in kerncentrales investeren, lijkt me geld weggooien. Zie ook dit artikel: http://web.mit.edu/newsoffice/2007/fuel-supply.html
Daarnaast gaan er verhalen dat er nog maar voor een tiental jaar aan economisch winbaar uranium is. Verder claimt het New Scientist artikel dat voor kerncentrales maar weinig landoppervlakte nodig is; misschien moet de auteur dan eens een uraniummijn van dichtbij gaan bekijken. Wist je trouwens dat de behoorlijk energie-intensieve uraniumwinning vrijwel helemaal op fossiele brandstoffen draait?;-)
Maargoed, terug naar je vraag, “Wat moeten we hiermee?”. Volgens mij simpel; er zijn maar een paar echt duurzame opties die we prima kunnen combineren met ons huidige landgebruik, de rest is of economisch risicovol (kernenergie) of gewoon een lachertje (biobrandstoffen). Maar het allerallerallerallerbelangrijkste wat we er op dit moment mee kunnen, is keihard scanderen:
WEG MET BIOBRANDSTOFFEN
WEG MET BIOBRANDSTOFFENSUBSIDIE
WEG MET DE VERBRANDINGSMOTOR
WEG MET JEUK OP MIJN RUG!!!!!
Voor wie geïnteresseerd is in het onderwerp:
http://www.youtube.com/watch?v=nsJAlrYjGz8