Omdat Francisco van Jole geen reactiemogelijkheid heeft op zijn weblog, maar dit hem er niet van weerhoudt prangende vragen het wereldwijde web op te slingeren, leg ik het graag aan u voor.
Zelf werd ik in het artikel [uit NRC van twee weken geleden waarin het verzetsverleden van Campert werd ontkracht-red] getroffen door een uitspraak van Hans Renders, biograaf van Jan Campert: “Er deden direct na de oorlog al veel geruchten en bedenkelijke verhalen over Campert de ronde, maar die kwamen van mensen die zelf in de oorlog niet allemaal even brandschoon zijn geweest. Maar dit verhaal komt uit een onverdachte hoek van het voormalige verzet.”
(..)
Is het communistisch verzet onverdachte hoek? Daar is nogal wat op af te dingen. Zonder iets af te willen doen aan de verzetsdaden van de communisten kan gesteld worden dat ze nogal in hun eigen werkelijkheid leefden.
(..)
[De] ervaring, dat communisten hun andersdenkende medestrijders voor fascisten en verraders uitmaakten, was voor Orwell reden om romans als Animal Farm en 1984 te schrijven die beide gaan over het uit ideologische overwegingen compleet verdraaien van de werkelijkheid.Hoe zou Orwell, aan wie we denkbeelden als Big Brother en Koude Oorlog te danken hebben, de geschiedenis in zijn gegaan als hij was gesneuveld in de straten van Barcelona en de communisten het mochten navertellen?”
Reacties (10)
Ik zelf dacht over het Jan Campert verhaal; iemand heeft iemand horen zeggen dat iemand iets heeft gezegd. Mooi weten we dat ook weer. Dat citaat hierboven van fvjole is van een vergelijkbaar nivo.
De post had beter ” Illusione Del D
Tja, dat Jan Campert verhaal vind ik niet zo interessant.. typisch de grachtengordel die naar de eigen navel staart..
De observatie: communisten zijn “ideologische dwazen” is helemaal bon ton tegenwoordig, al zal het wel even duren tot die opmerking ook tot de dwazen zelf is doorgedrongen ;-)
Mijn ideaal aldus: schijt aan alles, ik wil geld en roem. Ik wil alsjeblieft met mijn kop op tv, liefst in een gehypte idolen en/of reality soap. Ik wil dat de zeespiegel stijgt, dan kan ik tenminste in de toekomst in Eindhoven aan zee naast een duitser een kuil graven. Ik wil een gigantische SUVfe auto, nee, een tank, of nee, zo’n australische vrachtwagen van 10 meter breed en 20 meter hoog. En ik wil ook vlees uit de bioindustrie, dat is tenminste lekker mals. En ik wil ook goddeloosheid, wat we niet zeker weten, dat is dus ook niet waar, net zoals het broeikas effect. Weg met kyoto, weg met vrede in het middenoosten, we mogen de wapenindustrie toch niet beperken? Hoeveel mensen verdienen daar wel niet hun brood mee? Het is een heerlijke wereld, die is toch al ideaal genoeg? Zo nu zet ik Mtv aan * blingbling *
Dat communisten niet allemaal even kritische geesten waren, moge bekend zijn, ik zie wel wat in de de oberservatie van Bolkestein dat fervente communisten, maoisten e.d. in de jaren zestig en zeventig een bord voor hun kop hadden, oftewel “fout in de Koude Oorlog” waren (Fokke & Sukke). Maar goed, het verzet was wel weer tof, en dat was al eerder geloof ik het punt wat die dude hier met die Oost-Europese naam waarin ik geen zin heb die te copypasten wilde maken. (Dekkylekky Ponystaary ofzo. Geen dis.)
En verder over dat stuk: DUH, als Orwell kapot was geschoten in Spanje (wie weet met een mooie foto van de gebeurtenis door Capa, kan het jou schelen, je bedrijft toch al lekker iffy history), was hij de geschiedenis ingegaan als een onbeduidend schrijvertje en journalist (Pretty much net als… *insert jijbak, bla bla, etc.*) aangezien hij Animal farm en Nineteen Eighty-Four pas na zijn Spaanse periode schreef. eerst lezen, dan pas over Orwell lullen, dus.
hehe ;-). ik geloof niet in idealen.. die zijn per definitie absoluut namelijk
@ Raoul Duke was dat * en suft een beetje verder *
Panzerfaust:
Surf’s up, dude!
@Sikbock
Dus betekent dat dat je geen idealen hebt? Dat klinkt een beetje apathisch.
@ Raoul: Ik heb inderdaad geen idealen. Het nastreven van een ideaal leidt volgens mij per definitie tot ontevredenheid.. De gedachte daarachter is dat een ideaal ( filosofisch gezien) per definitie absoluut van karakter is en daarom nooit te realiseren.
In het dagelijks leven weet ik toch goed wat ik wil. Ik richt mijn ambities dan ook op haalbare doelen die ik voor mezelf formuleer op basis van re