In mijn land schijnt de zon

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Uw correspondent in Moskou nam de trein naar Minsk, onder andere om een reportage te schrijven voor DNR. Wit-Rusland is precies zoals je je een dictatuur voorstelt: stil, saai en angstaanjagend rustig. Vlakbij het cafe – waarschijnlijk het enige interessante cafe in het hele land – is een bioscoop. Ze hebben geen filmposters, maar schilderen zorgvuldig Bruce Willis en Brat Pitt na. Ik moet er om lachen.

“Als je denkt dat dat grappig is moet je hier eens naar kijken”, zegt iemand in het cafe. Outdoor social advertising – a mental mindfuck

BY-zon

Reacties (9)

#1 Ruud Oost

Zonnekoning? ‘Nieuwe’ 17e eeuwse politiek daar in de 21e eeuw.
Hier word 19e eeuwse politiek als nieuw gebracht, dus tikkie nederigheid mag.

  • Volgende discussie
#2 Blammeke

@Ruud

Lijkt voor mij veel meer op de propagande van de communisten nog niet zo lang geleden.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 zutman

Een dictatuur als een doorgeslagen Veilig Verkeer Nederland-campagne, zo te zien. Geen foto’s van Loekasjenko, geen persoonlijkheidscultus.

(Dit voorbeeld komt uit een land met vrij ongedefinieerde staatsvorm die op een democratie wil proberen te lijken.)

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 zutman

Deze dus:

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 caprio

Doet me denken aan de recente uitgave van het partijblad van de SP:
http://www.volkskrant.nl/binnenland/article444194.ece/Bonje_in_SP_om_kritisch_artikel

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 wikipedia

De democratische zelf-censuur van de vrije meningsuiting werd aan het begin van de 21e eeuw gekenmerkt door haar agressieve houding ten op zichte van gecensureerde ondemocratische regimes. Dit leidde ten tijde van deze tot een botsing van opinies die later veel gebruikt werd in de zogenaamde sociaal romantische kunststromingen in de neo-nationalistische westerse democratieen. Daarbuiten staat deze stroming ook wel bekend als de zinvolle onzin.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 Kalief

Ze hebben geen filmposters, maar schilderen zorgvuldig Bruce Willis en Brat Pitt na. Ik moet er om lachen.

Nogal dom om daarom te lachen. Tot in de jaren 80 was het in Frankrijk de gewoonte om op het billboard boven de cinema zelf een affiche te schilderen. Dat maakte zo’n zaaltje een stuk herkenbaarder dan de standaardaffiches die bij iedereen gelijk waren.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 S’z

Een “calico” heette men dat, #7.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#9 S’z

Coole post, verder !

  • Vorige discussie