“Dan halen we de politie d’r toch bij!” Het werd echt tegen me gezegd maar het kón niet waar zijn. Ik was werkelijk onschuldig aan het mij ten laste gelegde: zwart rijden met de trein. De hele situatie was absurd. Maar ik zat er middenin en het leek erop dat ik een nacht zou gaan doorbrengen in een politiecel.
Ik was onderweg van Schagen naar Amsterdam. Ergens bij Heerhugowaard had een conductrice mijn kaartje gezien en mijn kortingkaart gescand. Er was niets mis mee geweest. Nu, tussen Castricum en Zaandam, werd ik opnieuw gecontroleerd en dit keer zou mijn kortingskaart ineens al acht maanden verstreken zijn. Gek toch dat het zojuist niet was gezien. Of de dag ervoor in de trein uit Den Haag. Of de dag daarvoor in de trein naar Den Haag.
Ik probeerde de conducteur uit te leggen dat zijn collega nog geen kwartier daarvoor geen problemen had geconstateerd, maar hij was het stadium van het vaststellen van de feiten al voorbij. Of ik me, nu de overtreding was geconstateerd, maar wilde legitimeren. Omdat ik die middag geen redelijke aanleiding had gehad te vermoeden dat ik me die avond zou moeten legitimeren, had ik natuurlijk geen paspoort bij me, waarop me werd aangekondigd dat ik op het volgende station zou worden overgedragen aan de politie.
Het was te absurd om waar te zijn en het schoot door me heen dat ergens een verborgen camera moest hangen. De presentator van het programma kon elk moment tevoorschijn komen. Wie had Ralph Inbar ook alweer opgevolgd? De conducteur vroeg me nog eens om legitimatie, ik toonde het giropasje dat verkeersagenten aanvaardbaar vinden, maar ik kreeg nu te horen dat als ik niks beter had, de politie erbij gehaald zou worden.
“Doe ook maar”, dacht ik, want ik had de volgende ochtend geen afspraken en was inmiddels wel benieuwd naar wat me op het politiebureau te wachten zou staan. De ridicuul snelle escalatie van onbewezen feit naar politiebureau maakte me vooral nieuwsgierig naar het vervolg. De conducteur naast me had geen gezag meer, daarvoor was de situatie al te curieus.
Vlak voor het onaangenaam zou worden, kwam een nieuwe conducteur aanlopen, die vroeg wat er aan de hand was. De man naast me zei dat ik zonder geldig kaartje probeerde te reizen en ik vulde aan dat een conductrice nog zojuist geen problemen had gezien. De nieuwe conducteur scande mijn pasje en bevestigde dat het in orde was, en legde de man die me met de politie had bedreigd uit dat de software van zijn apparaat vermoedelijk verouderd was. Deze verontschuldigde zich – streng maar rechtvaardig, ook voor zichzelf – en daarmee was de zaak afgedaan.
Nou ja, toch niet helemaal. Verder reizend naar Amsterdam had ik nog wat tijd om na te denken. Hoeveel onterechte bonnen zou de conducteur hebben uitgeschreven met zijn verouderde software? Wat als een reiziger, vanuit een volkomen terechte kwaadheid, was gaan schreeuwen en om die reden zou zijn gearresteerd? Ik was rustig gebleven omdat de zaak evident niet klopte, maar ik kon een zekere ongerustheid niet van me afzetten over de willekeur waarmee je, na een computerfout, zó kunt worden getergd dat je uiteindelijk in de cel belandt.
Naschrift:
Inmiddels vriendelijke reactie van de NS, aan wie “het signaal niet bekend voorkomt”, maar die “het intern gaat doorzetten”. Professioneel.
Reacties (30)
OV-chipkaart, voorbij Kafka en Orwell
“Intern doorzetten” is inderdaad een professionele term voor “dit probleem zal ik eens dumpen bij een andere afdeling en daar hoort u nooit meer wat van”.
Overigens is schreeuwen voor zover ik weet nog geen reden voor arrestatie. Of wel?
De neus van zo’n eikel van een conducteur platslaan is natuurlijk wel reden voor politionele bemoeienis, en ik wil dan ook niemand op een idee brengen.
Blijkbaar is schreeuwen niet eens nodig voor politionele bemoeienis. De conducteur met zijn (al dan niet verouderde) apparaatje is de enige die daarover beslist, zo begrijp ik uit het stukje.
Zoals ik al zei, Bismarck: ik wil niemand op een idee brengen.
In combinatie met het niet kunnen tonen van een ID blijkbaar wel:
http://utrecht.nieuws.nl/24518
Dam- schreeuwer ?
Ja het is me wat.
Het treurige is dat de procedure zo zou moeten zijn als bij alcohol-controle:
een alternatieve test op het bureau die rechtsgeldig is.
Daar is binnen het systeem niet in voorzien en daarmee is de klant overgeleverd aan de missers binnen het systeem.
Ook hier komt het risico bij de klant te liggen net als bij alle andere fouten die door het systeem worden veroorzaakt.
De fout die in het stuk genoemd wordt is een bekende en komt ook binnen ons bedrijf voor en hoort bij het systeem.
Het is soms zelfs de conducteur niet te verwijten, omdat die niet merkt dat de apparatuur geen contact heeft kunnen leggen met het netwerk en dus met verouderde informatie werkt.
Het is de conducteur wel te verwijten. Als hij weet dat het systeem niet deugt en hem soms verkeerde informatie geeft dan moet hij de reiziger altijd het voordeel van de twijfel geven. Met de politie gaan dreigen is dan idioot.
IT fail
Het ding riep dat je kaart al 8 maanden was verlopen. Zou die conducteur dan al (minstens) 8 maanden met een niet bijgewerkt apparaat rondlopen? En voor hoeveel conducteurs in den lande zal dit ook gelden?
Ik heb vorige week exact hetzelfde meegemaakt. Ook mijn chipkaart zou zijn verlopen, ook ik kon me niet legitimeren, en toen ik zei dat ik het geld voor een boete van zeventig euro niet bij me had, was er meteen de dreiging dat ik naar de politie moest. En ook die keer bood de tweede conducteur uitkomst.
Computer says No.
Als je kaart het niet meer doet, kan je 41 dagen wachten op een nieuw exemplaar. Dankzij de OV-chipkaart organisatie die geheel los staat van de NS en voor geen meter werkt. Het voordeel voor de NS is natuurlijk wel dat die zich hierachter weer kan verschuilen, net als achter Prorail.
Natuurlijk, de ov-chipkaart is kut, maar wat hier ook fout gaat is de beschermde positie die ambtenaren (politie, brandweer, ambulancemedewerkers, conducteurs, busbestuurders) de laatste jaren lijken te hebben verkregen, waarbij elk protest je in een lastiger pakket brengt.
Dat logo is gejat!
Jona schrijft:”Omdat ik die middag geen redelijke aanleiding had gehad te vermoeden dat ik me die avond zou moeten legitimeren, had ik natuurlijk geen paspoort bij me, ”
Dat is natuurlijk een vrij naief uitgangspunt: Jona weet best dat tegenwoordig in Nederland iedereen potentieel verdachte is, zoals haar eigen verhaal zo treffend illustreert.
Het is dan ook ongeloofwaardig. De gedachte ligt voor de hand dat Jona haar identiteitsbewijs met opzet niet meeneemt, in stilte hopend dat er iets zal gebeuren dat haar de mogelijkheid geeft om Nederland weg te zetten als politiestaat.
En hoe buitengewoon achterbaks dit soort mensen daarbij te werk gaat blijkt ook uit haar stukje: er is tenslotte niets gebeurd! En dan toch zo’n verhaal schrijven! Misselijk!
Het gaat om een vorm van linkse propaganda die grenst aan terrorisme: het is een geniepige aanval op de maatregelen waartoe langs democratische weg is besloten om onze veiligheid te garanderen. Het gaat om een aanval op de rechtsstaat zelf!
En tot mijn verbijstering krijgt een staatsgevaarlijk blogje zoals Sargasso daarvoor nog subsidie ook. Daar moet een einde aan komen.
“Jona weet best dat tegenwoordig in Nederland iedereen potentieel verdachte is, zoals haar eigen verhaal zo treffend illustreert.”
Jona is een dude, gozer. Beetje gek dat je dat niet weet van zo’n internationale bekendheid. (Ik ontdekte het krek gisteren.)
Sorry!
staat er Buttle of Tuttle op je paspoort ?
LOL – “Brazil”, een van mijn favoriete films: hilarisch!
Er bestaat in Nederland al heel lang een identificatieplicht, iedereen boven een bepaalde leeftijd (ik meen 14 jaar) is gewoon verplicht een identificatiebewijs (paspoort, identiteitsbewijs of rijbewijs) bij zich te hebben. Heb je geen identificatiebewijs bij je ben je alleen daardoor al strafbaar.
@ Theo:
Volledig incorrect. Wij hebben geen draagplicht, maar een toonplicht. Het verschil is precies dat het niet bij je hebben dus expliciet GEEN strafbaar feit op zich is.
Het niet tonen als er naar gevraagd wordt wel; maar het praktische verschil zit dus in de redenen waaronder een agent je er naar mag vragen — hij of zij dient een reden aan te kunnen voeren
(wat in de trein zo is, maar wat jij zegt is in ieder geval expliciet en per bedoeling van die constructie onwaar).
In Rotterdam,en Amsterdam tegenwoordig ook geloof ik,is dat je je ergens bevind al reden genoeg om je te vragen dat ding te tonen,en je nog te fouilleren bovendien.Dat zijn de zogenaamde straatrazzia’s,ik weet niet eens wat voor eufemisme de stadsbesturen daarvoor verzonnen hebben.
Sorry, maar ik ben het niet met je eens. Volgens www. rijksoverheid.nl bestaat er wel degelijk een identificatie-plicht en ben je strafbaar als je geen identificatiebewijs kunt tonen (of loop je kans meegenomen te worden naar het bureau). Conducteurs in het openbaar vervoer hebben volgens deze site van de overheid het recht om identificatie te vragen.
Dit is geen kwestie van een mening waar je het al dan niet mee eens kunt zijn. Wat je nu zegt is precies wat ik ook zeg: wij hebben een toonplicht, geen draagplicht. Je eerdere uitspraak echter:
iedereen boven een bepaalde leeftijd [..] is gewoon verplicht een identificatiebewijs [..] bij zich te hebben. Heb je geen identificatiebewijs bij je ben je alleen daardoor al strafbaar.
is expliciet onjuist. Heb je geen identificatiebewijs bij je, ben je NIET alleen daardoor al strafbaar.
Je bent pas strafbaar als er naar gevraagd wordt en je toont het niet, al dan niet omdat je het niet bij je hebt. Zie eerder commentaar voor de duiding van het verschil: het betekent dat (in juridische theorie) een agent niet het recht heeft je er naar te vragen simpelweg als algemene identiteits-controle: hij of zij dient een van het al dan niet dragen van het identiteitsbewijs losstaande aanleiding te hebben om er naar te mogen vragen.
Zie ook eerder commentaar voor het verschil tussen juridische en praktische realiteit. Je uitspraak was echter zeer specifiek.
Als je liever een (andere) website vertrouwd:
http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/paspoort-en-identificatie/vraag-en-antwoord/wat-is-de-identificatieplicht.html
Strikt juridisch gezien heb je gelijk, jouw link zegt echter duidelijk dat de toonplicht in feite neerkomt op een draagplicht. De toezichthouders kunnen niet willekeurig wie dan ook om identificatie vragen, daar mnoet een gegronde reden voor zijn. Mijn eerdere reactie was dan ook te algemeen gesteld, maar in de praktijk (zeker in het openbaar vervoer) komt het op hetzelfde neer.
@ 23: Ja, het is een typische CDA-wet: ééntje die de inherent foutieve aanname doet dat politie (algemeen en duurzaam) te vertrouwen zou zijn een wet niet ter eigen gemak op te rekken of zelfs te overtreden.
In de Nederlandse praktijk is onze toonplicht vrijwel ononderscheidbaar van een draagplicht — maar een rechter gaat een agent die als reden niets anders kan opvoeren dan “hij zag er verdacht uit” in het algemene geval toch niet snel in het gelijk stellen.
Nu alleen nog voldoende juridisch gesofisticeerde 16-jarige hangjongeren die het ‘m gaan vragen…
Het zijn niet alleen hangjongeren die deze willekeur aan den lijve ondervinden.Het gebeurt regelmatig dat een hele passagiersstroom van tram naar metro,en vice versa, hieraan bloot wordt gesteld.
Dat noemen ze dan zo mooi”preventief fouilleren”.Om 5 uur mensen van en naar hun werk
Dit is mij niet zelf overkomen, maar toevalligerwijs zat er een meisje naast mij die dit ook overkwam. Eerste conducteur deed eerst moeilijk en riep een tweede erbij, die gewoon constateerde dat het kortings abonnement er wél op stond..