Gat in je hand? Vette pech. Moet je maar wat minder uitgeven. Aldus voorgaande kabinetten Balkenende. Maar die tijden zijn voorbij. Het Zeeuws meisje in Staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, Ahmed Aboutaleb, is opgestaan. Mensen moeten weer voorzichtig zijn met wat ze uitgeven:
Wij zijn niet tegen lenen, maar mensen moeten zich ervan gewissen dat ze de aflossing kunnen betalen. Problematische schulden leiden tot dramatische situaties, zoals het afsluiten van gas en licht en huisuitzetting.
De overheid gaat mensen tegen zichzelf in bescherming nemen met een aantal maatregelen. Binnenkort wordt rood staan op je bankrekening moeilijker. Waarschuwingen bij leningen in tv-spotjes worden straks gemeengoed. De schuldenregistratie wordt uitgebreid, zodat kredietverstrekkers zien wie waar nog meer schulden heeft. En het kabinet steekt honderden miljoenen extra in schuldhulpverlening en armoedebestrijding.
Een verkeerde vorm van betutteling? Niet noodzakelijkerwijs.
Maatschappelijk probleem
Grote aantallen mensen die zich in de schulden steken, zelfs zo´n 100.000 huishoudens: dat lijkt me een groot maatschappelijk probleem. In toenemende mate weten een grote hoeveelheid Nederlanders zelf geen maat te houden.
Mensen helpen met hun schulden is hard nodig, zeker als het gaat om personen zonder werk. Vaak in een vicieuze cirkel, niet meer in staat om voor zichzelf of hun gezin te zorgen en dan ook nog werk vinden? Het grote leger aan mensen dat aan de kant staat spreekt boekdelen. Het is dus gewoon sociaal, maar ook economisch verstandig om mensen een handje te helpen.
Kortom
Het is te gemakkelijk geworden om jezelf in de schulden te steken. Daar mag best een rem op. Iedereen blijft zelf verantwoordelijk, maar het mag weleens voorbij zijn met ´eigen schuld, dikke bult.´
Reacties (7)
Ik snap die banken ook niet, die hebben zichzelf er toch ook mee?
Dat valt nog te bezien, want mensen met een enorme schuld komen in de ‘WSNP‘ terecht en mogen dan (uiteraard door ‘eigen schuld’) een aantal jaar op een houtje bijten en leven van ‘zakgeld’ dat men van een bewindsvoerder krijgt. De rest wordt gebruikt om alles af te lossen.
Zeker met wat ‘kleinere leningen’ of kortlopende kredieten betekent dit dat nagenoeg alles terugbetaald zal worden.
Combineer dat met de rente van de aanbieders (die op kortlopende kredieten kan oplopen tot 19%) en er wordt nog steeds goed op verdiend.
Ik vind het uiteindelijk toch wel een moeilijk vraagstuk. Aan de ene kant is er de eigen verantwoordelijkheid. Mensen lijken steeds slechter met geld te kunnen omgaan. Aan de andere kant is er natuurlijk ook een enorme druk om te consumeren. Hoewel ik vind dat je die gewoon moet kunnen weerstaan snap ik het ook wel dat bepaalde mensen tegen zichzelf in bescherming genomen moeten worden.
Daarnaast is er het economische vraagstuk of het een goed idee is de kant van Amerika op te gaan waar de economie (op drijfzand) drijft op schulden en je steeds verder in de schulden storten. Uiteindelijk valt zo’n economie volgens mij.
Ik heb een tijd geleden de voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Volkskrediet, Ger Jaarsma geïnterviewd en hij vond het erg fout als mensen gingen lenen om een auto te kopen:
“Stel, iemand wil een auto die nieuw ?10.000,- kost en leent daarvoor het hele bedrag. Met rente en aflossing kost die auto al snel ?3.000,- meer, terwijl de auto zodra hij de showroom uit rijdt, al ?2.000 minder waard is, Kortom, je hebt al meteen een gat van ?5.000,-. Als je toch die lening niet kunt betalen en je auto verkoopt, blijft dat gat bestaan.”
Hij pleitte ervoor om eerst te sparen en dan pas te kopen. Maar ja… Dat zou betekenen dat je pas alle leuke dingen kunt kopen als je 70 bent.
Bij een auto kan ik mij een lening juist wel voorstellen. Hoewel ik zelf ook dat probeer te voorkomen (ik hoef niet zo nodig een super stoere auto, occasion was goed genoeg). Er zijn denk ik een aantal uitgave die zo groot zijn dat sparen soms moeilijk wordt. Ook als het bijv. een nood uitgave is en je zit zonder geld (stel de wasmachine begeeft het of de koelkast. Voor veel mensen toch al een hele uitgave).
Ik denk niet dat je verder echt hoeft te lenen omdat je anders geen leuke dingen kan doen. Tenminste niet als ik naar mijzelf kijk. Ik spaar liever voor iets dan te lenen, en ik heb niet te klagen over wat ik kan aanschaffen.
Een voorbeeld uit de praktijk. Op mijn werk komt regelmatig een meneer op bezoek die de gewoonte had alles te tekenen wat er aan formulieren in zijn brievenbus werd geplempt. Nu is hij voorlopig no jaren bezig schulden af te lossen. Gelukkig hebben we hem zo ver gekregen dat hij zijn post eerst laat zien voor-ie wat dan ook tekent en opstuurt.
Zijn alleen dat soort types de dupe? Welnee, een huisgenoot die volledig bij zijn verstand is meende jarenlang dat continu lenen fiscaal voordelig was. Nu, gepensioneerd en 25% minder inkomen, denkt-ie er ineens anders over. Zijn besteedbaar inkomen zou groter zijn als-ie zonder al die schulden zat.
Maar ja, als iedereen eerst gaat sparen voor er wat grotere uitgaven gedaan worden, stort de economie natuurlijk in. Iedereen die een groot genoeg inkomen heeft om wel te kunnen lenen zit goed. Alle anderen zullen nooit een eigen huis, auto, plasma-tv, etc. kunnen kopen. Dus die lenen toch, want hoop op een betere toekomst heeft iedereen (koop nu, betaal later!).
Het voordeel van de genoemde overheidsbetutteling kan er toe leiden dat minder mensen in problemen komen. Het zichtbare verschil tusssen de haves en have-nots wordt groter om dat dat verschil niet meer met een lening te maskeren is.
tsjah, t zijn m.n. de wat zwakkere van geest die zich laten verleiden tot al dat moois. Een beetje bescherming is wel op zijn plaats. Maar waarom ophouden bij geldzaken. Landsbestuur is minimaal net zo belangrijk en t is overduidelijk dat veel van dit soort mensen een foutieve politieke keuze maken. Laat ons hen daar dan ook voor behoeden.