Afgelopen dinsdag hebben de Democraten eindelijk weer een tussentijdse verkiezing gewonnen, nog wel in een district dat al 40 jaar Republikeins stemde. Democrate Kathy Hochul won in New York, district nr. 26 (NY26). Na twee jaar aanmodderen met een voorzichtige Obama, die steeds meer concessies begon te doen aan de Republikeinen, begint het er op te lijken dat Democraten misschien toch wel een kans hebben in 2012. De Republikeinen hebben dit over zichzelf afgeroepen want zij worden nu afgerekend op hun standpunt over Medicare
Medicare is de publieke verzekering voor mensen ouder dan 65 jaar, een beetje vergelijkbaar dus met onze oude ziekenfondsen, maar dan alleen voor ouderen. Iedereen die jonger is dan 65, is zelf of via zijn werkgever verzekerd bij een particuliere verzekering. Deze verzekeringen zijn echter heel duur. Hoe duur hangt af van van je leeftijd, geslacht en medische voorgeschiedenis – en die voorgeschiedenis is dan ook vaak een reden dat mensen zich niet kunnen verzekeren. Zwangere vrouwen kunnen zich bijvoorbeeld niet verzekeren: zwangerschap is een “medische conditie”. De meeste mensen zijn via hun werkgever verzekerd maar dat heeft tot consequentie dat als iemand wordt ontslagen hij of zij dan niet alleen inkomen, maar ook de verzekering kwijt is. In deze tijden van economische crisis zijn veel mensen hierdoor in de problemen geraakt. De Republikeinen hebben hiervoor geen oplossing, integendeel, volgens hen moet de burger niet op de overheid rekenen maar moet hij voor zich zelf zorgen – ook al moet men daarvoor zijn huis verkopen of een persoonlijke lening nemen om de dokter te kunnen betalen. Alan Grayson legt uit wat het plan van de Republikeinen werkelijk inhoud:
[youtube=4×3]-usmvYOPfco[/youtube]Deze discussie vond 2 jaar geleden plaats toen de strijd ging over hervorming van het verzekeringsplan voor iedereen die niet verzekerd is via Medicare. Grayson is in 2010 helaas wel zijn zetel (in een conservatief district) verloren, maar achteraf zou hij nog wel eens gelijk kunnen krijgen met deze strategie.
De strategische fout van de Republikeinen
Het begint er nu steeds meer op te lijken de Democraten kunnen winnen op dit onderwerp. Dat deze mogelijkheid er is hebben ze te danken aan de Republikeinen zelf. Iedereen had verwacht dat de Republikeinen zouden komen met een plan waarin zou worden bezuinigd op Social Security (vergelijkbaar met onze AOW) maar ze kwamen daarentegen met een plan om Medicare te privatiseren: ouderen krijgen in hun plan een soort bonnen die ze kunnen gebruiken om op de markt een ziektekostenverzekering te kopen. De totale hoeveelheid geld die wordt uitgegeven aan deze deze bonnen zal uiteindelijk minder zijn dan de totale kosten voor Medicare, anders is het geen bezuiniging. Waarom de Republikeinen nu juist Medicare hebben gekozen om op te bezuinigingen – en feitelijk af te schaffen – is niet duidelijk. In 2009 voerden ze juist nog campagne met de beschuldiging dat de Democraten, ja het is niet te geloven, op Medicare wilden bezuinigen – wat niet waar was, maar daar gaat het nu even niet om. Het is nog onbegrijpelijker als je weet dat dit programma bij ouderen geliefd is, en ouderen de grootste doelgroep zijn van de Republikeinen.
Kijk bijvoorbeeld hoe deze Republikeinse Congresman wordt aangevallen door kiezers in zijn district bij een presentatie van zijn plannen. Hem wordt gevraagd hoe het zit met zijn eigen ziektekostenverzekering die hij van staatswege ontvangt, die krijgt hij toch ook van de overheid? Waarom geeft hij zelf niet het goede voorbeeld en neemt hij geen particuliere verzekering?
[youtube=4×3]B3ewtMeAdKk[/youtube]Aanvallen in plaats van verdedigen
De Democraten zien nu plotseling een kans om Republikeinen aan te pakken. Kathy Hochul heeft met haar overwinning laten zien dat je daarmee zelfs kan winnen in uiterst conservatieve districten. In plaats van zich op te stellen als voorzichtige hervormer heeft zij zich opgeworpen als verdediger van deze sociale voorziening.
Ook op een ander punt lijkt een begin gemaakt te worden met een betere strategie om de Republikeinen te bestrijden. Democraten proberen eindelijk niet meer “mee te denken” met de Republikeinen over de staatsschuld, waarbij ze proberen over te komen als verstandige, en zuinige bestuurders om zich af te zetten tegen het clichébeeld “tax and spend” Democraat. In de Senaat hebben Democraten nu blijkbaar gekozen voor een andere lijn. In de debatten over het begrotingstekort is volgende figuur gepresenteerd:
Hierin is goed te zien wat de belangrijkste oorzaak van de schuldproblemen is: het beleid van George W. “Mission Accomplished” Bush. Door zich niet te verdedigen tegen het “tax and spend” beeld maar zich in plaats daarvan te richten op de misstanden die zijn veroorzaakt door Republikeinen nemen hun kansen toe in de race om het Presidentschap. Dit is opmerkelijk want tot nog toe deden de Democraten precies het tegenovergestelde door zich alleen maar verdedigend op te stellen en handreikingen naar de Republikeinen te doen. Dit was een nogal deprimerende aanblik die weinig indruk maakte waardoor veel Democratische kiezers bij de verkiezingen thuis bleven. Dat was de werkelijke oorzaak van het verlies in 2010. Maar er kan natuurlijk nog van alles en nog wat gebeuren vóór november 2012.
Reacties (6)
Conservatieve Amerikanen hebben last van een gespleten persoonlijkheid. Zoals de oude Republikein protesteerde tegen de Democraten “Keep the Government out of my medicare!”.
Eigenlijk zijn ze heel socialistisch, FDR en Henry Ford zijn hun grote helden. Ze houden van big government, want ze houden van hun land, hun leiders en hun overheid. Amerika kan niets fouts doen. De Hoover dam, hun highways, de golden gate bridge. They love it.
Ze zijn eigenlijk ook heel non-interventionist. Amerika moet voor zichzelf zorgen, geen geld uitgeven in het buitenland en aan buitenlandse oorlogen.
Maar tijdens de koude oorlog hebben ze gehoord hoe slecht big government/communism/socialism is, dus ze zeggen dat ze tegen big government zijn.
En ze moeten vechten tegen Amerika’s vijanden, dus ze zullen altijd hun leger steunen.
Maar nu snappen ze het niet. Ze willen goeie infrastructuur, medicare en social security. Ze willen solidariteit met elkaar.
Maar ze willen ook small government en lage belastingen.
Het wordt spannend hoe ze deze interne contradictie zullen oplossen.
De logische oplossing is een BTW. Dat is het wondermiddel dat enorme belastingopbrengsten genereert zonder dat mensen doorhebben dat ze veel belasting betalen.
Bijv. in Nederland klagen mensen over 52% inkomstenbelasting. Maar de overheid verdient meer met de 19% BTW.
Ik wacht en kijk.
@1 Het zijn wel heel veel punten die je daar noemt, maar je hebt gelijk als je zegt dat veel Amerikanen niet weten hoe afhankelijk ze zijn van de overheid. Het meeste geblaat over “big government” gaat vaak voorbij aan de realiteit. Op een gegeven moment komen ze zichzelf ook wel tegen, de vraag is of het dan niet te laat is.
Zo lang je democratie hebt is het zelden te laat.
Je bent nooit meer dan vier jaar verwijderd van een complete revolutie.
Geen lastige machthebbers zoals in Tunesië, Egypte of Libië die weigeren te vertrekken.
Zou het proces in Amerika begonnen zijn? Ik weet het niet.
Maar Amerika was vroeger socialistischer dan Europa (zie FDR).
En nog steeds zijn ze in sommige opzichten linkser/progressiever dan Europa (Immigratie en de omgang met minderheden. Ook is de Fed toch iets meer Keynesiaans dan de ECB).
Bovendien is de VS veel stabieler dan Europa, omdat ze niet intern verdeeld zijn. Wij hebben lastige nationale leiders die het nooit eens kunnen worden.
Dus ik schrijf de VS nog lang niet af.
“Americans can always be counted on to do the right thing…after they have exhausted all other possibilities.” — Winston Churchill
@1 Wordt btw niet per staat geregeld? In de meeste staten is het verplicht de prijs zonder btw te vermelden. Me dunkt dat de amerikanen dat doorkrijgen als ze aan de kassa opeens meer moeten betalen…
@3: “Bovendien is de VS veel stabieler dan Europa, omdat ze niet intern verdeeld zijn.”
Dat maakt ze juist instabieler. De koers van Europa is bijzonder stabiel, omdat men onderling te zeer verdeeld is om tot een koerswijziging te komen. In de VS daarentegen, waar men overigens politiek ook behoorlijk verdeeld is, zijn er maar twee partijen, die beurtelings aan de macht zijn. Zodra er een machtswissel plaatsvindt, wordt de koers omgegooid. Dat is juist veel instabieler.
Als de euro uit elkaar valt (mijn prognose: voor 2013), dan zullen we zien wie stabiel is.
En om iets anders te noemen, de werkloosheid in de VS is een stuk beter dan Europa (zie de PIIGS).
Er is niets wat de VS let om een nationale BTW te heffen. De federale overheid kan makkelijk eisen dat elke staat een BTW tussen de 15% en 25% heft en anders krijgen ze geen geld van de federale overheid.
En nee, mensen merken de BTW nooit op. Dat is gewoon zo. Ze weten het ergens wel, maar ze hebben niet door dat ze meer BTW betalen dan inkomstenbelasting.