Een aardig stuk van PvdA-dinosaurus Rob Oudkerk over de nieuwe Marcouch-rel in Amsterdam (inmiddels al weer voorbij) op, jawel, Joop.nl. Hierin geeft hij aan wat volgens hem de vijf allergrootste problemen van de PvdA zijn: een personeelsprobleem, een existentieel probleem, een geloofwaardigheidsprobleem, een uitstralingsprobleem en de neiging van de hele partij zichzelf voortdurend in de eigen voet te schieten. De ruzie rond het lijstrekkerschap van Marcouch is, aldus Oudkerk, een uitstekend voordeel van het laatste probleem.
Het is een fraaie analyse, maar Oudkerk mist volgens mij wat misschien wel het belangrijkste probleem is: hijzelf, samen met honderden andere PvdA’ers die maar niet kunnen ophouden met publiekelijk analyseren wat de problemen in de partij zijn.
Het schijnt erbij te horen: als je een PvdA-prominent bent zonder directe rol in de landelijke politiek dan hoor je je uit te putten in publieke verzuchtingen over de staat van de partij. Marcel van Dam is er als columnist groot mee geworden. En terecht, want andermans ellende is leuk leesvoer. De PvdA is wat dat betreft al jaren de politieke soapserie van Nederland, die we allemaal aan de buis gekluisterd volgen. Vermakelijk, maar het zorgt wel op verkiezingsnederlaag op verkiezingsnederlaag.
En ik heb dus niet over een inhoudelijke discussie over de politieke koers van de PvdA, dat is helemaal niet ongezond, maar over het terugkerende geweeklaag over de organisatie, het leiderschap van die, hoe die campagne is misgegaan, hoe de binding met die kiezersgroep is verdwenen, enzovoorts. En als het al geen partijprominent is die de PvdA lekker affakkelt dan zorgt de zoveelste interne onderzoekscommissie wel weer voor een rapportje dat zegt dat niks deugt en het eigenlijk nooit meer goed komt.
Is dat erg? Niet voor mij, want ik ben geen PvdA’er, al zou ik het prettig vinden als er nog wel iéts van gematigd links overblijft. Maar voor het voortbestaan van de PvdA zou het wel handig zijn als ze zouden afspreken dat al die Rottenbergen, Oudkerks, Monaschen etc. de volgende keer dat ze bedenken wat hét probleem in de partij is gewoon Wouter of Liliane bellen.
Reacties (5)
Hear, Hear!
En ook ik ben geen PvdA-er
Begin jaren 90 is de neergang van deze partij al voorspeld door Pim Fortuyn; de emancipatie is uitgeëmancipeerd.
@2: Dat heb ik ook vaak gedacht, maar staat dat niet haaks op de groei van de SP?
Misschien herkennen mensen de PvdA niet meer als emancipatiepartij?
Roy: de natuurlijke achterban van de PvdA heeft andere behoeften. Emancipatie grotendeels voltooid.
De PvdA heeft zich geconformeerd aan het kapitalistische systeem (marktwerking, terugtrekkende overheid, eigen verantwoordelijkheid, enz). De tegenstanders daarvan zijn naar de SP.
Een ander deel ziet haar verworven rechten bedreigd door van alles (Brussel, buitenlanders, enz.).
De burgerlijke middengroep is steeds meer uniform , in vergelijking tot 20 jaar geleden. En de PvdA maakt niet meer het verschil voor deze mensen.
Ze zouden ook ipv Maarten van Rossem lijstduwer in Utrecht gewoon lijsttrekker landelijk kunnen maken. Of dat stemmen oplevert weet ik niet, maar debatten zullen er een stuk leuker van worden.