De stemming is vandaag geopend, en er moet nu wel een klein wonder gebeuren wil hij het nog redden. Dibi. Onderzoek van Nieuwsuur eergisteren wees uit dat maar 11 procent van de Groenlinks leden op hem zullen stemmen. De race lijkt daarmee gelopen.
En toch is dat jammer, want ondanks alles wat er tegen Dibi te zeggen is, heeft hij met zijn kritiek op de koers van Groenlinks wél een beetje gelijk.
Groenlinks is een idealenpartij. Een partij die streeft naar een groene economie, een socialer Europa, en een arbeidsmarkt met gelijke kansen. Mooi natuurlijk, maar het probleem is dat de kiezer met Groenlinks niet meer zeker lijkt te weten of ze nog wel voor die idealen staat.
Groenlinks aanvallen is makkelijk tegenwoordig. De SP en de PvdA slagen erin om Groenlinks als asociaal weg te zetten omdat ze het ontslagrecht in wil ruilen voor een beter sociaal stelsel. De SP zet Groenlinks daarbij ook nog graag weg als een stel naïeve Eurofielen. En inzake de vergroening van de economie heeft de partij heftige concurrentie van D66 en de Partij voor de Dieren.
Alsof dat nog niet erg genoeg is wordt Groenlinks ook nog dagelijks om de oren geslagen met “Kunduz”. Want de grootste strategische misser van Groenlinks van het afgelopen jaar was natuurlijk niet de stekkerdoos. Met de Kunduz-missie heeft Groenlinks zich pas echt op meesterlijke wijze haar eigen achterban van zich vervreemd.
En nu voert Groenlinks nota bene campagne met als vertrekpunt het lenteakkoord. Dat is een fundamentele inschattingsfout. Prijsschieten voor de SP en de PvdA natuurlijk weer. Dit is tekenend. Groenlinks gaat te veel staan voor de gesloten compromissen en brengt daarbij te weinig de eigen idealen naar buiten.
En dat heeft Dibi goed gezien. Hij heeft een goed punt als hij stelt dat Groenlinks haar idealen moet uitventen, en niet de compromissen die zij gesloten heeft. Wat Dibi ook lijkt te hebben begrepen is dat het niet zoveel zin heeft je druk te maken over de macht en de inhoud met tien zetels in de kamer en vijf in de peilingen. Dat het probleem van Groenlinks helemaal niet de inhoud is, of de aantrekkelijkheid als coalitiepartner, maar dat het hem schort aan het aan de man brengen van de ideeën.
Ook heeft hij een uitstekend punt als hij stelt dat Groenlinks ook buiten het parlement actief moet zijn en coalities moet sluiten, wellicht zelfs met niet voor de hand liggende partijen, er gebruik van makend dat ook commerciële partijen zich graag associëren met een milieupartij. En helemaal gelijk heeft hij als hij stelt dat Groenlinks haar idealen dichterbij de mensen dient te brengen, door te concretiseren. Niet: gelijke kansen, maar: investeren in onderwijs. Niet: red het ecosysteem, maar: is er nog wel voldoende groen in uw buurt… en waarom nog die bio-industrie? Niet: wij gaan de economie redden, maar: wij zorgen ervoor dat u makkelijker toegang heeft tot de arbeidsmarkt én de sociale zekerheid.
Aan goede ideeën en een duidelijke koers heeft Groenlinks geen gebrek. Het klinkt gek, maar goede ideeën is dan ook niet per se iets wat een lijsttrekker voor Groenlinks met zich mee hoeft te brengen. Dibi wordt verweten ijdel te zijn, teveel op effect te spelen en te weinig op de inhoud. Maar dat zijn op zich geen slechte eigenschappen voor het binnenhalen van een goed verkiezingsresultaat. Het verwijt dat hij een economische lichtgewicht is zal ongetwijfeld terecht zijn, maar de kiezer valt nu eenmaal niet voor cijferwerk.
Wat Dibi Groenlinks zou kunnen brengen is het duidelijk maken dat de partij staat voor iets anders dan de Kunduzmissie en het lenteakkoord. En dat is precies wat Groenlinks nodig heeft.
En toch gaat hij het niet redden. Groenlinksers zijn namelijk doodsbang niet serieus genomen te worden. Trauma uit het verleden. Die angst kan hij niet wegnemen. Verder maakt Dibi zelf ook strategische fouten in zijn aanvallen op Jolande Sap en het kader van Groenlinks. Ook al zouden zijn verwijten van druk en dwang terecht zijn, dan nog is het voor Groenlinks niet handig om daar vlak voor de verkiezingen mee naar buiten te komen. Daarmee is Dibi wellicht niet de juiste man op de juiste plaats.
Maar ondanks zijn tekortkomingen had Klokwerk hier toch liever Dibi dan Sap. Ik snap namelijk heel goed dat de Groenlinkskiezer tegenwoordig zijn heil zoekt bij Emiel, Diederick, Alexander of zelfs Marianne. En dat doet mij pijn, want ondanks dat ik genoeg verschilpunten zie tussen mijn eigen overtuigingen en die van Groenlinks, ben ik er wel van overtuigd dat juist die partij op dit moment hard nodig is voor een aantal fundamentele veranderingen.
De arbeidsmarkt moet socialer worden: de sociale zekerheid is niet alleen maar voor mensen met een vast contract, PvdA. En met alleen het afschaffen van het ontslagrecht hebben we nog geen goed sociaal vangnet, D66. Europa moet daarbij met bloedspoed opener en democratischer worden, en dat gaat dus niet lukken door overal nee tegen te zeggen, SP. Plus het is tijd dat iemand Mark Rutte eens over tafel trekt en hem vraagt waar hij nu eigenlijk mee bezig is, want investeren in kern- en kolencentrales is investeren in het verleden in plaats van in de toekomst.
Die boodschap vereist lef en trots op de kern van je gedachtegoed. Jolande Sap, die het presteert om haar grootste trots te halen uit een compromisakkoord, zie ik dat verhaal onvoldoende brengen. Wanneer ik haar bovendien in het eerste debat met Dibi de zaal vijf minuten lang zie uitleggen hoe belangrijk macht voor een politicus wel niet is, krijg ik plaatsvervangende schaamte. Natuurlijk heeft ze gelijk. Maar dat zég je toch niet?
Nee, aan gelijk is er bij Groenlinks geen gebrek. Het komt er alleen keer op keer zo verrot uit.
Reacties (30)
Ik ben geen politicoloog maar ik heb het gevoel dat GL sinds ze aan de macht geroken hebben, een gewone doorsnee partij is geworden die ergens links/rechts van het midden hangt. Althans de partij top, het kader is het die die koers vaart en nu echt eens GL op de politieke kaart wil zetten en het liefst in de volgende regering. Hiertoe worden beslissingen genomen en compromissen gemaakt die weinig gemeen hebben met oude idealen van GL.
Het argument dat politiek nu eenmaal compromissen maken is klopt maar laat dat nu die andere partijen maar doen. GL was een partij waar je je achter kon scharen met je groene en sociale idealen. Met het idee dat er een fundamenteel andere maatschappij mogelijk zou zijn. Wellicht was ik naïef al die tijd, maar voor mij is GL, D66 en VVD redelijk inwisselbaar aan het worden. Toegegeven, bij GL hebben ze geen irritante Stef Blok, maar zoals wel vaker ook op dit forum is beschreven is het verworden tot een partij voor wereldvreemde grachtengordeltypes die een Prius rijden maar stiekem wel een oldtimer er naast houden voor de lifestyle. Die zich graag kosmopolitisch met NOVIB associëren maar wel in een CO2 kotsend vliegtuig stappen om even de sfeer in een exotisch land te proeven etc. Waar de VVD ooit een partij was om de individuele mens te bevrijden uit allerlei sociale en maatschappelijk ketens en nu verworden is tot een opportunistische ondernemerspartij, zo is GL volgens mij van een clubje naïeve idealisten verworden tot een snobistische vereniging van 3 keer modaal verdieners met een groene kosmopolitische “lifestyle”.
Waar ik o.a. over struikel is de eenvoud waarmee GL het arbeidsrecht aan de kant zet en daarvoor in de plaats een quasi modern neo liberaal idee omarmt. In Vrij Nederland (http://www.vn.nl/Archief/Politiek/Artikel-Politiek/De-mythes-van-flexibele-arbeid.htm) een fraai artikel waar de twijfels over het mechanisme van deze vrije arbeidsmarkt worden beschreven. Dat een partij hiervoor kiest is ieders recht maar dat GL ook de neo Lib framing overneemt en iedereen die zijn twijfels uit over het idee dat als je mensen makkelijker ontslaat dat bedrijven ze dan ook makkelijk aannemen, als conservatief weg te zetten. Ik zelf voorzie een reactionair beweging naar het dagloners stelsel; je mag iedere dag hopen dat je je baan nog hebt. Waarom angst voor deze ontwikkeling conservatief genoemd wordt vraag ik me nog steeds af. Er was toch een reden ooit 100 jaar geleden dat de werknemers zich hier tegen verzetten? Er was toch een reden dat de werknemers meer zekerheid wilden in het leven? Het argument dat de wereld nu eenmaal zo is en dat je geen zekerheden meer hebt is een zwaktebod. Met de staat van technologie tegenwoordig zou je juist een maatschappij moeten kunnen inrichten dan wel nastreven waarin individuen zekerheden hebben. Tony Judth was zo gek nog niet.
Tsja, daar heb ik wel een reactie op. Mij doet het wel wat dat een derde van de mensen op de arbeidsmarkt heel erg veel nadeel heeft van dat ontslagrecht van de rest. De flexwerkers vangen alle harde klappen op. Ik vind dat deze situatie dan ook niets meer met oude socialistische idealen als solidariteit te maken heeft.
Vandaar dat ik dat ontslagrecht graag inruil voor regelingen waar iedereen op de arbeidsmarkt van profiteert. GroenLinks wil in ruil voor dat ontslagrecht een stevigere WW, een hogere bijstand en een opleidingsfonds. Dat lijkt mij een stuk socialer. En administratief veel makkelijker en minder kostbaar bovendien – wat ook weer in het voordeel is van de werknemer. Ik zie dat GroenLinks met deze voorstellen veel kiezers verliest, maar mij heeft ze indertijd juist met dit voorstel gewonnen.
Ja deze argumenten ken ik onderhand wel. En hoe redelijk het ook klinkt als je het zo opschrijft is er fundamenteels iets verkeerd. Je zegt zelf al dat er iets moet veranderen omdat 1/3 van de werknemers (de zelfstandigen) de dupe zijn van de andere 2/3, dan wel een achterstand hebben, juridisch, financieel etc. En om dit probleem (wat er wel degelijk is) op te lossen gaan we de rechten van 2/3 inkrimpen. Zelfde ongeveer met de woningmarkt: omdat de koopsector duurder is gaan we huren duurder maken om het gat te dichten. Dat kan ook andersom. Meer rechten voor die ZZP-ers. En laat ik dan een (te) simpele tweedeling maken: de vrijwillige, traditionele ZZP-ers (de klassieke freelancers zoals bijvoorbeeld in de creatieve beroepen, de consultants etc) en de (semi-)gedwongen ZZP-er (het bekende voorbeld van de timmerlui en Bob de bouwers). Voor de eerste groep hoeft niks geregeld te worden. Deze groep kiest vanouds voor een vrij beroep als free-lancers. Ze genieten de nadelen maar ook de voordelen daarvan. Mijn inziens moet simpelweg voorkomen worden dat mensen gedwongen worden onvrijwillig in een (quasi-)ZZP situatie te komen als ze daar geen zin in hebben. Niet iedereen is geschikt om als ondernemer door het leven te gaan. Simpel als wat. Dat de flexwerkers de klappen opvangen klopt, en als een onvrijwillige ZZP-er nu in armoede leeft vind ik onterecht en onrechtvaardig, daarentegen al die vrijwillige ZZP-ers die in de goede jaren (ik chargeer even) trots als een pauw liepen te zwieren met hun ZZP-er zijn, hun uurtarieven, hun vrijheid, hun “ik hoef niet te luisteren naar een baas”, Ik ben me eigen baas etc” daar heb ik nu even geen medelijden mee. In mijn directe omgeving ken ik ook anderhalf voorbeeld van dergelijke ZZP-ers die ik VVD kreten over ondernemerschap hoorde blaten en dat de overheid terug moet treden, teveel regels en regelgeving, meer vrije markt, kwaliteit komt boven drijven etc. Nu dat het slecht gaat hoor ik plots hetzelfde verhaal wat jij beschrijft: ZZP-ers zijn zielig want ze vangen de klappen op en nu moet de overheid wel ingrijpen.
Voor wat betreft de ideeën van GL omtrent dit alles: “GroenLinks wil daarom dat de WW hoger, beter toegankelijk en korter wordt”, dit is vooral leuk voor hoog opgeleide jobhoppers, precies de GL stemmer die “in between jobs zitten”…even 2 a 3 maanden 90% trekken en dan hup bij de volgende weer aan de slag tot dat de uitdaging weg is. Maar hoe gaat die kortere WW uitpakken voor die ontslagen 45 plusser? Volgens GL:”komen in aanmerking voor de WIM (Wet Investeren in Mensen) en krijgen van de gemeente een participatiecontract aangeboden. Dit houdt in dat zij – voor minimaal het minimumloon – een baan krijgen aangeboden bij de overheid of in het bedrijfsleven. Scholing, begeleiding, kinderopvang en eventueel deeltijdwerk maken ook deel uit van dit participatiecontract. Zo hoeft er niemand meer de bijstand in”. Juist ja, en waar komen deze banen vandaan? Als bedrijven mensen ontslaan, is dat meestal omdat die baan op dat moment niet nodig is, dus waar GL die banen vandaan haalt laten ze nog even in het midden. En wat dat opleidingsfonds aangaat: heel erg naïef, en ook weer leuk voor hoog opgeleiden. Algemene generieke cursussen en workshops zijn leuk als toegevoegde waarde op je huidige baan, maar het idee dat je met wat opleiding iemand vanuit een baan in sector A even omschoolt naar een totaal andere baan in sector B waar wel werk is is leuk in theorie maar de praktijk is weerbarstig. Ik geloof er niet zo in.
Een heel verhaal. Maar makkelijk te weerleggen. Het gaat niet om inkrimpen zoals u stelt, maar om gelijk trekken van sociale rechten. Alle medewerkers krijgen volgens de programma’s van Groenlinks meer rechten erbij. Maar dan niet via het ontslagrecht. En dat lijkt me voor de arbeidsmarkt, voor de werkgevers én voor werknemers erg wenselijk.
Door overal categorieën voor te bedenken maken we van ons sociale zekerheidsstelsel een ondoordringbare brei waar niemand gelukkig van wordt en gelijkheid ver te zoeken is. Hoe wilt u onderscheid maken tussen “verschillende soorten ZZPers”? Dat is niet te doen. En de flexwerkers daar stapt u in uw verhaal snel overheen. Schaamte? Ik merk dat u graag met dedain spreekt over mensen zonder vast contract. Daar kan ik niet zoveel mee. Het karikatuur dat u schetst loopt natuurlijk vrij rond, maar wordt ook gebruikt om mensen die al jaren aan het kortste eind trekken op de arbeidsmarkt de grond in te trappen.
Maar laten we toch aannemen dat we hetzelfde willen: een goed en toegankelijk sociaal vangnet op basis van solidariteit. Ik denk dat dit via het ontslagrecht nooit te bereiken zal zijn. Ik ben daarom blij dat er ook sociale partijen zijn die willen hervormen op de arbeidsmarkt, en niet alleen neoliberale partijen.
Een hogere WW is mijns inziens een prima alternatief voor het ontslagrecht. In plaats van via procedures bij de werkgever haalt degene die ontslagen wordt zijn recht bij de overheid. Veel simpeler, veel meer gelijkheid.
Dat het traject erna ook sociaal moet zijn, een goede vervanging voor het verdwenen ontslagrecht, dat ben ik helemaal met u eens. Maar GroenLinks ook. Dat u de partij niet gelooft lijkt mij een vertrouwenskwestie en geen inzet voor een inhoudelijke politieke discussie.
Heeft u dit eerdere blog van mij al eens gelezen? Ben benieuwd naar uw reactie.
https://sargasso.nl/archief/2012/05/14/leve-het-scandinavische-model/
Ook een heel verhaal! Ik begrijp dat u een achter het GL verhaal staat en met ziel en zaligheid verdedigd. En als het verhaal van GL realistisch was zou het mooi zijn maar ik geloof er niet in. u stelt dat er door al die regelgeving het nu “een ondoordringbare brei waar niemand gelukkig van wordt”is, maar hoe ga je die rechten van GL regelen? zeker die opleidingsrechten. Want wat ik nu begrijp kriijg ik geen zak geld mee als ik onstalgen worden maar recht (let op recht!!! maar echt hebben en recht krijgen is nog altijd een groot verschil!) op opleiding. En hoe ga je dat nu regelen? dat ieder ontslagen persoon een goede passende opleiding krijgt? En wat is een passende opleiding? Mag ik zelf kiezen? Of kiest de ex-werkgever voor me? of kies het UWV voor mij een opleiding? En hoeveel mag dat kosten. Een beetje ongesubsidieerde opleiding kost minstens 2 jaar fulltime en enkele duizenden euro;s. Betekent dat nu dat als ik ontslagen wordt ik 2 a 3 jaar weer naar school mag? Wat is precies een goede opleiding? wie bepaald wat een goede of een slechte opleiding is. Ik voorzie een nieuwe industrie met allerlei ondernemers die mensen gaan scholen, net zoals de aanwas van allerlei integratie bureaus enkele jaren geleden. Ik theorie vind ik het een charmant en mooi plan. Maar in de praktijk is het mijn inziens wachten op misbruik en bureaucratie. En ik denk dat het voor een groot deel van de mensen gewoon niet werkt, 6 jaar in de bouw, dan 3 jaar slager, dan weer es 4 jaar, in de horeca etc….Lekkere CV wordt.
Ik ga met u mee dat er iets recht getrokken moet worden en als al die ZZP-ers allemaal ook premies gaan afdragen om daarmee de zelfde rechten te krijgen bij ontslag vind ik prima. Probleem opgelost, ieder draagt dezelfde premies af, of je nu voor een baas werkt of voor jezelf. En ieder de zelfde ontslagrechten en plichten. ik vraag me dan alleen af of die extra verplichte kosten aan premies het free-lancen dan nog zom interessant maakt. Zullen we een soortgelijke discussie nu ook beginnen over al die ZZP-ers die over tientallen jaren 70+ zijn en geen pensioen hebben?
Maar waarom gelooft u dan nog in het ontslagrecht? Dat is toch minstens zo ingewikkeld en gevoelig voor misbruik en bureaucratie? Rond het ontslagrecht is momenteel een peperduur juridisch circus opgetrokken, en dat u die zak geld krijgt als u ontslagen wordt moet u nog maar zien. U zult daarvoor in veel gevallen een FNV advocaat een vrije advocaat in de hand moeten nemen. Niemand kan van tevoren uitrekenen waar u recht op heeft en als u als werknemer simpelweg geen zin heeft in al die stress krijgt u meestal in ieder geval een stuk minder. Dat is het grote probleem met het huidige stelsel voor mensen met een vast contract. Het is onvoldoende transparant en kost veel teveel energie, en zeker niet alleen aan werkgeverskant.
En daarbij gaat het zoals gezegd niet uit van gelijkheid en solidariteit, omdat inmiddels een derde van werkend Nederland in de kou staat. Daarbij groeit die derde; als we niets doen dan is het ontslagrecht binnenkort niets meer waard omdat werkgevers lachend alle mensen met een vast contract door flexwerkers hebben vervangen.
Er moet dus iets veranderen en er is haast bij. Wat u feitelijk voorstelt is flexwerk en ZZPers maar afschaffen. Iedereen een vast contract. Dat is politiek gezien veel lastiger te bereiken dan het ontslagrecht afbouwen en er iets moois voor in de plaats zetten. Bovendien houden we daarmee de stroperige ellende die ik hierboven beschrijf.
Vandaar dat ik stel dat een werkelijk goed sociaal stelsel niet via ontslagrecht verkregen moet worden. Liever liet ik daarom werkgevers en opdrachtgevers per manuur een extra premie betalen en regelde ik de rest via de overheid. In dat geval kan iedereen die ontslagen wordt meteen via de overheid opvragen waar hij recht op heeft. Dat is prettiger voor werkgever en werknemer, simpeler, transparanter, en een stuk socialer.
Enfin, of Groenlinks alle antwoorden aangaande de uitvoering daarvan heeft dat weet ik ook niet, en ik ga er ook zeker niet zomaar vanuit. Gelukkig ben ik Groenlinks niet en ik hoef het geloof tussen u en die partij ook niet te herstellen. Ik vind alleen het argument “ik geloof er niet in” in een discussie over hoe de sociale zekerheid vormgegeven dient te worden niet echt bruikbaar.
Dibi is iemand die de term ‘nieuwe politiek’ in de mond neemt als het gaat over het eigen handelen. Zo iemand heeft geen gelijk, zo iemand praat poep.
Voor mij staan ijdelheid en strategie op zich los van de politieke inhoud.
Dibi claimt tegenwoordig een ruggegraat te bezitten door te zeggen dat hij, als hij toen gedurfd had, tegen het Kunduz accoord had gestemd.
Gelijk hebben is niet hetzelfde als … afijn, u kent de rest.
Meneer Dibi bedankt, mede namens alle andere weggelopen GL-stemmers!
Dibi is een held, hij doet wat al veel eerder gedaan had moeten worden, voor eens en voor altijd duidelijk maken aan het gehele Nederlandse volk dat GL bestaat uit compleet wereld-vreemde grachtengordel socialisten.
Ik heb helemaal niksmet links, maar ik zou nog liever mijn linker teelbal amputeren en op de SP stemmen dan ooit op GL.
:) ben het zelden met je eens maar je verwoordt het treffend :)
Sinds Sap die “politiemissie” in Kunduz heeft mogelijk gemaakt is GroenRechts volstrekt ongeloofwaardig.
Leuk dat de huidige politieke constellatie de naam “Kunduz-coalitie” heeft gekregen:ook dat benadrukt de ideologische ommezaai van GroenRechts.
McLovin (01) slaat de spijker op de kop.
@ Klokwerk; Hetis nu echt niet zo ingewikkeld hoor, Dat roept iedereen en iedereen papagaait het na. Er is een formule en in veel gevallen krijg je dat mooi mee naar huis. Ideaal? Nee maar best wel duidelijk. Bureaucratisch? wellicht maar om dit bureaucratisch geheel af te schaffen en een ander leerrechten-bureaucratisch systeem er voor in de plaats lijkt me ook geen oplossing.
Op dit moment staat de werknemer in zijn recht en moet de werkgever aantonbaar maken dat het ontslag gerechtvaaridgd is, in het systeem waar we naar toe gaan en waar GL aan meewerkt (ongeacht wat nu wel of niet in het partij programma staat, het gaat er mijn inziens om wat een partij daadwerkelijk doet en niet wat het voor de verkiezingen op papier zet) is dat de werknemer na zijn ontslag zijn rechten moet gaan halen, nog veel meer dan nu het geval is. De volgende stap is dat er geen dossier meer hoeft e worden opgebouwd, de werkgever ieder kan ontslaan en dan mag jij als ontslagen werknemer je zak leercenten gaan ophalen bij je ex-werkgever. Succes ermee.
En je argument ios steeds omdat de situatie nu zo ius dat 1/3 in de kou staat moeten we er naar toe dat uiteindelijk iederreen maar ZZP-er wordt. Want dat is waar het naar toe gaat als de heer Wientjes zijn zin krijgt. Maar dat is mijn inziens de omgekeerde redenatie. Er komen steeds meer ZZP-ers OMDAT het onstslag recht en werknemersrechten steeds meer worden aangetast, en om dat op te lossen gaan we nog meer rechten aantasten en krijgen halfbakken, tekentafel theoretische rechten voor terug maar ondertussen zijn we allemaal dagloners, hoopgopgeleid en wel maar nog steeds dagloners.
Ik stel niet voor om alle zpp-ers en flexwerkers af te schaffen. Dat heb ik nooit beweert. Integedeel, iedereen die zijn eigen onderneming wil zijn, mijn zegen heb je maar dan ben je precies dat: een eigen onderneming. gaat het goed dan vang je de wisnten, gaat het slecht, dan hoop ik dat je in je 7 vette jaren voldoende reserves hebt opgebouwd. Niks mis mee. Waar ik inderdaad wel tegen ben is dat deze trend doorgaat dat iedereen direct of indirect (en dan denk ik aan payrolling, 0-uren contracten etc) langzaam gedwongen wordt ZZP-er te worden. (En dat vervolgens het argument wordt: iedereen is het al dus moeten we ermee leven, das een beetje een soort van Shockdoctrine op de arbeidsmarkt).
Ik weet niet wat je precies bedoelt met flexwerkers, maar ook hier weer; als iemad er voor kiest om via uitzendbureaus te werken met alle voor en nadelen. prima. Maar er moet paal en perk aan gesteld worden dat mensen niet een vast contract kunnen krijgen , want leg eens uit wat er mis is met een vast contract? Ik krijg langzaam het gevoel dat ook hiert een soort framing is ontstaan dat van “vast contract” een vies besmet, conservatieve term heeft gemaakt. Ik kan je garanderen dat banken waar je aanklopt voor een hypotheek erg houden van vaste contracten. En Het gros der mensen in Nederland ook. Ik verzet me tegen het idee dat iedereen een soort van eigen ondernemer moet worden. Want die tendens bespeur ik steeds meer. Mathijs Bouman bijvoorbeeld suggereerde niet zo lang geleden dat vaste contracten maar moesten worden afgeschaft, wettelijk zou een contract nog maar 7 jaar mogen duren. Danmoest je maar weer een andere baan zoeken, want dat was goed voor de dynamiek op de arbeidsmarkt. is dat waar we heen willen?
Tsja, mijn beste McLovin, ik heb zelf via mijn werk nogal wat met ons ontslagrecht te maken gehad, en mijn ervaring is anders. Het recht op een ontslagvergoeding is helemaal niet vooraf bepaald, het recht krijgen is helemaal niet zo makkelijk, en vaak bluft een werkgever met veel succes de vergoeding omlaag. Uw analyse dat het vast niet zo ingewikkeld is geeft mij eerlijk gezegd de indruk dat u een stuk verder van de realiteit staat dan GroenLinks. Helaas, want ik zou graag willen dat u gelijk had.
Volgens mij heeft u de dreiging van het aanhouden van twee verschillende contracten ook niet begrepen: voor iedere vaste werknemer die er ontslagen wordt, wordt iemand op tijdelijke basis aangenomen. Daar is helemaal niets tegen te doen, zolang het verschil tussen mensen met een vast contract en mensen met een tijdelijk contract blijft bestaan (en dat verschil is het ontslagrecht).
Gevolg: over een jaar of tien heeft waarschijnlijk slechts nog een derde van de werknemers een vast contract. Twintig jaar later heeft niemand meer een vast contract. Dan zijn we precies in die situatie waar u bang voor bent (en ik trouwens ook). Dit omdat de zogenaamd sociale partijen te belazerd zijn om na te denken over alternatieve manieren van sociale zekerheid die niet samenhangen met het soort contract.
U wilt wel zo graag dat mensen lang in dienst blijven. Dat wil ik ook. Veel werkgevers vinden dat ook geen slecht idee. Maar bent u dan niet bekend met het verschijnsel dat mensen na drie tijdelijke contracten gewoon ontslagen worden? Dat is omdat een werkgever vindt dat hij het zich niet kan veroorloven een vast contract uit te schrijven: het is ook een extra bedrijfsrisico. Zo ziet u dat het systeem met tijdelijke en vaste contracten eerder leidt tot beëindigen van dienstverbanden dan verlenging daarvan.
Kijk, en die effecten, daar moeten we iets aan doen willen we een sociaal stelsel krijgen dat zich weer zo mag noemen. En ik zou zeggen: vervang dan het ontslagrecht en zet daar een eerlijk en sociaal vangnet voor in de plaats.
Ik zou de discussie zo plat kunnen slaan door te zeggen: OK, schaf dat hele ontslagrecht af, maar betaal per manuur een premie. Wanneer iemand dan zijn werk verliest, ongeacht zijn contract, kan zijn ontslagvergoeding ophalen bij de overheid, precies volgens de kantonrechtersformule. Zou u daarmee kunnen leven?
Idealen: “Wij willen elke dag feest en taartjes!”
Realiteit: “We hebben ervoor gezorgd dat jullie in ieder geval 1 x per week een taartje krijgen en 1 x per maand een feestje. Oh, en we hebben ervoor gezorgd dat het feestje niet helemaal afgeschaft werd”
Idealen: “Wij willen elke dag feest en taartjes! Vuile verraders! Vieze idealen-verkwanselaars!”
Probeer je nu aan te tonen dat jouw meningsvorming niet verder reikt dan dat van een klein kind?
Een goed geslaagde poging!
De realiteit is eerder: “we hebben ervoor gezorgd dat je een dag in de week een taartje krijgt en 1 maal in de maand een feestje en 5 keer per week niet te vreten krijgt en 1 keer per maand ranzige levertraan gedwongen moet wegwerken onder het mom dat het goed voor je is.”
Dan liever een naieve idealist
Politicus: Ik zal het je nog één keer uitleggen, zij hebben alle taartjes opgegeten, en nu moet jij dokken.
Poepoe, het gelijk van Dibi. Die zelf gewoon met Kunduz mee heeft gestemd en ook geen kritiek liet horen toen het lenteakkoord overeengekomen werd. Zijn verzet na de oorlog is puur opportuun. Ik zou er niet zo met open ogen intrappen.
Het gelijk wat ik bedoel gaat dan ook niet zozeer over persoonlijke stijl of het strategisch gehalte van zijn optreden.
Of topic maar grenst wel aan de discussie over de arbeidsmarkt:
http://www.z24.nl/analyse/artikel_353739.z24/Errol_Keyner__Nederlander_is_lui.html
Of dit nu sarcastisch is of gemeend ben ik nog steeds niet over uit maar als dit het wordt dan hebben we echt wat verkeerd gedaan de afgelopen 60 jaar en zijn we terug in 1900
Tsja, zo een column die neem ik dan weer niet al te serieus. Net zoals zo een Wouter Koolmees die op de top van de werkloosheidsgolf komt met het idee dat mensen minder moeten gaan werken. Heeft ergens in een staatje gelezen dat de Nederlander gemiddeld veel minder werkt dan de Zuid Europeeër, maar vergat even dat de arbeidsparticipatie van Nederland veel hoger ligt (vrouwen werken zelfs twee keer zo vaak). Wat mij betreft gaan we niet terug naar 1900 maar slaan sociaal liberalen en socialisten/sociaal demcraten de handen ineen voor een écht sociaal vangnet. En dat wordt idealiter niet geregeld via de werkgever. Die mag enkel premie betalen.
Ik denk dat we aan het eind van de dag dichterbij elkaar staan dan we wellicht willen toegeven, qua probleem analyse en qua oplossing. Ik zie alleen niet dat GL toe werken naar die oplosing, maar wie weet overschaduwt mijn teleurstelling over GL in het algemeen wel deze discussie. En hiermee heb ik het laatste gezegd hierover voor vandaag. Was ich noch zu sage hatte etc.
Laten we eerlijk zijn: wat er na de verkiezingen met het sociaal stelsel gaat gebeuren is ook als we de verkiezingsuitslag weten alsnog koffiedik kijken – helaas. Laten we hopen dat er vandaag meegelezen werd ;).
Ik bedoelde in mijn vorige post uiteraard het idee dat mensen MEER moesten gaan werken.
Humbug. Meer werken is bij uitstek gerelateerd aan arbeid van lagere kwaliteit. Daarom werken ze in griekenland en de andere zuidelijke landen langer.
Als je achter de lopende band staat, dan schaalt je productiviteit met je aantal uren. Maar in een creatief beroep? Na 35 uur, effectief, zit ’t erop.
Ach, dat hangt van de persoon af. Het ging mij erom dat het niet zoveel zin heeft om mensen meer te willen laten werken als er te weinig werk is. En dat het niet zo een pas heeft te gaan klagen over dat mensen gemiddeld te kort zouden werken in een land met een zeer hoge arbeidsproductiviteit. Ik voor mij heb liever 100% parttimers dan 50% fulltimers en 50% handophouders – om het oneerbiedig te zeggen. En als je vindt dat we langer moeten gaan werken vanwege de vergrijzing dan denk ik weer: spreid dat werk dan maar verder over een mensenleven. Vandaar dus dat ik die uitspraken van Wouter Koolmees niet serieus neem, en volgens mij zijn we het daarin eens ;).
“als dit het wordt dan hebben we echt wat verkeerd gedaan de afgelopen 60 jaar en zijn we terug in 1900”
Honderd mensen werken (samen) en aan het einde van de reis,
heb je 1 have en 99 have-not’s.
Rara, wat ging er nou verkeerd?
Ooit had GL de idealen van de samentellende partijen. Ook al is het nodig om soms gewapend in te grijpen, met “Kunduz” is GL naar de andere kant doorgeslagen. De SP zag dat beter.
Sociaal is GL de weg kwijt, dan resteer “groen” nog. Ook dat weet GL nauwelijks te verwoorden, zoals Winand Duijvendak duidelijk maakt. Van de PvdD kan GL leren, dat zelfs als kleine partj buiten de macht veel kan bereiken.
Europa? van D66 horen we al jaren dat Europa demokratischer moet worden. Wat merk je daarvan? Idealen uitventen, dan moet je ze wel hebben en erin geloven. Het ideaal dat nu wordt uitgevent is dat met GL zo goed is samen te werken. Samenwerken met maatschappelijke groeperingen ligt niet zo voor de hand voor een partij die zo aan het pluche hecht en gretig uitziet naar regeringsdeelname.
“goede ideeën en een duidelijke koers” dat weet GL goed te verhullen.