Geen bal op tv | De tunnelclub van Ajax en de kromming van de ruimte

COLUMN - Op weg naar de Arena las ik in de eerste van de Zeven korte beschouwingen over natuurkunde van Carlo Rovelli over de Algemene Relativiteitstheorie en hoe de zwaartekracht de ruimte kromt. Dat de aarde eigenlijk rechtdoor wil vliegen, maar doordat de zon de ruimte kromt, cirkelt de aarde om de zon heen. Als een knikker in een trechter. Zo werkt het ook met voetbalclubs. Die moeten, om zich staande te houden tussen giganten als Chelsea en Barcelona, hun aantrekkingskracht steeds maar weer vergroten. En dan kom je soms op ideeën die wat ver af lijken te staan van waar het werkelijk om draait.

We hadden de hele Arena rondgelopen voordat we op onze plek zaten. Achter het doel van Heerenveen. ‘Wat is een tunnelclub?’, vroeg mijn zoontje. Hij wees naar de overkant, waar de F-side een spandoek omhooghielden. ‘Ajax is een doodlopende ‘tunnel club’’ las ik. Daaronder hielden anderen een spandoek omhoog met ‘Fuck de commercie’.

Ik wist niet waar het spandoek op sloeg. De broer van mijn vrouw met wie wij hier waren, wist het ook niet. Ik ging er maar vanuit dat die doodlopende tunnel kritiek was op het beleid van de directie. Wellicht hadden ze last van een tunnelvisie. Of kwam er maar geen licht aan het eind van de tunnel. Werd het alleen maar donkerder omdat de tunnel doodlopend was.

De bekende Haarlemse sterauteur Joubert Pignon (die ooit op deze plek onder de naam Bandirah tekeningen maakte) vroeg of ik mijn onwetendheid koesterde of wilde weten waar het spandoek op sloeg. Ik koos voor de rode pil en liet mijn ogen openen. 

Die week had Ajax een nieuw idee gelanceerd: de Tunnel Club, een exclusief restaurant met uitzicht op de spelerstunnel. Slechts een glazen wand zou jou van de spelers scheiden. Ik nam aanvankelijk aan dat dit een verzinsel was van Joubert Pignon (hij verzint wel vaker iets), maar na een kort onderzoek bleek het wel degelijk waar te zijn. Ajax had het idee afgekeken van Manchester United.

In een promofilmpje zien we hoe je in je Mercedesje met privéchauffeur aan komt rijden en wordt afgezet voor de hoofdingang. Lekker sjaaltje boven je driedelig grijs want het is frisjes. Al voordat een bevallige jongedame de deur voor je openhoudt krijg je een glaasje champagne in de hand gedrukt. Op een schitterend gedekte tafel liggen twee zilveren manchetknopen met het Ajax-logo op je te wachten. Edwin van der Sar himself komt je de hand schudden, een praatje met je maken en iets vertellen over de wijn die hij hoogstpersoonlijk inschenkt. Je hebt exclusieve access to the pitch waar je, achter zo’n velours afzetkoord dat ze bij rode lopers gebruiken om paparazzi achter te kunnen zetten, naar de training mag kijken en naar hartenlust selfies kan nemen. En terwijl jij even later aan je biefstukje zit, zie je hoe de spelers zich nerveus hinkend opmaken om het veld op te gaan.

Op zich een schitterend idee natuurlijk, maar! Er is één grote maar: de spelers zijn hooguit vijf minuten in de spelerstunnel, vlak voordat de wedstrijd begint. Het grootste deel van de tijd kijk je naar een lege tunnel. Misschien dat er zo nu en dan een materiaalman langs komt lopen. En hier en daar hangt ongetwijfeld een portret of een shirt van een Ajax-legende, maar die kun je ook thuis boven je eettafel hangen. Die vijf minuten voordat de spelers het veld betreden, zijn wellicht leuk om een keer van dichtbij mee te maken, maar dan wil je niet nog snel even je exquise biefstukje wegspoelen met wat peperdure rode wijn die Van der Sar net heeft ingeschonken. Moet je je ook nog eens gaan haasten om de wedstrijd te zien!

Nee, die Tunnel Club lijkt mij een gemiste kans. De glazen wand zou zicht moeten bieden op de kleedkamers. Zodat je kan zien hoe de Godenzonen van Ajax zich omkleden. Dankzij een speakersysteem kun je bovendien horen wat ze tegen elkaar zeggen, hoe de coach hen voorafgaand aan de wedstrijd moed inspreekt en hoe Huntelaar naar compilaties van het Belgische weerbericht kijkt om in een zen-modus te komen. In de rust kun je niet alleen het theeritueel bijwonen, maar ook de eventuele donderspeech van de coach beluisteren. En na afloop geniet je van je bitterballetje terwijl de jongens onder de douche lopen te keten.

Toen ik mijn zoontje vertelde wat die Tunnel Club precies inhield en ik uitlegde hoe ze hier geld aan wilden verdienen, vond hij het volkomen vanzelfsprekend. Als mensen daarvoor willen betalen, waarom niet? Ajax wil gewoon zoveel mogelijk geld zodat ze dure spelers kunnen kopen. En die dure spelers, die zorgen ervoor dat de aantrekkingskracht van de club groter wordt zodat er meer en meer bobo’s naar de tunnelclub komen om een biefstukje te eten. Met als gevolg dat er nog duurdere spelers aangetrokken kunnen worden. En zo zal dat doorgaan en doorgaan en de kromming van de ruimte zal groter en sterker worden totdat de kromming zo groot is dat Ajax implodeert en zichzelf met alle bobo’s die eromheen cirkelen opzuigt en verdwijnt. Maar dan, als Ajax een zwart gat is, zal er een heel klein beetje energie uit lekken en zien we weer licht aan het einde van de tunnel. Dan kan het weer over het spelletje gaan, tot groot genoegen van de F-Side.

Afijn, u begrijpt het wellicht: Stephen Hawking is overleden en ik zit tijdens het schrijven van dit stukje naar een Im Memoriam op Canvas te kijken. Dan krijg je dit. Vergeef me.