Er is altijd om olie geknokt, maar volgens de Amerikaanse professor Michael T. Klare ontstaan er steeds meer conflicten om olie en andere energiebronnen. Niet verwonderlijk: vanwege peak-olie wordt de inzet steeds hoger en is bluffen niet meer genoeg. Alleen al dit jaar ziet Klare zes conflicten die in essentie om energiebezit of de leverage die dat bezit impliceert gaan. Op het uitstekende blog Informed Comment en op Tom Dispatch maakt Klare de volgende opsomming:
1) De oorlog tussen Zuid-Soedan en Soedan. Het is een conflict met vele draden, maar de belangrijkste inzet is de verdeling van het oliegeld tussen de twee landen.
2) De schermutselingen tussen de Filippijnen en China in de Zuid-Chinese Zee. De Filippijnse marine hield een aantal Chinese vissers aan die in haar territoriale wateren aan het vissen waren. Het onderliggende conflict gaat niet over vis, maar over olie en wie de Zuid-Chinese Zee beheerst.
3) Egypte levert geen gas meer aan Israel. Egypte is zelf nauwelijks een olie- of gasproducerend land, maar gebruikt de toevoer naar Israel als leverage, vooral onder grote publieke druk.
4) De Argentijnse regering eigende zich een meederheidsbelang toe in het grotendeels Spaanse oliebedrijf YPF. Enerzijds wordt deze gedeeltelijke nationalisatie uitgevoerd vanuit electorale overwegingen. Anderzijds vindt de regering dat het land te weinig terugziet van zijn energiereserves, vooral schaliegas.
5) Het getouwtrek rond de Falklandeilanden moet ook in het licht van olie gezien worden. Ging de oorlog nog over gekrenkte nationale trots, de inzet is nu de ontdekking van enkele olievoorraden rondom de eilandengroep.
6) Tot slot de dreigende manoeuvres van de VS en Iran. Iran dreigt daarmee een belangrijke oliekraan dicht te draaien, namelijk de Straat van Hormuz. Olie ligt niet direct ten grondslag aan het langslepende conflict, maar verhoogt wel de inzet van het oorlogsspel.
Luister hier een korte podcast terug met Klare. Voor wie het interesseert, Klare schreef het boek The Race for what’s Left: The Global Scramble for the World’s Last Reserves.
We zijn altijd op zoek naar nog meer goede bronnen, die graag in de comments.
Reacties (5)
Ik mis het conflict om gas tussen Turkije en Cyprus.
Op 321energy.com verzamelt men olienieuws , maar ook gasnieuws en steenkoolnieuws
Goede info. Zet ik op mijn website: Klimaatverandering in een notendop
Men kan de genoemde feiten inderdaad interpreteren als een oorlog om olie. Men kan de feiten ook interpreteren als het onvermogen van politici om conflicten in zijn algemeenheid op te lossen.
Ook een begrip als peakoil kan men heel verschillend interpreteren. Het wordt nogal eens als een feit gepresenteerd. Dat is het feitelijk niet. Het is een interpreteatie van een feitelijke ontwikkeling. Men kan dit ook heel anders bekijken. En dan kom ik opnieuw bij de zienswijze van de onwil of onbekwaamheid van politici in sommige landen om voldoende te investeren in de productie capacitiet. Het vergt inmense investeringen op een heel lange termijn om een aardoliebron tot ontwikkeling te brenen en op peil te houden. Het geld om te investeren kan niet ook gebruikt worden om leuke dingen te doen voor de mensen op korte termijn. Men kan dan denken aan benzine ver onder marktprijs enz.
Wat dacht je van Libië? http://oil-price.net/en/articles/gaddafi-legacy-of-libya-oil-deals.php Hier is de rust nog steeds niet wedergekeerd.