Als iemand verdachte is van een misdrijf vermelden de media (meestal) alleen de voornaam en de eerste letter van de achternaam van de verdachte. Dit omdat het zo moeilijker wordt gemaakt om deze mensen te identificeren.
Dat was inderdaad zo. Was, want nu is er het internet. Het internet, waar iedereen bewust en onbewust informatie over zichzelf achterlaat. Vaak gaat het hier om informele communicatie, waarbij voornamen worden gebruikt, al dan niet verhaspelt tot een alias.
En laat dat nu nét de informatie zijn waar we dus wél vrijelijk over beschikken. Gecombineerd met de situatie waar het misdrijf plaatsvond kost het de gemiddelde internetter tegenwoordig een paar minuten om de volledige naam, verblijfplaats en foto’s op te zoeken.
Nu geldt dat vooral voor jongeren, aangezien zij veel informatie over henzelf op het internet zetten, een mooi voorbeeld is de huidige situatie omtrent de verdachte die die Alkmaarse jongen heeft doodgeslagen. Geleidelijk zal dit ook steeds meer gaan gelden voor ouderen. In de toekomst zal het daardoor zo goed als onmogelijk zijn je identiteit geheim te houden.
Tijd om het beleid aan te passen? Moeten we het moeilijker maken, of maar gewoon de namen vrijgeven?
Reacties (24)
Dat er een trend is om de achternaam wel vrij te geven is niet een reden om namen vrij te geven. Dat het makkelijker is om iemand te vinden is geen reden om namen vrij te geven.
Door een achternaam te noemen van iemand die mogelijk verdacht is van een misdrijf wordt een sfeer gecreëerd van eigenrichting. Je ziet ook dat er (zeker op geenstijl) mensen genoemd worden die achteraf helemaal niet verdacht zijn, maar toch genoemd. Dat op internet alles te vinden is, is dan helemaal een nadeel, want je wordt als niet-eens-echt-verdachte door elke google-query in verband gebracht met een misdrijf.
Zo zit dat natuurlijk ook bij verdachten. Verdacht is niet berecht.
En ook in het geval van mensen die schuldig zijn aan een misdrijf meot je geen naam noemen. Ons strafsysteem is gebaseerd op het buiten de maatschappij plaatsen van een misdadiger, binnen de wet. Als de straf is uitgezeten kan de gestrafte de maatschappij weer in. Dingen die ervoor kunnen zorgen dat ex-gedetineerden niet volwaardig de maatschappij in kunnen moeten worden tegengegaan.
Ik zou zeggen dat de regels strenger moeten worden. Niet meer Piet J. uit Lutjebroek, maar P.J. uit L.
Tot die tijd moet je bewust omgaan met wat er over jou op internet is te vinden. Op dit moment ben je voor een groot deel zelf verantwoordelijk voor wat je over jezelf op internet zet. Dat bijvoorbeeld Hyves per se wil dat je je achternaam op je profiel invult, wil niet zeggen dat je van Hyves wordt gekickt op het moment dat je niét je echte achternaam invult.
Je hoéft niet onder je eigen naam op een forum te zitten, een datingsite te bezoeken of een blog te schrijven…
Ik heet eigenlijk ook geen Annoesjka, maar Pieternella Puk. Oh. Oeps.
@Pieternella:
“Dat bijvoorbeeld Hyves per se wil dat je je achternaam op je profiel invult, wil niet zeggen dat je van Hyves wordt gekickt op het moment dat je niét je echte achternaam invult.”
Sterker nog, als een invoerveld verplicht is, dan kom je er niet eens op!
Overigens mg Hyves verplicht stellen wat ze willen, maar moeten ze er wat mij betreft wel zorg voor dragen dat deze gegevens niet standaard te zien zijn voor jan en alleman.
@Spuyt12 – En dat gebeurt dus niet. Als je eerlijk je volledige naam invult, ben je binnen de kortste keren te vinden op Google.
Hetzelfde geldt voor sites als schoolbank.nl.
Wat ik uit de krant heb is er geen wet die naam melden verbied. Als nu toevallig de verdachte een persoon is die de openbaarheid/bekendheid zocht bijv. ene M. Bakker. Dan vind ik t niet raar dat de media daar opener mee omgaat. Nu heb ene knuppel in hyves de aandacht gezocht en tsjah dan mag ie dezelfde behandeling verwachten.
De extra dimensie is wel dat de massa je nog effe kan belagen. Da’s nu wel duidelijk verkeerd gedrag.
@knut….Helemaal juist, het is alleen een beetje een ongeschreven regel in de nederlandse journalistiek (of misschien ook wel geschreven, maar in ieder geval niet wettelijk verplicht)
Een verbod op het noemen van namen van verdachten/veroordeelden in media lijkt me lastig in te voeren, dit in verband met de vrijheid van pers….een groot goed als je het mij vraagt. En wanneer mag je dan wel een naam noemen? Als iemand van groot maatschappelijk belang is? Bijvoorbeeld een vooraanstaand politicus of anderzins belangrijk persoon? In dat geval lijkt het me namelijk belangrijk dat ‘men’ weet wie wat heeft gedaan. Maar wie bepaald wat vooraanstaand is en wat niet? Volgens mij kun je daar geen duidelijkheid in scheppen en als je dat probeert kun je je al snel op een hellend vlak van censuur begeven.
Door middel van internet wordt het inderdaad gemakkelijk de identiteit van iemand te achterhalen, maar niemand verplicht jou informatie over jezelf op het net te zetten. Je bent er altijd zelf bij. Een kwestie van eigen verantwoordelijkheid nemen lijkt me dus.
Begrijp me goed. Ik vind het een kwalijke zaak, maar ik denk niet dat er wat tegen te doen is. Het middel is mijns inziens gevaarlijker en kwalijker dan het uiteindelijke doel.
Zolang er alleen van verdachtmakingen sprake is, ben ik het met Roy en annoesjka eens. Initialen zijn meer dan genoeg. Misschien dat de rechter bij een schukdig verklaring dan nog aan de betrokkene de keus voor kan leggen of hij/zij met initialen of volledige naam in het perbericht genoemd wil worden.
Maar wat Spuyt aandraagt is wel relevant. De vraag is wel of enig standpunt er toe doet. Het lijkt me evident dat als er allerlei mogelijkheden veranderen, de ethiek daarop volgt. Of het internet moet zo dichtgetimmerd worden dat alles wat er op geknald wordt, alleen onder pseudoniemen gepubliceerd kan worden. Technisch vast mogelijk, maar niet in alle gevallen leuk. Bij het serieuze en ‘eerlijke’ werk, zien we toch graag de echte naam van de auteurs.
Ach, we zijn gewoon weer terug in het dorp van weleer waar iedereen binnen een half uur wist dat pepijn Gerd had geslagen.
Met het verschil dat niemand Pepijn en Gerd kende voordat die klap gegeven werd.
De initialen-oekaze is al erg oud en ligt al vanaf dag 1 onder vuur. Met enige regelmaat steekt de discussie weer de kop op. Zo ook nu weer. Feit is dat de meeste media de volledige naam van verdachten normaal gesproken niet noemen. Dat niet iedereen zich er aan houdt – Elsevier, GeenStijl – doet daar niets aan af.
De oplossing is inderdaad dat mensen zelf voorzichtiger omspringen met persoonlijke gegevens op internet. Ik zal het maar eerlijk toegeven: rodehond is niet mijn echte naam.
@9: Dat verschil zie ik niet. Voor de klap waren er ook mensen die de Pepijn en Gerd kenden.
@11: ik neem aan dat je het verschil tussen het kleine dorp -met weinig andere sociale ontmoetingsplaatsen dan de bakker, de groenteman en het café- en het hele land wel begrijpt?
Ik vind dat justitie geen achternamen moet vrijgeven. De meeste serieuze media hebben daar ook strenge regels voor. De reden dat journalisitieke cowboys op internet die namen toch openbaar maken kan nooit een reden zijn het beleid te wijzigen.
En waarom niet? We zien toch dat het niet werkt. Je doet iets om iets te voorkomen. Als dat niet werkt dan is dat toch juist een reden om het beleid te wijzigen?
@12: Ja, in het eerste geval heb je minder privacy. Vandaar dat ik anonimiteit bij misdaden een redelijk nonargument vind. Daarnaast wijst het op een ander probleem.
@14: Is dat niet dezelfde redenatie als je vuilnis uit het raam gooien omdat een ander dat ook doet?
@16: nee, dat is onder ieders raam een vuilcontainer zetten, omdat het anders een bende wordt.
En daar zit wat in. Als regels onwerkbaar worden, moet je ze vervangen door iets wat wel werkbaar is.
Ik ben het met jullie eens wat betreft forums. Daar heb je geen reden om je eigen volledige naam te gebruiken. Bovendien is het dom want googlen door werkgevers wordt vaak gedaan tegenwoordig. Maar op een site als hyves, waar het de bedoeling is om elkaar te kunnen vinden? Zo erg is het dan toch niet om je volledige naam te gebruiken? Je bent toch niet van te voren van plan om moordenaar te worden?
@18: dat soort sites zorgt er wel voor dat je behoorlijk traceerbaar bent. Je ziet op geenstijl bijvoorbeeld regelmatig gebeuren dat iemands leven helemaal doorgespit wordt, onder andere in hyves, partyflock etc.
Je hebt ook liever niet dat iemand die je niet kent in jouw adressenboekje zit te koekeloeren.
@18: Nee, de meeste moorden zijn onbedoeld. Eén verkeerd geplaatste klap kan al genoeg zijn. Juist daarom moet je voorzichtig zijn. Iedereen kan morgen een ster zijn en heeft dan hooguit last van de papparazzi. Maar geef je vriendje/vriendinnetje maar eens een speels duwtje. Komt hij/zij daarbij verkeed op het hoofd terecht, dan ben je niet zo blij als je hele naam landelijk bekend wordt.
@19: Ben jij zo populair dat ze jou willen vinden dan? Wat maakt het nu uit dat een verliefd meisje jouw hobbies wil weten?
Je moet jezelf gewoon niet voor lul zetten in de media! Dan is er niets aan de hand.
@20: dat is nu net wat ik bedoel: het is niet te voorspellen. Moet je je hele doen en laten bouwen rondom mogelijkheden? Ik denk het niet! Bovendien vinden ze anders toch wel weer een andere manier om je te vinden!
Even voor de duidelijkheid: ik vind dat de media geen volledige namen mag gebruiken. Je hoeft het niet te gemakkelijk te maken! Wat de lezer er vervolgens mee doet, is zijn “pakkie an”.
Anderzijds is t misschien ook wel goed dat een dader met zoveel emoties wordt geconfronteerd. Zolang hij alleen met geïnstitutionaliseerde kilte door de objectieve juridische molen wordt gehaald leert ie er minder van.
Zijn gedrag geeft aan dat ie een sterk emotioneel/fysiek persoon is. Dus is dit waarschijnlijk de beste opvoedende / corrigerende actie.
@17: Is dat niet juist een probleem. ALs iets niet werkt gooiren we het weg en doen we iets nieuws. Leren van je fouten en bijsturen werkt meestal beter.
@23: maar leren van je fouten én iets nieuws doen lijkt me toch niet met elkaar in tegenspraak? Het zou van een soort ethisch nihilisme getuigen als je denkt dat alleen de oplossingen zoals die er nu zijn, of vroeger waren, beter zijn dan de aanpassingen die we doen.
Persoonsgegevens zijn in een iets ander paradigmatisch vaarwater terechtgekomen. De ´eigenheid´ van persoonsgegevens is anders doordat iedereen nu door iedereen te traceren is. Dat vergt waarschijnlijk een totaal andere aanpak (als we tenminste nog van iets als privacy houden).