Do The Blackout 2: Tilburg Rock City!

Do The Blackout is GeenCommentaars onregelmatig verschijnende zondagse muziekcolumn. De naam komt van een nummer van de band Speedball Baby.

You’re a Woman, I’m a Machine van Death From Above 1979 is één van mijn favoriete albums. Helaas was het daarna over voor deze Canadezen. Opvolger MSTRKRFT heeft het gewoon niet. Maar dan is daar ineens uit het niets een stel voormalige hardcore kids die onder de naam Spark Is A Diamond hetzelfde doen, maar dan met ‘hippe’ girlpowerzang. In zo een geval spreken we niet van ‘kopiëren’, maar van ‘navolgen’. Sowieso is het devies hier: niet zeiken, maar dansen.

Het is tegenwoordig een beetje in om te geforceerd origineel te doen. Daar komen dan gedrochten als Cocorosie en Man Man uit voort met hun strontirritante “Oh kijk ons toch eens artistiek zijn!” houding. Van ellende zou je alleen nog maar naar retro-thrash bands als Warbringer, Toxic Holocaust en Municipal Waste luisteren, met hun Beavis & Butthead anno 1985 imago, inclusief bijbehorende Troma geïnspireerde clips. Overigens hoef je je niet te verontschuldigen als je die Municipal Waste clip leuk vindt, want volgens het laatste komkommertijdonderzoek ben je dan creatief, heb je veel zelfvertrouwen en zit je goed in je vel. Precies het soort waarden dat Gaahl van Gorgoroth uitdraagt, als hij tenminste niet in de gevangenis zit op beschuldiging van poging tot rituele moord.

Wat me een mooi bruggetje geeft naar het ZXZW festival in Tilburg. Op deze undergroundversie van Lowlands zal ook een tentoonstelling te zien zijn van fotograaf Peter Beste, die uitgebreid de Noorse blackmetalscene heeft gedocumenteerd (ik heb de man geïnterviewd voor het festivalkrantje). Muzikaal is er weinig Noorse black metal te horen. Wel geeft het Zweedse Watain acte de presence. Hun Sworn to the Dark scoorde vorig jaar hoog in de metaleindlijsten.

Ander headliners, met een minder hoog dood-en-verderf-gehalte zijn de spacejazzers van het Sun Ra Arkestra, de nog steeds achter al hun acties staande linkse post-punkers van Wire en de freejazzpostrock van Shining. Verder heel veel acts waar jij en ik nog nooit van gehoord hebben. De filosofie is hetzelfde als achter deze column: zo veel mogelijk onderbelichte muziek onder de aandacht brengen op een laagdrempelige manier. De kaarten zijn daarom spotgoedkoop: €25,- voor drie dagen muziek en andere kunst!

Zelf zie ik erg uit naar de desolate schoonheid van Castanets in de Tilburgse synagoge en naar uit mijn dak gaan op de Bollywood-breakcore van Kid Kishore. Verder is het nog even uitzoeken wat voor muziek achter bandnamen als Peeesseye, Part Wild Horses Mane On Both Sides en Suckinim Baenaim schuil gaat.

Spannend.