Ieder Vaderland krijgt de dichter die het verdient, zeg ik altijd maar zo…
Zaten we eerst opgescheept met de reactionaire volksmenner Gerrit Komrij
lees: De zittende politicus (10 mei 2002, na de moord op Pim Fortuyn)
Nu zitten we na een verstrooi(en)d intermezzo met Simon Vinkenoog vier jaar vast aan sinterklaasgedichten schrijver Driek van Wissen. Wat dacht u van dit pareltje?
Al raken onze stoere veteranen
Als oude ijzervreters nooit van slag,
Ze waren op een droeve najaarsdag
Vanwege hun Prins Bernhard toch in tranen.Want die had tot verdriet van zijn soldaten
Hotel de Wereld voor altijd verlaten.
Kunt u ook zo mooi dichten als Driek? De comments zijn geheel de uwen…
Nieuwe Dichter des Vaderlands (NOS) [via: 2525.com, hannekegroenteman.nl]
Reacties (13)
Fietslampjes
Vroeger reed een echte Amsterdammer zonder fietslampje,
Maar dat gaf wel eens een verkeersrampje,
Nu zijn de lampjes verplicht,
en is het zowaar een vrolijk gezicht!
Hendrik de Vries (1896-1989) is mijn dichter des vaderlands. Fuck de NPS en NRC.
Driek moet zich beperken tot Sinterklaas,
Hopelijk valt hij snel door de mand,
Er is er
wanneer de geest van Pim kraait victoria
zullen wij de spruitjeslucht nog ruiken
ondanks de rook van crematoria
in het land der xenofobe onderbuiken
Yo! Het lijden is onmetelijk!
dus zeg ik je: het helpt geen fuck!
want het is niet relax om Dries te dissen!
je gaat toch ook niet over een graf pissen?!
Dries als Vaderlandse Dichter
ik zeg je: het is een trotse plicht eerrrh…
nee Dries is heus geen dwerg
een tsunami, das pas erg!
Yo!
Hendrik de Vries heerst!
(Had gisteren zijn bundel ‘Verzamelde Gedichten’ nog vlug beduimeld)
Vooruit, een beetje zelfpromotie.
Geplaatst op 2 februari 2004:
(Ernstig kijken en eerbiedig voordragen..)
Zondag in Jeruzalem
boeken, schriften, pennen
Rivka gaat naar school
haar schoenen moeten rennen
een vriend draagt haar viool
Abu tilt zijn dochter hoog
ze is nu bijna acht
ze lachen naar een flitsend oog
twee moeders wenen zacht
na school trekt zij de wereld in
zij spreekt haar talen goed
ze kijkt opzij naar haar vriendin
juf spreekt van de Talmoed
strijdlustig prevelt hij zijn lied
het uniform zit strak
de buik beplakt met dynamiet
veel spijkers in zijn zak
de bus is tot de nok gevuld
slechts drie kunnen er bij
de man die trilt van ongeduld
zij voelt iets in zijn zij
een doffe dreun, versplinterd glas
een weggestorven lach
na morgen zien zijn broeders hem als
held van deze dag
ledematen in de goot
een hoofd rolt door de straat
bagagekoffers kleuren rood
besmeurd door bloed en haat
u keek zojuist naar het journaal
een biefstuk siert uw bord
u gaapt en zucht een laatste maal
en wacht op studio sport
Eat that, Driek.
Mooi gedicht hoor, Bicat, daar niet van.
Maar wat heeft dit met Driek van Wissen te maken?
Ach ,het interesseert mij ook eigenlijk geen bal.
Echter, de zichzelf overschattende dichters in sp
SSquire, voordat u verder piept, goed de post lezen:
“Kunt u ook zo mooi dichten als Driek? De comments zijn geheel de uwen…”
Dan mag u nu uw zin afmaken.
Dit is voor mij toch wel het ultieme liefdesgedicht:
Ik zou je dood zelfs verlangen…
Als ik dan het graf maar mocht zijn…
Zo, in mijn armen gevangen…
Was je voor eeuwig mijn…
Jaja, ook van Hendrik de Vries.
ok Bicat
…Drs. P.
Squire;
trojka hier, trojka daar
..
..
Goed punt.