Death Song deel 4

Inmiddels is het juni en zitten wij midden in de maand van het spannende boek. De omstandigheden rond de mysterieuze dood van Bas Pieters zijn nog steeds niet opgehelderd en daarom brengen we nu een bezoek aan de door Pieters regelmatig gefrequenteerde domina Lady Diana…

Dat is hem dan: nachtclub ‘Shiny Boots of Leather’. Voor de verandering komen wij zonder gedoe naar binnen. Severin, een portier of zo, doet open en brengt ons gelijk en zonder verder iets te vragen naar Lady Diana.

–          “Goedendag. U bent, ja, hoe moet ik u eigenlijk aanspreken? Lady Diana? Domina?”

–          “Zeg maar Hetty. Dat is wel zo makkelijk.”

Dat vinden wij ook. Allereerst zijn wij benieuwd naar wat voor soort nachtclub dit precies is en vooral ook wat voor mensen hier komen. Hetty zegt dat dit een zeer exclusief etablissement is en beslist niet goedkoop of zoals zij het uitdrukt:

–          “Drie halen, twee betalen kennen wij hier niet.”

Haar klanten zijn dan ook doorgaans heel rijk. Op dit moment zit bijvoorbeeld een bankdirecteur op haar te wachten, maar dat is verder geen probleem:

–          “Hij krijgt lekker een latex masker op en dan moet hij in de kelder gaan zitten wachten. Daar raakt hij opgewonden van.”

Zou het werk als domina zo makkelijk zijn? Natuurlijk niet. Hetty vertelt dat een domina altijd over bijzondere kwaliteiten moet beschikken. Wij zijn natuurlijk benieuwd wat voor kwaliteiten dat in haar geval zijn. Zij zegt:

–          “Het klinkt misschien vreemd, maar het is gewoon dat ik er een hekel aan heb, aan dit werk en aan mijn klanten. Eigenlijk vind ik mij terug in wat Heinrich Böll schrijft in ‘Ansichten eines Clowns’:  ‘Merkwürdigerweise mag ich die, von deren Art ich bin: die Menschen’. Ik zeg zelf ook altijd dat je met mij kunt praten als met een mens. Klinkt makkelijk, ik weet het, maar van mijn klanten is dat al teveel gevraagd. Het is niet dat zij verlegen zijn of geremd, dat zou ik niet erg vinden, nee, het is iets anders. Zij zijn zo, zo kunstmatig of moet ik zeggen onecht.

Maar ach, misschien moeten zij zo zijn om rijk en machtig te worden, weet ik veel, maar dat is dan gelijk het tweede probleem dat ik met mijn klanten heb. Nu zij zo rijk en machtig zijn, kunnen ze doen wat ze willen zonder dat iemand daartegen in opstand komt. Het vreemde is, eigenlijk willen zij zelf graag lekker een keer op hun bek krijgen, maar er is niemand die dat doet. Daarvoor komen zij dan naar mij, want ze weten dat zij hier krijgen wat ze werkelijk willen.

Nou ja, dat zij het willen is een, maar dat ik het snap is een ander. Ik snap het werkelijk niet dat mensen zo in elkaar zitten. Ik zelf heb zulke behoeftes in ieder geval helemaal niet. Geen zwepen over mijn rug. Soms komt iemand op visite met wie ik lekker een kopje thee kan gaan drinken. Dat vind ik nou zelf gezellig. Maar daar snappen mijn klanten dan weer niets van.”

–          “Wij begrijpen dat Bas Pieters ook op je klantenlijst staat?”

–          “O, die. Ach hou op…. Wat een malloot, wat een watje…”

–          “Nou, hij is dood.”

–          “Dood?… Pffh.”

–          “Misschien vermoord.”

–          “Dan hoop ik dat ik een alibi heb, anders verdenken jullie mij nog. Ik was het niet in ieder geval. Daarvoor was hij voor mij ook veel te onbelangrijk. Maar ik begrijp dat jullie mijn alibi moeten nagaan. Ik zal jullie alle medewerking verlenen, vingerafdrukken, DNA-test, klantenlijst… Ik weet niet wanneer het gebeurd is? Vannacht zeggen jullie? O, dan was ik de hele nacht hier. Mijn klanten zullen dat kunnen bevestigen. Als jullie daar wat aan hebben, zij zeggen toch alles wat ik wil.”

–          “Wij zullen dat nog verder gaan uitzoeken.”

De volgende dag beginnen wij met het opstellen van een lijst van alle verdachten en met het nagaan van hun alibi’s. Dat is heel veel werk. Soms hebben wij zaken waar wij geen enkele verdachte kunnen bedenken, maar hier hebben wij meer dan genoeg. Drie weken later zijn wij nog niet veel verder. Lady Diana, Hetty, blijkt inderdaad een alibi te hebben, dat weten wij inmiddels wel, maar voor de rest moeten wij nog steeds heel veel dingen verder gaan uitzoeken.

Alles verandert echter als op een ochtend een kaartje in de bus valt.

Wordt vervolgd…