OPINIE - Sommige ouders geven hun kinderen veel te vaak en veel te veel snoep, bij wijze van traktatie. Dat leidt tot traktatie-inflatie.
‘Je hebt zelf zeker geen kinderen?’ wordt je dan gevraagd. Ja, die heb ik wel, maar die zijn al veel te oud om tot de doelgroep te behoren. Aha, dan is het wel verklaarbaar dat ik zo’n ontzettende zuurpruim ben die kinderen een pleziertje op zijn tijd misgunt, bijvoorbeeld aan het eind van de Avondvierdaagse. Ik ben de enige niet.
Maar het is glad ijs, hoor, waarop je je begeeft. Niet alleen omdat, hoe je ook nuanceert, je toch meteen in de hoek van de azijnwateraars terecht komt. Maar ook omdat degenen die de discussie met je aangaan eigenlijk nooit degenen zijn die het betreft. In plaats daarvan zijn het mensen wier kinderen overwegend een gezond eetpatroon hebben en bij wie een extra verwennerijtje inderdaad precies dat is: extra, en met verkleinwoord.
Want natuurlijk mogen er kinderfeestjes zijn, en natuurlijk hoort bij kinderfeestjes iets lekkers. Probleem is dat er steeds meer traktatie-inflatie optreedt: steeds meer kinderfeestmomenten, waarbij steeds meer snoep de norm lijkt te worden. Als je alles van te voren wist, zou je een mooi fotoboek hebben kunnen maken, beginnend met de avondvierdaagsen in de jaren ’60 tot die anno nu, waarbij kinderen het snoep dat ze bij de intocht omgehangen krijgen nauwelijks kunnen torsen. En dat geldt niet voor een enkeling, maar voor een grote proportie, zo niet de overgrote meerderheid.
Nee, vroeger was niet alles beter. Echt niet. En kinderen mogen kinderen zijn. Maar of we het nu leuk vinden of niet: kinderen bewegen in deze tijd steeds minder en eten steeds meer, en vooral steeds meer suiker. Ergens moet die trend omgebogen worden, en moet ons beeld van wat normaal is naar beneden worden bijgesteld. Nee, heus niet naar het andere uiterste. Maar wel echt een flink eind naar beneden.
Snoep is iets bijzonders. Door op een bijzondere dag zoveel snoep te geven dat er bijkans een heel jaar dagelijks van kan worden gegeten, is het dat niet meer. En dat is niet alleen jammer voor de volksgezondheid, maar ook voor het kinderplezier.
Reacties (18)
Inderdaad. Vroeger kreeg je een snoepje als tractatie. Nu krijg je vaak een zakje met snoep als tractatie. Het toont de inflatie.
Het is een ramp. En het beperkt zich niet tot snoep. Probeer eens een traktatie te bedenken zonder suiker erin! Dat lust geen kind meer. Afschaffen, die traktatiecultuur op de basisschool, zeg ik.
Bij ons thuis stond er een speelgoedtreintje en een “popwagentje” naast de fruitmand en als we wat “vies” te hadden lag er een snoepje of chocolaatje in :-)
Ligt dat nou aan mij, of is snoep lang niet het enige voorbeeld waarin al jaren en jaren een inflatie optreedt van hoe zeer ouders hun kinderen verwennen? Ik noem even een hippe-mobieltjesinflatie of een zakgeldinflatie (al hoorde ik van het Nibud dat door de crisis het zakgeld het afgelopen jaar voor het eerst in lange tijd een keer is gedaald).
Zijn ouders zwakker om hun kinderen iets te verbieden (druk van andere ouders, wellicht?) of worden kinderen steeds mondiger in wat ze willen? Ik vermoed een beetje van beide.
@4: in mijn tijd waren er geen mobieltjes. Anders hadden de kinderen die vast wel gekregen.
@0: zijn de klassen niet ook groter geworden, dus meer verjaardagen te vieren per jaar?
Ik kan me trouwens nog goed de “Snoep verstandig eet een appel” campagne herinneren. Dat vonden we allemaal bah. Liever een snoepje!
Ach ja, kinderen blijven kinderen. Ikzelf ben zo verpest dat ik niet anders kan dan een hele zak drop in een keer leeg eten, wat dat betreft was het vroeger net zo erg. Gelukkig ben ik dan ook weer te lui om vaak een zak drop te kopen.
Mijn dochter zweert bij, of liever, eist stukjes paprika als snack, en ik eet vooralsnog de traktaties op die ze mee krijgt uit de crèche. Bijkomend voordeel is dat de porties zo klein zijn dat ik er niet dik van wordt. Hoewel Jip en Janneke-snoepjes op den duur ook wel gaan vervelen kan ik je zeggen.
@2: Wij doen dat wel. Traktaties zonder suiker. En ook andere ouders bij mijn dochter op school doen dat. Ja, er zijn kinderen die dan teveel proeven (suiker overheerst de smaak van iets nogal) maar er zijn ook heel veel ouders die heerlijke mooie en lekkere en creatieve traktaties maken. Bovendien: het is besmettelijk. Andere ouders (er wordt veel gezegd dat men niet de enige wil zijn) worden zo over de streep getrokken.
@5: Een appel is ook wel erg saai voor een traktatie. Onze dochter heeft een krokodil getrakteerd. Gemaakt van komkommer, druiven, stukjes wortel en nog wat dingen die ik me niet meer kan herinneren. Ze gooide er hoge ogen mee en de kinderen hebben er van gesmuld.
@8: vroeger was ook alles saai
Overigens trakteerde mijn dochter ook met een mooi bouwwerk van kaas en div. fruit.
Vroeger werd er niet zo veel werk van traktaties gemaakt.
Vroeger werd er ook niet zo overdreven aan moederdag, vaderdag, valentijnsdag, halloween etc. gedaan.
Maar ja, de groei van de winkels en dus fabrieken moet ergens vandaan komen, nietwaar?
Dus: meer momenten om te trakteren en meer trakteren per moment.
@8: Ga zo door en ik geef Jet Bussemaker 100% gelijk. Een potje uitgebreid krokodillen van rauwkost staan knutselen voor 30 man met je peperdure diploma’s op zak! Ik kan mijn tijd beter gebruiken en met mij massa’s moeders die niet gediend zijn van zulke uitsloverij.
@10:
Ach met een ouderwetse vakman in de buurt moet er aan een vormpje als dit,
http://www.ecuina.be/nl/groups/10-lunchpunch/products/103-lunchpunch-critter-cutters
maar dan in de vorm van een krokodil te komen zijn.
Dat kan toch een hoop tijd schelen.
N.B.
De ideale Jet(set)-vrouwen hebben geld zat kunnen “de Chinees” vragen een en ander te doen:
Die kunnen ook wondertjes van peen maken en zullen ook wel komkommer de baas kunnen ;-)
Mijn moeder was 60 jaar geleden ook al een oud zeikwijf.
Ik ruik de geur van spruitjes.
(kan iemand zich nog die grote ruitvormige lappen goedkope nougat in zilverpapier herinneren? En die kaneelstokken en zuurstangen van een halve meter lang? Vroeger was alles beter)
“waarbij kinderen het snoep dat ze bij de intocht omgehangen krijgen nauwelijks kunnen torsen.”
Overdrijven is ook een kunst. Bij kinderen die iets nauwelijks kunnen torsen denk ik aan iets anders dan een zakje snoep van een paar honderd gram om de nek. Bijvoorbeeld hieraan.
Verder: “kinderen bewegen in deze tijd steeds minder en eten steeds meer, en vooral steeds meer suiker. Ergens moet die trend omgebogen worden”
Ja, kan ik inkomen, maar begin dan dus niet met de avondvierdaagse, waar de kinderen tenminste wel bewegen. Sterker nog, geef die kids gerust een snoepje onderweg, de energie kunnen ze wel gebruiken als ze een flink eind wandelen. Ik kreeg trouwens (tientallen jaren geleden) tijdens de avondvierdaagse elke avond ook al een snoepje onderweg.
@14: een snoepje en niet een hele zak, neem ik aan?
@15: Er ging een heel zakje (van die ontzettend tandbedervend foute zuurtjes) mee en dat ging onderweg op. Dat was dan wel gedeeld met een heel klasje.
@16: inderdaad hypocriet om te denken dat er vroeger niet veel te veel suiker in snoepjes en drankjes zat…
@14:
Misschien helpt dit:
https://www.google.nl/search?q=stevia+snoepjes&hl=nl&rlz=1T4GGNI_nlNL531NL532&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ei=RFCvUZvGGMis0QWbs4D4Cw&ved=0CDsQsAQ&biw=1093&bih=452
En je hebt gelijk, die avondvierdaagse stelt niets voor.
St. Maarten is veel erger ;-)