Gut, iemand die zichzelf ‘wetenschapper’ (Shu dus) noemt komt aanzetten met een verhaaltje wat ten tijde van het maken van DNA-chip arrays ook al bedacht was (en snel ter ziele ging). Het idee daarachter was (IIRC) dat je 100×100 stukjes DNA op een vierkant stuk plastic zette, je per hokje een andere base (A, T, C, G) toevoegde, waarna je dus al snel 100.000 verschillende basecombinaties had. Dan hoefde je alleen nog maar je ‘probleem’-DNA (van onbekende oorsprong) te kweken en dat over je DNA-chip heen te spoelen, en presto, daar waar je probleem-DNA bleef zitten was je probleem opgelost.
Alleen, paar probleempjes: chemische (en biologische) reacties gaan nooit voor de volle 100%, je hebt altijd wel wat laantjes waar het toevoegen van dat basepaar niks deed; daarnaast heb je nog ’t punt dat de ‘moeilijke stap’ is om je probleem uit te drukken in een DNA-sequentie (of DNA-sequenties). Tenslotte heb je nog ’t probleem dat DNA niet altijd perse in een mooie helix hoeft te binden — bij wat langere stukken kan DNA prima met zichzelf binden (hairpins,etc).
Reacties (1)
Gut, iemand die zichzelf ‘wetenschapper’ (Shu dus) noemt komt aanzetten met een verhaaltje wat ten tijde van het maken van DNA-chip arrays ook al bedacht was (en snel ter ziele ging). Het idee daarachter was (IIRC) dat je 100×100 stukjes DNA op een vierkant stuk plastic zette, je per hokje een andere base (A, T, C, G) toevoegde, waarna je dus al snel 100.000 verschillende basecombinaties had. Dan hoefde je alleen nog maar je ‘probleem’-DNA (van onbekende oorsprong) te kweken en dat over je DNA-chip heen te spoelen, en presto, daar waar je probleem-DNA bleef zitten was je probleem opgelost.
Alleen, paar probleempjes: chemische (en biologische) reacties gaan nooit voor de volle 100%, je hebt altijd wel wat laantjes waar het toevoegen van dat basepaar niks deed; daarnaast heb je nog ’t punt dat de ‘moeilijke stap’ is om je probleem uit te drukken in een DNA-sequentie (of DNA-sequenties). Tenslotte heb je nog ’t probleem dat DNA niet altijd perse in een mooie helix hoeft te binden — bij wat langere stukken kan DNA prima met zichzelf binden (hairpins,etc).