Het is altijd goed toeven op het Roots Open Air Festival; er is een keur aan wereldmuziek te zien, een wereldmarkt te bewandelen waar je exotische waren en lekkernijen kunt kopen en over het algemeen is het zonnetje ook van de partij in juni. Het festival, dat de aftrap voor het volledige festival in het Amsterdamse clubcircuit vormt, toog afgelopen zondag al voor de tiende achtereenvolgende keer neer in het Oosterpark en heeft in de loop der jaren een solide reputatie opgebouwd. De sfeer is altijd zeer gemoedelijk en op de velden waar de verschillende podia staan, drijft een aangename mengeling van geuren van de verschillende eetstalletjes voorbij. Bovendien is het erg prettig dat de bands in de open lucht gratis te zien zijn, terwijl in de Melkweg of Paradiso al snel 30 euro moet worden neergelegd voor een kaartje.
De afgelopen jaren vond ik de programmering enigszins tegevallen, het leek erop of het een herhaling van zetten was waarbij men zich iets te gemakkelijk ervan af maakte. Tijdens een jubileum kan dat natuurlijk niet en daarom werd er groots uitgepakt dit jaar. Door omstandigheden kon ik pas tegen de avond in het park zijn, maar werd meteen op mijn wenken bediend met de gipsy punkrock formatie Haydamaky uit Oekraïne. Het gezelschap, bestaande uit zes leden, wist het hoofdveld om te turnen tot één grote dancing pit met energieke folkloristische muziek. Zanger Oleksandr Yarmola gebruikte naast zijn stem een zogenaamde sopilka (herdersfluit), accordeonist Ivan Leno bespeelde de tsymbaly en bestuurde ook nog de midi en verder werden naast gitaar, bas, trompet en drums ook nog de drymba en de domra uit de kast gehaald.
Haydamaky is dan ook een doorgewinterde band. Oorspronkelijk begon de band in 1991 onder de naam Aktus, maar als eerbetoon aan de rebellistische boeren en lijeigenen die in de achtiende eeuw in opstand kwamen tegen de buitenlandse overheersers, veranderde de band haar naam dus in Haydamaky. In de beginjaren speelden ze een mix van reggae, punk en ska, maar sinds de komst van Yarmola en Leno in 1993 heeft de band steeds meer invloeden vanuit de Oekraïense traditie in haar muziek vermengd. De verbondenheid met de Oekraïense wortels zorgde er ook voor dat Haydamaky een belangrijke rol speelde tijdens de Oranjerevolutie in 2005.
Terwijl Haydamaky in Nederland nauwelijks bekendheid geniet, werd in 2001 een platendeal gesloten met EMI Records uit Londen en dat opende de deuren naar het buitenland. Sindsdien reist het gezelschap veel door Europa en is het jaarlijks wel ergens te vinden op één van de grotere festivals. In oktober 2006 zag hun album Ukraine calling het licht en het is te hopen dat ze door Roots Open Air wat meer bekendheid hebben verworven in ons land.
Reacties (4)
Ohik wist niet dat jullie van de collega weblog http://www.oosterpark.nu waren. :)
“een aangename mengeling van geuren”..say no more ik heb lang naast dat park gewoond en elk wissewasje beleeft en bekeken..dingen vielen op die me nog steeds bezighouden.
Jammer dat ik Haydamaky heb gemist deze keer. Wat is er gaande daar, in dat land far far away (shrek3), alsmaar fraaie dingen. Onlangs tot zwetents toe bewogen bij optreden van Apparatschik. Origineel gebruik van ‘oude’ instrumenten..fraai.
Haydamaky, klinkt fris maar punk?
Dank @Jorn.
…energieke folkloristiese muziek..: zwaarmoedig humorloos gestamp zal je bedoelen, het is duidelijk geen pretje daar in de Oekraïne, nee, dan ZULU 9.30 daarna, dat was vrolijk, aanstekelijk en intelligent, een echte ‘dancing pit’ ipv een stamppot.
Sommigen worden blijkbaar iets sneller zwaarmoedig dan anderen…