We gaan het deze week eens anders doen dan u inmiddels van ons gewend bent. Sargasso is voor deze Koers van de Wereld voor het eerst een samenwerking aangegaan met VPRO Tegenlicht. Aanstaande zondag neemt Tegenlicht de gevolgen van de voortschrijdende globalisering voor de Nederlandse werknemers onder de loep. In de documentaire ‘De Flexmens’ laat Tegenlicht zien hoe een politicus de tekenen des tijds vertaalt, er een vakbondleidster nieuwe stijl opstaat, hoe een outsource ondernemer arbeidskrachten over de hele wereld inzet en hoe Nederlandse it-ers hier zo hun twijfels bij hebben. Inspiratiebron voor deze aflevering is het boek ‘De Aarde is Plat’ (november 2005) van Thomas Friedman. In dit boek deelt Friedman de wereldbevolking in twee groepen in: de touchables en de untouchables. De groep die geraakt gaat worden door de globalisering (de touchables) en de concurrentie op de arbeidsmarkt moet aangaan met miljoenen mensen van andere continenten wordt steeds groter, aldus Friedman. Alleen de zeer gespecialiseerde werknemers vallen buiten de invloedsfeer van de globalisering, zij zijn de untouchables.
Sargasso’s Vliegende Hollander geeft u een exclusieve sneak preview van de documentaire van aankomende zondag door o.a. de hoofdpersonen die alle vier hun eigen koers varen in een globaliserende wereld te categoriseren volgens het inmiddels bekende kwadranten-systeem. Op de y-as staan Mondialisering vs. Regionalisering op de x-as staan Efficiëntie vs. Solidariteit. In samenspraak met de Tegenlicht redactie hebben we besloten dat deze as ook gelezen kan worden als Privaat vs. Publiek.
Mei Li Vos (35) – ziet zichzelf als touchable want ze is van mening dat ze gemakkelijk vervangen kan worden. Toch is ze volgens de Vliegende Hollander al redelijk uniek want ze heeft onlangs een Alternatief Voor de Vakbond (AVV) opgericht. Een organisatie die opkomt voor de freelancers, flexwerkers, mensen die door de aard van hun werk niet in staat zijn een pensioen op te bouwen. Ze zet zich af tegen de generatie “witte oude mannen” die het gerechtvaardigd vindt om op kosten van de jonge generatie met pre-pensioen te gaan. Ze constateert dat de globalisering het karakter van onze arbeidsovereenkomsten sterk beïnvloedt. Voor de huidige generatie is het niet langer meer mogelijk om 30 jaar lang bij dezelfde baas een goed pensioen op te bouwen. Mei Li Vos keert zich af van onvoorwaardelijke solidariteit, zit qua doelgroep belangenbehartiging eerder in de private dan de publieke hoek. Ze ziet in de globalisering toch vooral een bedreiging, maar heeft tegelijkertijd de frisheid van geest om hier open mee om te gaan. Voor de twee vrouwelijke hoofdrolspelers uit ‘De Flexmens’ blijkt het kwadranten systeem een Procrustus-bed, maar uiteindelijk delen we Mei Li dan toch maar in bij ‘Veilige Regio’.
Femke Halsema (39) – ziet zichzelf als untouchable, dit heeft alles te maken met haar huidige rol in de Nederlandse politiek en ook de Vliegende Hollander denkt dat de globalisering Femke niet zomaar zal vervangen door een Indiër die Groen Links vanuit een call center in Bombay gaat aansturen. In de documentaire krijgt u unieke beelden te zien van Femke in de JOVD-soos die gehuldigd wordt als ‘Liberaal van het Jaar’, haar lichaamstaal verraadt een stevige dosis ongemakkelijkheid met het aanvaarden deze titel uit handen van brallende bierkinnen (kijktip!). Verder in de documentaire bespreekt ze de gevolgen van de internet-revolutie en de globalisering voor mensen in Europa maar ook in ontwikkelingslanden. Haar dilemma was/is duidelijk dat je door de globalisering “de mensen geen zekerheid meer kan bieden”. Duidelijk wordt ook dat ze zich niet afkeert van mondialisering al was het alleen maar omdat ze staat voor een rechtvaardige wereld voor iedereen. Femke Halsema zetten we daarom bij ‘Mondiale Solidariteit’.
Hugo Keizer (42) – ziet zichzelf als untouchable omdat hij altijd creatief blijft inspelen op veranderingen en in beweging blijft. Toch vindt de Vliegende Hollander dat Hugo nog maar net aan het (nood)lot van de touchable is ontstnapt. Hugo kwam als hoger opgeleid it-er namelijk opeens tussen de Indiërs te werken. Het invliegen van goedkope krachten uit India was voor zijn werkgever een kostenbesparing en bovendien zijn Indiërs eerder bereid zichzelf aan te passen aan de wensen van de werkgever en leren bijvoorbeeld vlot een nieuwe programmeertaal erbij. Maar Hugo werd het zat om in een wezenloze geinternationaliseerde omgeving te werken. Bij zakelijke conflicten trok Hugo aan het kortste eind omdat engels niet zijn moederstaal is en hij dus altijd een achterstand had op de Indiërs. De Indiërs keken in hun vrije tijd niet naar Ajax-Feijenoord en vierden geen Sinterklaas. Zodoende beperkten de koffiekamer-gesprekken zich noodgedwongen tot CNN-onderwerpen. De hele dag over Bush praten en nooit over Balkenende of Seedorf brak Hugo op en hij zei de sterk globaliserende it-sector vaarwel. Met zijn rug naar de mondialisering en meer aandacht voor solidariteit en publieke zaken ipv van efficiëntie delen we Hugo in bij ‘Zorgzame Regio’.
Jeroen Tas (46) – is untouchable, zeven jaar geleden richtte hij het bedrijf Mphasis op en inmiddels is hij een door en door geinternationaliseerde outsourcing-ondernemer. Jeroen is iemand die al die legioenen touchables als pionnen over het mondiale schaakbord schuift. Samen met zijn Indiase compagnon levert hij Aziatische it-ers aan Westerse bedrijven, zet hij call centers op voor allerlei backoffice werk en stelt hij teams van Indiase artsen samen die vanuit India op afroep via het internet röntgenfoto’s analyseren afkomstig uit Westerse ziekenhuizen. Zijn naaste leidinggevende collega’s hebben stevige meningen over welke landen voorop lopen en welke hopeloos ouderwets zijn. “Wie een it-er in Nederland wil plaatsen is zes maanden bezig en dan is het project alweer afgelopen”. Nederland en Europa zijn te beschermend tegenover hun werknemers maar zullen op den duur de lasten van hun sociale zekerheid niet meer kunnen betalen, aldus deze succesvolle outsourcing-ondernemers. De Indiase compagnon van Jeroen kent tenminste één Nederlands woord: “overspannen”, Nederlanders worden altijd maar weer overspannen… Jeroen wordt niet overspannen, hij heeft permanent vier chat-schermpjes openstaan, telefoneert en checkt zijn email tegelijkertijd. Voor het weekend vliegt hij vanuit Phoenix terug naar Nederland, maar moet dan maandag alweer in Londen zijn. Jeroen is duidelijk eengeworden met de koers “Mondiale Markt”.
Op het einde van de ‘De Flexmens’ zoekt de documentairemaakster Marije Meerman (38) antwoord op de vraag wat háár rol zou kunnen zijn in de geglobaliseerde economie en ze solliciteert bij Mphasis. Wat voor talenten heb je nodig om succesvol mee te komen in de Mondiale Markt? En vooral welke offers ben je bereid te leveren, denk aan: intercontinentale mobiliteit, werken op onregelmatige (gure) uren. En vergeet het FNV-basisrecht van zes uur thuis met groenten/aardappelen/vlees… nee dat wordt elf uur ‘savonds even snel een schaaltje cornflakes, als je geluk hebt. Het oude beschermde arbeidsmodel dat nog vurig wordt verdedigd door de oude generatie is eigenlijk al opgedoekt, alleen de “witte oude mannen” hebben nog de privileges en de pre-pensioenen. Maar voor de generatie dertigers van nu is het perspectief totaal anders: opgegroeid in een verzorgingsstaat die -als zij hem eenmaal nodig hebben- er niet meer is. Zijn wij Europeanen de Oostduitsers van morgen: onvoorbereid op wat gaat komen? Marije Meerman is na haar sollicitatie in ieder geval een desillusie rijker.
Kijken dus: ‘De Flexmens’ – VPRO Tegenlicht
Zondag 22 januari 2006, 22:20 Net 3
Hier alvast een exclusief fragment van ‘De Flexmens’, Mei Li Vos beschrijft hoe zij tegen de grote FNV-CNV demonstratie op het Museumplein aankeek, klik hier. (Realplayer)
Zie ook:
▪ Het Nieuwe Boek van Thomas Friedman
Nova TV, 15 december 2005 Nova TV, ± 6 min
Reacties (58)
De indeling touchables-untouchables is gewoon de indeling haves and have nots. Slaven tegen Slavendrijvers. Mijnwerkers tegen Mijneigenaren. Uitgebuiten tegen Uitbuiters. Niets nieuws onder de zon. Alleen een nieuw sausje. Het angelsaksische economische model rules the waves en voorlopig heeft niemand een echt weerwoord en danst iedereen naar de pijpen van het geld.
Het is nooit anders geweest.
Ben benieuwd hoe De Flexmens dat neerzet. Jou stuk doet me vermoeden dat het neigt naar mijn korte overview hierboven.
Vroeger moest je concurerenmet mensen uit Appelscha en Lutjebroek. Maar nu hebben de touchables concurrentie van hun miljoenen lotgenoten in New Delhi, Mexico City en Kaapstad.
Ik begrijp je parallel wel met het begrip havenots, maar de touchables hebben in principe wel iets: baan, dak boven hun hoofd en eten. Echter niet onder de meest ideale omstandigheden.
Misschien zien we wel dat het Rijnland-model nu definitief wordt opgeslokt door het Angelsaksische model ?
#5 Zou kunnen
#4 De mijnwerkers hadden ook een baan en een dak boven het hoofd maar waren ook havenots. De baan en het dak zeggen dus niets. Alles is betrekkelijk en ik bedoel niet in die paar woorden de eenduidige waarheid over de wereldeconomie neer te kunnen leggen. Wat ik probeer te zeggen, is dat die globalisering feitelijk geen echte verandering is.
Het is alleen een andere schaal, de processen blijven hetzelfde.
En daarmee is het ook weer een herhaling: geef het een ander sausje en iedereen roept over vooruitgang maar uiteindelijk is die er niet. Evolutie kent geen richting, alleen winnaars. Ik ben niet optimistisch. Gisteren was er een aardige referentie n.a.v. de speech van Gore. De term legal plunder viel daar.
Oh, dat is dus #2 en #3 !
Tja HansR, als je de geschiedenis als een grote klassenstrijd beschouwt, dan valt dit er ook wel in te passen. En voor het ‘angelsaksische economische model’ waren er toch ook haves and have nots?
Interessant is wat de karakteristieken zijn van de tweedeling. Friedman’s beschrijving is misschien niet heel opzienbarend, maar wel degelijk iets nieuws onder zon. Het is nieuw dat de positie van sommigen nu wereldwijd beconcurreerd kan worden. Anderen zullen daar minder last van hebben (er zal de facto ook niet altijd een waterscheiding tussen beide groepen zijn, maar zullen sommigen/velen? een tussenpositie bekleden?). Buiten de bedreigingen die dit oplevert (voor sommigen: outsourcing, havenarbeid bedreigd), is het ook een ontwikkeling die kansen biedt (aan anderen: outgesourcde alsook zijn naar efficiency strevende baas).
Dat u niet optimistisch bent (#4) moge duidelijk zijn. Maar denkt u niet dat de globalisering er wellicht voor kan zorgen dat eindelijk derde wereld landen ook eens welvaart kunnen gaan opbouwen (waar decennia ontwikkelingshulp jammerlijk gefaald hebben!!). Uiteraard is het lastig voor de bedreigde havenarbeiders, of zelfs voor de generatie dertigers die lijdzaam moeten toezien hoe de babyboomgeneratie het laatste restje vanzelfsprekende welvaart gebruikt voor een vroegpensioen, en er kleven ook gevaren aan, maar ik zie het minder pessimistisch.
“Evolutie kent geen richting, alleen winnaars.”, vind ik een erg rare stelling in dit opzicht. Evolutie kent wel een richting (nl. richting efficientie/best aangepaste), of die richting als vooruitgang is te bestempelen, is afhankelijk van het oog van de (optimistische of pessimistische etc) waarnemer (het leven als eencellige was heerlijk eenvoudig!). Maar uw mededogen met de verliezers komt ongetwijfeld uit goede bedoelingen voort (samenwerking is overigens, naast concurrentie, een onontbeerlijke evolutionaire eigenschap!).
@Mark
1) ik heb het begrip klassenstrijd niet gebruikt en ik acht dat ook juist. Dat er een bepaalde fase is geweest waar strijd tussen haves en havenots als klassenstrijd is neergezet is secundair.
2) ‘haves’ zijn altijd in de minderheid (bijna per definitie). Ik geef de derde wereld niet veel kans. In elk geval zal er geen gelijke ontwikkeling van welvaart plaatsvinden. De wereld heeft al sinds de oudheid behoefte aan slaven in een of andere vorm. Het feit dat slaven aan kettingen verleden tijd zijn doet niets af aan dat principe.
3) evolutie kent geen richting in die zin, dat best aangepast op een bepaalt moment geen garantie hoeft te zijn voor voorplanting. Intelligentie b.v. kan wellicht in ons tijdgewricht als hoogstaand worden gezien (en als een richting van evolutie), het is een secundaire eigenschap en zolang vrouwen zich met liefde in laten palmen door loverboys zie ik het niet als een eigenschap die als meest efficiente gaat overleven. Het is geen voortplantingsdrive. Richting van evolutie is een erg lastig begrip. Daarom is het er niet.
(NB: ik snap dat mijn voorbeeld wat kort door de bocht is maar hele lange lappen tekst werken niet. Graag met enig begrip lezen)
4) mededogen met verliezers is niet helemaal wat ik probeerde te zeggen. Ik ben geen socialist in klassieke zin. Het christelijke en socialistische medelijden hoort niet in deze discussie thuis. We hebben het over survival of the fittest. Op een af andere manier dan. Alle residuen van medelijden in deze samenleving ten spijt: is een aalmoes van de haves wat onze beschaving gaat definieren?
De referentie naar Bastiat gaat zeker op. #4
“Self-preservation and self-development are common aspirations among all people. And if everyone enjoyed the unrestricted use of his faculties and the free disposition of the fruits of his labor, social progress would be ceaseless, uninterrupted, and unfailing.
But there is also another tendency that is common among people. When they can, they wish to live and prosper at the expense of others. This is no rash accusation. Nor does it come from a gloomy and uncharitable spirit. The annals of history bear witness to the truth of it: the incessant wars, mass migrations, religious persecutions, universal slavery, dishonesty in commerce, and monopolies. This fatal desire has its origin in the very nature of man — in that primitive, universal, and insuppressible instinct that impels him to satisfy his desires with the least possible pain”.
Dus hoe je het ook bekijkt, het druist in tegen de moraliteit van de mensheid. Daarom zal er nooit een goede balans bestaan tussen de haves/havenots. Simpel.
Daarnaast zal een aantrekkende productiviteit in ontwikkelingslanden ten kosten gaan van de het Westen..
Oh, en over richting van evolutie – zonder nu dit draadje richting een evolutiediscussie te willen duwen – had ik nog een fragmentje van Houellebecq (Elementaire Deeltjes) dat ik ooit eens als typerend in een bespreking heb gebruikt en waar ik altijd erg om moet lachen:
’Ik heb feministes nooit kunnen uitstaan…’ vervolgde Christiane toen ze halverwege de helling waren. ‘Die wijven bleven het maar hebben over afwas en taakverdeling, ze werden letterlijk geobsedeerd door de afwas. Soms zeiden ze wel eens wat over koken of stofzuigen, maar hun grote gespreksonderwerp was de afwas. In een paar jaar slaagden ze er in de mannen in hun omgeving te veranderen in impotente, chagrijnige neuroten. Vanaf dat moment – je kon er de klok op gelijk zetten – begonnen ze terug te verlangen naar mannelijkheid. Het einde van het liedje was dat ze hun vent dumpten om zich te laten naaien door van die lullige macho-latino’s. Ik heb me altijd verbaasd over de aantrekkingskracht die schoften, bruten en klootzakken op intellectuele vrouwen uitoefenen. Kortom ze trakteerden zichzelf op twee of drie van die lui, als ze lekker waren om mee te neuken soms meer, en daarna namen ze een kind en gingen zelf jam bereiden met de receptkaarten uit de Marie-Claire’.
Dat gedweep met Bastiat snap ik niet helemaal. Was hij niet een uberlibertarier? Voor de havenstakingen had hij denk ik helemaal geen begrip gehad en de voorkeursregeling voor de havenarbeiders waarschijnlijk afgedaan als “dishonesty in commerce” en/of scheve regeling obv overheidsmonopolie.
Interessant dat HansR de derde wereld weinig kans geeft en RennieB opmerkt dat “een aantrekkende productiviteit in ontwikkelingslanden ten koste [zal] gaan van de het Westen”. Mijn stelling: de enige realistische kans voor de derde wereld om zich aan de armoede te ontworstelen, betekent per definitie dat op bepaalde vlakken extra/nieuwe concurrentie voor het Westen in het leven wordt geroepen, maar welvaartsverhoging in derde wereld gaat volgens mij niet 1 op 1 af van de koek van het Westen.
@HansR: evolution in progress…
HansR wat klink jij verongelijkt zeg, ongelovelijk. Darwin geaccepteerd en verzuurd door de gevolgen. Sommige mensen komen boven drijven en hebben een leuk leven de rest wordt verneukt omdat ze eigenlijk nog gewoon slaven zijn.
Constateren hoe kut het allemaal is hebben al zoveel mensen gedaan, saaaai.
Waarom zou het succes van de een altijd ten koste moeten gaan van de ander? Globalisatie kan ook weleens de standaard voor iedereen verhogen.
Straks kunnen ze in Somalië ook Ipods kopen omdat die supergoedkoop geproduceerd worden in Krakau. Te gek toch?
Wat is er veel wanhoop in deze discussie.
Ik begrijp de angst wel: Zolang een neo-liberale economie onze god is, wij daarvoor wereldwijd zieltjes aan het winnen zijn, en een gemondialiseerd kaspitalisme niet in toom gehouden wordt door een mondiale politieke macht, zie ik de problemen eerder groter dan kleiner worden. maar zoals op een bepald m,emoent mensen ontdekten dat slavernij niet deugde en de almachtig lijkende slavendrijvers het pleit uiteondelijk toch verloren, zo gaan we op een bepaald moment onze ogen ook niey langer gesloten kunnen houden voor de gigantische nadelige consequenties van ons economisch systeem.
In die zin vind ik het hanteren van een biologische theorie op economische processen niet zo overtuigend: Uiteindelijk komt dat neer op een ontkenning van de menselijke vrije wil.
@Mark
Kan zijn dat Bastiat een uberlibertarier. So what? Zijn zicht op de wet is mooi. Fotootje erg leuk :)))
@Meneer Tim
“Waarom zou het succes van de een altijd ten koste moeten gaan van de ander? Globalisatie kan ook weleens de standaard voor iedereen verhogen.
Als je dat denkt moet je nog maar eens terug naar school.
met excuses voor de typo’s:
moment, uiteindelijk en niet waren de woorden die ik probeerde te typen.
@Stijn
Discussie over vrije wil is interessant maar ook al erg oud en zou dit draadje vermoedelijk volledig doen ontsporen. Ik zie er van af.
@HansR
snap ik, en terecht.
Het lijkt me alleen dat daar een wezenlijk probleem zit. Soms ben ik geneigd om te denken dat alle wezenlijke discussies altijd weer neerkomen op discussies over vooronderstellingen…
@ Mr. Tim. “Constateren hoe kut het allemaal is hebben al zoveel mensen gedaan, saaaai”.
Waarom wordt er niets aan gedaan dan? Onmacht of onwil??
“Ik heb me altijd verbaasd over de aantrekkingskracht die schoften, bruten en klootzakken op intellectuele vrouwen uitoefenen”.
Inderdaad! Die stelling heb ik regelmatig gedeponeerd.
Vrouwen willen slecht behandeld worden.
Een singel…
@HansR: Als je dat denkt moet je nog maar eens terug naar school.
“Wie dit leest is gek.”
En: je vergeet dat we best met z’n allen ergens beter van worden. Je hebt namelijk zoiets als de zon en de aarde. Olie ergens uit de grond pompen gaat niet ten kosten van iemand anders. Een ander hoeft er niet per se beter van te worden, maar in ieder geval niet slechter (in het simpele geval dat de wereld bestaat uit olieoppompers en niet-olieoppompers natuurlijk.)
`Een ander hoeft er niet per se beter van te worden, maar in ieder geval niet slechter`
Daar blijkt hoever jij en de theorie van de praktijk afstaan…
HansR: Ahnee, wat is dat voor salondis? Terug naar school? Haha. Daar trap ik niet in mannetje!
RennieB: Allebei denk ik. We willen het wel veranderen en dat blijven we ook proberen en gaan niet bij de pakken neer zitten. Anders wordt je een verzuurde ex-Idealist als HansR en ga je nog alleen maar tobben over zoveel onrecht in de wereld.
Ik geloof ook wel in de oprecht goede bedoelingen van ontwikkelingshulp. Het blijkt alleen allemaal wat gecompliceerder te zijn. Als het allemaal nu zo kut is, misschien brengt globalisering wel positieve vernaderingen teweeg.
@RennieB
Anee, bizar. Dit is een totaal theoretische beschouwing (een Houellebecq quote is dan ook typerend, als er 1 ver weg staat van de praktijk is het michel) en word ik afgeschreven als “ver van de praktijk”.
Buiten het feit dat dit niet belangrijk is: wat boeit het?
Ofwel, heb ik ongelijk?
Neque enim disputari sine reprehensione potest. ; )
Je hebt wellicht gelijk in die zin dat als er alleen olie gepompt wordt mensen daar beter van kunnen worden. Grondstoffen, meststoffen etc… Maar de praktijk leert dat het gepaard gaat met legal plunder en ander grofsoortige vormen van misbruik door de haves…
Persoonlijk vond ik de opmerking van Meneer Tim wel een aardige, die van “Sommige mensen komen boven drijven en hebben een leuk leven de rest wordt verneukt omdat ze eigenlijk nog gewoon slaven zijn.” Het is allemaal leuk en aardig om de wereld te verdelen in haves en havenots en dan de schuld ervan bij anderen neer te leggen, maar laten we wel wezen: we zijn allemaal zo touchable als we toelaten. Als een of andere Indier voor minder geld meer kwaliteit kan leveren dan een of andere Nederlander, tsja, waarom zou ik dat werk dan door een Nederlander moeten laten doen. Die Nederlander heeft vervolgens de keuze: thuis gaan zitten huilen, of wat aan zijn eigen concurrentiepositie doen. Wil hij untouchable zijn, en een have, dan zal hij iets moeten ondernemen. Gaat ‘ie thuis op de bank zitten klagen, tsja, dan is hij touchable gebleken. Maar ook door zijn eigen keuze. Hij wordt geen slaaf doordat die Indier zijn werk afpakt, hij is een slaaf en laat zijn werk afpakken omdat hij niet goed genoeg is.
Kortom: untouchable is een keuze.
#25, eens. Untouchable zijn is een keuze. Individueel moeten wij als intelligente flexibele burgers daar natuurlijk mee om kunnen gaan, en dat zal ons ook wel lukken. Maar interessanter is wat het voor gevolgen heeft voor onze samenleving als geheel.
Het outsourcen op steeds hogere niveaus (van het in elkaar zetten van sportschoenen, naar programmeeropdrachten, naar callcenterwerk, etc) kost waarschijnlijk steeds meer banen hier. Wereldwijd zorgt dit weliswaar voor een betere welvaartsverdeling, maar in ons land kan het zorgen voor een groeiende werkloosheid en groeiende onvrede. En dat is gewoon niet handig.
@arieT
Leuk standpunt als iedereen gelijk zou zijn (d.w.z. fysiek en geestelijk). En dat is in elk geval niet zo.
(Un-)Touchable zijn is geen keuze of op zijn best is het dat soms.
@B-man
Het zou kunnen zorgen voor een groeiende werkloosheid en groeiende onvrede. Maar hoe komt dat dan? Doordat ons werk wordt afgepakt? Misschien in sommige gevallen, maar het komt ook omdat mensen koppig zijn. Ze zien zichzelf als boer of programmeur en willen dat graag doen. Maar aan de andere kant willen ze ook een goed belegde boterham verdienen. Als dat niet meer kan als boer of programmeur, zullen ze toch wat anders moeten gaan doen. Ik vind het bijvoorbeeld erg leuk om te squashen, maar kan er niet mijn geld mee verdienen (zo goed ben ik niet). Ik vraag jou toch ook niet om mijn boterham te betalen? Die verdien ik zelf met wat anders.
@HansR
Volgens mij is het juist een leuk standpunt omdat niet iedereen gelijk is. Als iedereen fysiek en geestelijk in staat zou zijn om autobanden te maken, maar niemand een auto kon maken, dan schiet het nog niet op. Juist omdat niemand gelijk is, bestaat er de mogelijkheid om je brood op verschillende manieren te verdienen.
Hans R
Succes is een keuze and “power is a state of mind”. Hier moet ik het toch oneens zijn met de heer b-man, #26.
Oeps, dat was dus geen ondertekening (HansR onder vorige bericht). Kwestie van verkeerd knippen en plakken. Als ik een datatypist zou zijn geweest, was ik wel heeeeeeel touchable…
@arieT
Wat HansR (naar ik vermoed) natuurlijk bedoeld is dat niet alleen de één andere capaciteiten heeft dan de ander, maar dat er ook een verschil is in meer of minder: De een is fysiek of psychisch sterker dan de ander.
Dan komt jouw opmerking ‘untouchable zijn is een keuze’ neer op een absoluut soort ‘survival of the fittest’ in economische zin, en ik dacht dat we daar niet voor niets ooit van teruggekomen waren.
“succes is een keuze”, “power is a state of mind” en “wereldheerschappij is een powerpointpresentatie”.
Het potentieel aan onaanraakbare management goeroes alhier is groots!
@Stijn
Het goede vermoeden.
@arieT
Het is de grote historische – en vaak herhaalde – fout te denken dat ieder individu de vrijheid heeft in of uit ellende te stappen (of in of uit geluk, in of uit touchability zo u wilt). Als dat zo was, dan was er aanzienlijk minder ellende op de wereld. Het aantal vaiabelen is zo groot dat er gewoon geen goed model van bestaat. Daarom rommelen de haves dus maar wat aan. Het menselijk tekort. En nu is het dus globalisme. OK. Houdt ook wel weer een keer op.
@arieT, #28. Ik doelde meer op het afnemen van het totale aantal banen, nog los van de flexibiliteit van de Nederlandse werknemers. Maar ik ben geen econoom. Het zou ook best zo kunnen zijn dat vooral het soort werk hier verandert en niet zozeer de hoeveelheid.
Veel ellende hadden we kunnen voorkomen als we uit vrije wil onze welvaart hadden herverdeeld met de have nots in andere delen van de wereld. Nu is het te laat en zijn het de technologische ontwikkelingen die voor de overheveling van de welvaart zorgt. Het worden magere jaren voor de oude wereld.
Niemand noemt het principe (of de wig tussen hebben en zijn, armoede en rijkdom, hip of duf, dader of slachtoffer, have of havenot, wit of zwart ) van de gewapende strijd, de gangsteroorlogen als middel, als spilfunctie in de economische machtstrijd en onderlinge concurrentie (broederstrijd). Een fundamenteel beginsel van de beschaafde maar elitaire maatschappij, die ‘vooruitgang’ die agressie en drift op basis van ‘het recht v.d.sterkste’.
Sommige mensen kunnen nu eenmaal “meer” dan anderen.. Zo zijn er mensen die, als ze op hun rug liggen, een appel kunnen schillen, tegelijkertijd naar Bob Dylan kunnen luisteren en ook nog een joint kunnen roken .. Dat zijn pas echte untouchables ;-)
@b-man(#34) Zelf denk ik dat het wel meevalt, met het afnemen van banen. Wat ik heb begrepen blijkt dat ook uit de praktijk. Outsourcen van het ene type werk naar een andere plek, kan zelfs een vermeerdering van banen hier tot gevolg hebben. Maar ja, dat zijn de geruchten die ik hoor. Verder ben ik ook geen econoom.
@HansR(#33) Misschien moeten we in principe ervan uitgaan dat mensen de mogelijkheden hebben om te kiezen. De mensen die niet kunnen kiezen hoeven wat mij betreft niet in een gat te vallen, maar dienen wel te worden gezien als uitzonderingen. En voor die uitzonderingen kunnen we best een goed vangnet optuigen. Daar heb ik in ieder geval niets op tegen. Maar uitgaan van het negatieve, dat zit niet in de aard van dit beestje.
@Stijn Als je je beperkingen kent, weet je ook wat haalbaar is voor jezelf. Binnen dat haalbare kan je keuzes maken. Veelal hebben mensen (zo, ff lekker generaliseren) de neiging om buiten het haalbare keuzes te maken, en dan anderen de schuld van mislukking te geven. Tsja, dan ben je wel erg touchable.
Het probleem is alleen dat als er steeds meer van mensen geëist gaat worden, er dus ook meer buiten de boot gaan vallen. Ik heb de indruk dat die druk in onze soms naar een soort economisch fundamentalisme neigende cultuur wel toeneemt.
Ben ik wel met je eens. Maar ik denk dat a) wij ons en de onzen daar beter tegen moeten/kunnen wapenen door middel van onderwijs en opvoeding, en b) dat we misschien eens moeten kijken waar we ook voldoening en onaanraakbaarheid of geluk uithalen naast die dikbelegde boterham.
Hoi allen,
Op zich wel weer een leuke discussie, maar wel weer lekker aan het doemdenken.
Ik denk dat het het eeuwige verschil is tussen mensen die zich kunnen aanpassen en mensen die dat niet kunnen of willen.
Wie zijn er slaven? De eigenaar van een trekschuiten bedrijf in Nederland was waarschijnlijk al lang over de kop gegaan, idem voor zijn “slaven”. De kans en keuze is dus om op tijd uit de verkeerde banen en bedrijfstakken te stappen. Hou gewoon je ogen open voor nieuwe bedreigingen!
Nederland is zich nog steeds aan het ontwikkelen van een industriele natie naar een service maatschappij. Wie nu koste wat kost industrieel bezig wil blijven op de oude manier heeft oogkleppen op.
Voorzichtig meng ik me in de discussie…
Alle tegenstellingen hier (un)touchable, have(not), zijn best waardevol om een idee over te brengen maar het leven is te complex en laat zich daar niet in vangen.
Globalisering, de aarde is een dorp, gaat nu volgens mij toe naar het eindelijk, hehe, tot iedereen doordringen dat we er samen moeten uitkomen op deze wereld. Tegenstellingen blijven bestaan, oplossingen en goede en slechte ideeen, evolutie, en zo meer blijven net zo goed bestaan.
Teamwork, grootst gemene deler, verrijking, als ik dan toch untouchable moet karakteriseren of aan moet geven wat ik vind dat survival-eigenschappen zijn dan zijn het die wel…
GabeB
Betreft dat boek, the world is flat.
Een anderhalf uur durende presentatie, door Thomas Friedman over het boek en zijn inspiratie om het te schrijven bij B-SPAN, een world bank groep.
@Bingo: thx voor de link.
@GabeB: Maar daarmee bevestig je het nut van gebruik van termen als (un)touchable. Daarmee kan je de wereld enigzins begrijpelijk maken en kijken hoe je het nog een beetje de “goede” kant op kunt sturen.
Je kunt het allemaal hele mooie namen geven en een paar hele leuke open deuren intrappen, maar het gaat hier maar om één ding….. en dat is geld.
De heren Tas en consorten kunnen in ieder geval op hun 55ste met pensioen. Afgekeken van de Brenninkmeijer’s die dit met hun C&A al jaren doen in lage lonen landen.
Toch ruim 12 Miljard vermogen, netjes gedaan.
Of de landen er zelf beter van worden….ik betwijfel het.
‘Het aantal werklozen is in 2005 wereldwijd gestegen met 2,2 miljoen. Bijna 191,8 miljoen mensen hebben geen baan. Bijna de helft van de werklozen is tussen de 15 en 24 jaar. Van de wereldbevolking zijn 2,85 miljard wel aan de slag. De groei van de wereldeconomie met 4,3 procent heeft in 2005 nauwelijks bijgedragen aan het terugdringen van de werkloosheid, concludeert de ILO’
Volkskrant 25 januari 2006, p. 7
Aangezien ik deels oorzaak ben van deze discussie, voel ik me geroepen de achtergrond van ons werk en sociale context te geven.
Om te beginnen is er geen Marxistische tweedeling in ons bedrijf: een groot deel van onze werknemers hebben aandelen in de onderneming. Ons bedrijf heeft ook geen klassieke hierarchische opzet: wij werken met zelfstandige (internationale) teams. Er is een grote mate van participatie in de richtinggeving van onze bedrijfsvoering. Wij zijn in 1998 begonnen met 2 man. Op dit moment werken er 11,000 mensen bij MphasiS, waarvan 9,000 in India. Al onze werknemers daar verdienen middenklasse salarissen. Dat betekent dat ze een eigen huis kunnen betalen. Vele werknemers geven een deel van inkomen aan armere familieleden. Onze faciliteiten zijn beter dan de meeste in Nederland of de US. We hebben meditatie-kamers, Internet cafes, verschillende restaurants, bus service om werknemer op te halen etc.
Het kenmerk van de meerderheid van onze werknemers is ambitie. Samrita is een goed voorbeeld. Zij heeft er voor gekozen om naar London en vervolgens naar Phoenix te komen. Ze had ook in India kunnen blijven. Het is duidelijk dat ze hard werkt, maar veel plezier heeft in haar werk. Hetzelfde geldt voor mijzelf. Ik had mijn loopbaan bij Philips kunnen vervolgen in Nederland. Een rijtjeshuis, in het weekend naar het sportveld. Ik heb er voor gekozen om een goedbetaalde baan met zekerheid om te zetten in 6 maanden zonder inkomen en hoog risiko. Nooit heb ik een minuut spijt gehad. Het opbouwen van een bedrijf en bijbehorende harde werken en reizen zijn mijn keuze. Daarnaast breng ik overigens veel tijd door met mijn kinderen . Hard werk betekent niet vanzelfsprekend dat sociale verplichtingen verzaakt worden.
Het thema van de dokumentaire is flexibiliteit. Flexibel zijn impliceert niet werkslaaf te zijn. De Internet maakt het mogelijk om op een andere manier te werken. In mijn omgeving werken steeds meer mensen vanuit huis en communiceren via video conferencing, chat en email. Het kantoor vervult meer de rol van “meeting center”. Nederland is wat dat betreft vrij traditioneel en verwacht dat je van 9 tot 5 op kantoor zit (en daarna minstens een uur in de file). In plaats van het bestaande te proberen te behouden, doen we er beter aan met nieuwe ideeen te komen om meer effektief te werken.
De wereld verandert en globalisering is een feit, geen waardeoordeel. Nederland heeft niet de luxe om te kiezen om wel of niet mee te doen. Dus moet de discussie gaan over hoe we veranderen. Flexibiliteit is een vereiste. De meeste reakties die ik heb gelezen zijn negatief en behoudend. Dit is de kern van het probleem: de diskussie moet niet gaan of globalisering goed is of slecht, maar hoe ons werk anders kunnen organiseren, hoe het onderwijs moet veranderen zodat afgestudeerden de juiste middelen hebben om een succesvolle carriere te volgen in de platte wereld, hoe we werknemers kunnen herscholen waar noodzakelijk, hoe we een omgeving kunnen creeren waarin entrepreneurship en initiatief ondersteund wordt en risiko nemen beloond, hoe we meer flexibiliteit kunnen creeren voor bedrijven om te kunnen konkurreren in een in toenemende mate globale markt, waarin iedereen met een Internet-aansluiting en een FedEx account een internationale business kan opzetten. En inderdaad er zijn sociale gevolgen, waar we rekening mee moeten houden. Je kop in het zand steken is in ieder geval de minst effektieve aanpak.
@Jeroen Tas: Juist. Die laatste alinea zegt het allemaal. Aanpakken bij de bron, en ervoor zorgen dat mensen andere competenties aangeleerd krijgen (of competenties anders geleerd krijgen), zodat ze beter in staat zijn de voor hen juiste keuze te maken in een veranderende wereld.
@Jeroen Tas (ea): Eigenlijk kan je het begrip “flexibel” ook rustig vervangen door “ambitieus”. In essentie gaat het er om of iemand er iets van wil maken. En dat is nauwelijks iets nieuws.
Wel nieuw is dat het in de huidige tijd van mensen vraagt dat ze zich sneller aanpassen aan de veranderende omstandigheden. Want als je niet snel genoeg mee verandert is het lastig om ambities waar te maken.
Je kan wel hierbij zeggen dat het wenselijk is dat meer mensen ambities nodig hebben omdat er, mede door de ontwikkeling van de techniek, meer directe concurenten zijn met dezelfde ambities.
Unieke bestemming van de mens
De globalisering van deze tijd(21e eeuw) is voorspeld in de bijbel- Namelijk de mens wil als God worden. Er breekt namelijk een tijd aan van de draak, die vermeld staat in Openbaring 12 en 13. Het grootste risico is in deze tijd dat de mens die op aarde leven het beest (de draak) zullen gaan aanbidden, waar m.i. ook de gevolgen van de globalisering zullen gaan toebehoren.
De mens is geschapen met een unieke bestemming die God weet en de mens kan dii in zijn aardse leven ontdekken.
De unieke bestemming staat vermeld in Psalm 139:15
van de NBV`Toen ik(de mens) in het verborgene gemaakt werd,kunstig geweven in de schoot van de aarde, was mijn wezen oor u geen geheim.`
Aan de mens is ook in 21e eeuw en daarna de opdracht
zijn geschonken gaven/talenten te ontdekken en te benutten. Zie voor deze ontdekking van die gaven/talenten/ bestemming in de bijbel Romeinen 8 (leven volgens de wil van God) , 12 (leven volgens de wil van God) en 1 Korinthiers 12(velen gaven, een Geest)
Met die gaven/ talenten kan hij ook in de tijd van de globalisering zijn unieke bestemming ontplooien op de aarde. Uiteraard wordt verwacht dat die mens niet star is maar flexibel.
De kern van zijn levensopdracht is God lief te hebben en zijn naaste. Daaruit vloeit weer voort dat hij geen angst hoeft te hebben voor de globalisering. De mens heeft door zijn geschonken gaven/ talenten/zijn unieke bestemming van God de kans gekregen die, waar ter wereld, in te zetten, ook in deze tijd van globalisering.
Veenendaal, Jan Langeraar, 29-1-06
@Jan Langeraar (#50): Ik snap je niet helemaal, denk ik. In je eerste alinea leg je een verband tussen de tijd van het beest (wat volgens mij in bijbelse zin geen goede zaak is) en globalisering. Zoals ik het lees is daarmee globalisering geen goede zaak. In het laatste gedeelte geef je aan dat de mens zijn door God gegeven talenten waar ook ter wereld moet inzetten, waarmee je volgens mij een direct verband legt tussen de Schepper en globalisering. Dat lijkt me dan wel weer een goede zaak, in de ogen van de gelovige christen. Deze twee dingen lijken mij echter redelijk tegengesteld aan elkaar. Wat is nu je punt? Is globalisering vanuit bijbels oogpunt nu een goed of een slecht ding? En, scheelt het ook of je de bijbel vanuit een andere christelijke stroming (katholiek vs protestant, bijvoorbeeld) intrepreteert om tot een conclusie te komen? En wat is nu de unieke bestemming? Is dat voor ons allen hetzelfde, of heeft elk mens zijn eigen unieke bestemming?
@50: Zonder nou gelijk respectloos over te komen, maar je verhaal slaat als een tang op varken. Als je dan toch echt het geloof in deze discussie wil mengen probeer dan ook steekhoudend commentaar te geven en niet in het wilde weg bijbelcitaten/boeken in het rond te gooien.
@50: Dat verhaal van die draak past als een puzzelstukje met glijmiddel in mijn huidige werksituatie.
Ik heb de draak gevonden; het is dat mens dat hier product manager pleegt te zijn. Enige suggesties hoe je van zo’n beest af geraakt?
@heidekonijn: ik kan me voorstellen dat de meneer van #50 vast wel een of andere bijbelse spreuk weet die draken kan verdrijven. Anders: toon lef! Doe iets geks, bijvoorbeeld een andere baan zoeken. Of haar op een diplomatieke edoch niet mis te verstane wijze te kennen geven dat het eens afgelopen moet zijn met die drakerij.
Ik heb al eens een -schromelijk overdreven- CV voor haar opgesteld en aan enkele bedrijven doorgestuurd, helaas zonder al te veel resultaat.
Het probleem met ander werk is dat ik vrees dat er wel eens meerdere draken zouden kunnen zijn. Wat zegt de bijbel daar eigenlijk over? Is het draak of draken?
Hmm, volgens mij is de draak in kwestie dezelfde als het beest. Dat is er een, maar wel een met meerdere koppen. Draken, dus, lijkt me. En als je draken CV’s gaat doorsturen, dien je dat zonder foto te doen, dunkt me. Kan je niet bij klanten een campagne beginnen. De klant is immers koning, en als de koning niet van draken houdt…
Dat weet ik nog niet zo zeker, ik had eerder de indruk dat ze de draak uit de directe sales hebben gehaald en product manager hebben gemaakt omdat koning klant er niet zo me overweg kon.
Maar dat heb ik alleen maar van de roddel bij het koffie-apparaat, dus dat is niet zeker.
Zou er iets van praktische info in de bijbel staan hierover?
In The Exorcist werd er ook met de bijbel in de hand een beest bestreden, dus ik denk dat je inderdaad daar je heil maar moet zoeken. Probeer anders het altijd prachtige De vernuftige edelman Don Quichot van La Mancha voor tips.