Vijf landen omringen de Kaspische zee. Er zit waarschijnlijk veel olie onder de bodem van die Kaspische zee. De grenzen op zee zijn nog onderwerp van discussie tussen de landen.
Zie hier het recept voor een toekomstige oorlog.
Zeker als je dan ook nog ziet dat Iran een van de landen is, maar dat Azerbeidzjan intussen wapens uit Israël krijgt.
Afijn, het hele verhaal kunt u het beste hier lezen. Daar kan ik weinig aan toevoegen. Mag wel wat meer aandacht krijgen tussen alle reguliere conflicten.
Reacties (21)
De Kaspische Zee olie en gas was één van de redenen 11 sept op touw te zetten.
Vanaf januari 2001 voerde de Buhs bende illegaal onderhandelingen met de Taliban, over pijpleidingen voor deze energie, in juli dacht de Bush bende een beter idee te krijgen.
Maar tot nog toe een debakel, de bezetting van Afghanistan lukt maar niet, en de dictatoren van de landen rond de Kaspische Zee vlogen in de armen van Putin nadat de VS voormalig bondgenoot Saddam hadden laten vermoorden.
Hoe verzwakt de VS inmiddels is blijkt er uit dat de VS Singapore en nog een land, ik meen China, hebben ’toegestaan’ (waar halen ze de arrogantie vandaan) Iraanse olie te blijven kopen.
Kennelijk kunnen ze de boycot niet afdwingen.
Het is allemaal een beetje tegengevallen. Afghanistan bleek onmogelijk te controleren. De pijpleiding is nog altijd niet af.
Irak bleek meer olie te hebben dan de Kaspische Zee. Het gigantische succes va 11 september werd door de Bush-clan uitgebuit om Irak binnen te vallen.
Ook de olievoorraden in de Kaspische regio vallen een beetje tegen.
365 miljoen vaten verbruikt de wereld in 5 dagen. NL kan nog geen jaar toe met die 365 miljoen vaten.
De landen zullen er onderling wel over strijden. Het Westen koopt de olie gewoon met knisperende nieuwe euro’s en dollars uit de
kluisdrukpers van de ECB en de FED.Zie hier het recept voor een toekomstige oorlog.
Zeker als je dan ook nog ziet dat Iran een van de landen is
In het kader recept voor toekomstige oorlog is het veel en veel belangrijker te melden dat één van die landen Rusland is. In tegenstelling tot Iran staat Rusland namelijk bekend om zijn offensieve oorlogen, met name in de Kaukasus, waar de Kaspische zee direct naast ligt.
Mijn insteek bij het noemen van Iran was ook meer dat andere landen daar zo allergisch en hyperactief op reageren. Lijkt wel een soort katalysator.
Klopt, maar daar zou Rusland een enorme prijs voor moeten betalen. Het lukte ze in de noordelijke Kaukasus al niet of nauwelijks om de gewapende vrede te bewaren. Ik zie Rusland eerder het conflict door andere landen laten uitvechten, waarbij Moskou dan het land met de beste kansen steunt. Daarna sturen ze hun eigen oliebaronnen om te cashen.
Ook daar zijn ze inderdaad goed in. Denk bv. aan Berg Karabach, dat vooral bestaat bij de gratie van Rusland, of Transdjenestrië.
Noord-Ossetie! Abchazie!
Nee, itt tot wat Jay denkt, Rusland probeert niet echt een rustige Kaukasus te krijgen.
Berg-Karabach bestaat overigens veeleer bij de gratie van de VS (namelijk de Armeense diaspora) dan Rusland of Iran of een andere regionale grootmacht.
Noord-Ossetië en Abchazië zijn nu net twee voorbeelden van Russische offensieve oorlogen. In Berg Karabach heeft Rusland zeker ook zijn rol gespeeld, oa. door wapenleveranties en het sturen van “huurlingen”. Die speelden zelfs een doorslaggevende rol toen het erom spande.
Wat Bismarck zegt.
Daarnaast heb ik Karabach zelf mogen bezoeken: bij de grens tussen Karabach en de rest van Armenië moet je niet een Armeense soldaat omkopen, maar een Rus. Moskou zit er gewoon nog steeds, de touwtjes stevig in handen.
Over offensieve oorlogen, lees eens Niall Ferguson, Colossus, The rise and fall of the American empire, New York, 2004.
Nooit van Irak, Afghanistan of Vietnam gehoord, om van Haiti, Cuba en Nicaragua maar niet te spreken ?
Ik heb meteen een stukje Kaspische Zee gekocht.
N Ossetië, geestig, Putin verijdelde inderdaad de Georgische aanval.
Israelische drones werden electronisch geblokkeerd.
Zo blokkeren de Russen elektronisch?
Zeker.
De Georgische bedoeling was met artillerie de uitgang van de tunnel van N naar Z Ossetië te blokkeren.
Israelische drones moesten laten zien waar de granaten insloegen.
Het plan mislukte, kennelijk was de Sovjet Federatie in staat de satelliet waarnaar de drones de beelden omhoog zonden te blokkeren.
En zo konden de Russische tanks Z Ossetië te hulp schieten, en mislukte de Georgische aanval.
De bevolking mag nog jarenlang de leningen aflossen waarmee het Israelische wapentuig is betaald.
Ook de hangar bij het vliegveld waar Israelische technici Migs moderniseerden werd verwoest.
Daarbij werd één Russisch toestel neergeschoten.
@009
Naar Karabach ga je toch gewoon? Daar komt geen ‘mogen’ aan te pas. Die lange kronkelige weg met perfect asfalt naar Stepanakert is toch echt aangelegd met Amerikaans geld. En ik weet niet wanneer jij in Karabach was, maar in 2007 was er geen Rus te bekennen bij de “grensovergang”. Overigens hoefde je die ook helemaal niet om te kopen.
En vwb de offensieve oorlogen van de Russen in Abchazie en Noord-Ossetie denk ik dat de terminologie toch vooral afhangt vanaf welke kant je kijkt. Dat er Russische soldaten waren staat buiten kijf, maar naar eigen zeggen waren die daar om de vrede te bewaren (dan heb ik het even niet over de actie die uitgebreid werd naar Gori).
En @bismarck vwb jouw link, daar staat letterlijk:
“The thrust made by the Azeris ground to a halt when their armor was driven off by helicopter gunships.[3] It was claimed that many of the crew members of the armored units in the Azeri-launched assault were Russians from the 104th Guards Airborne Division based out of Ganja and, ironically enough, so were the units who eventually stopped them.”
Weirde manier om de vrede te bewaren, niet?
‘Mogen’ slaat op ‘het voorrecht te gast te zijn in een ander land’, niet op toestemming van wie dan ook. Hoewel we wel een visum moesten kopen in Yerevan, die willen ook iets verdienen.
Ik was er in 2006 en er werd echt met geld geschoven, tussen de paspoorten. Het was mij al duidelijk dat de ontvanger geen Armeniër was, wat even later werd bevestigd door onze medepassagiers: het was een Rus.
En je kunt de activiteiten van de Russen tijdens de oorlog in Abchazië met de beste wil van de wereld niet anders noemen dan offensief. Staatsrechtelijk hadden ze daar niets te zoeken: het was Georgisch grondgebied. De Abchaziërs wilden onafhankelijkheid, Rusland heeft ze daarbij een handje geholpen.
In 2007 werd ook gezegd dat je een visum moest kopen. Dat heb ik niet gedaan. Bij de “grens” werd er niet moeilijk gedaan. In Stepanakert heb ik wel een visum gehaald, bij het ministerie van binnenlandse zaken, maar dat was meer als leuke souvenir. Bij uitreis werd er ook niet naar gevraagd.
Mijn ervaring is dat veel mensen roepen dat er geld geschoven moet worden, en dat toeristen dan idd geld schuiven “om zeker te zijn niet voor een dichte grens te staan” oid. En ach, wat kost het nou.
In de praktijk hoef je eigenlijk nooit geld te schuiven.
Ook wordt er nog wel eens geld geschoven om er zeker van te zijn dat er niet gecontroleerd wordt (en de smokkelwaar dus gevonden wordt).
Terug naar Ossetie:
“Een vredesmacht bestaande uit 500 Russen, 500 Noord-Osseten (onderdeel van Rusland) en 500 Georgiërs werd ingesteld om de vrede die in 1992 werd gesloten te handhaven.”
(http://nl.wikipedia.org/wiki/Oorlog_in_Zuid-Osseti%C3%AB_%282008%29)
Natuurlijk heeft Rusland daarvoor ook al her en der steun geleverd, maar die vredestroepen werden door alle partijen goedgekeurd. De Russische soldaten hadden er dus niet “niets te zoeken”.
Ok, dus je had een andere ervaring dan ik in Karabach. Waarvan akte.
Over Ossetië weet ik niets, maar ik had het dan ook over Abchazië. Lezen, graag!
‘Mogen’ slaat op ‘het voorrecht te gast te zijn in een ander land’, niet op toestemming van wie dan ook. Hoewel we wel een visum moesten kopen in Yerevan, die willen ook iets verdienen.
Ik was er in 2006 en er werd echt met geld geschoven, tussen de paspoorten. Het was mij al duidelijk dat de ontvanger geen Armeniër was, wat even later werd bevestigd door onze medepassagiers: het was een Rus.
En je kunt de activiteiten van de Russen tijdens de oorlog in Abchazië met de beste wil van de wereld niet anders noemen dan offensief. Staatsrechtelijk hadden ze daar niets te zoeken: het was Georgisch grondgebied. De Abchaziërs wilden onafhankelijkheid, Rusland heeft ze daarbij een handje geholpen.
Niet zo gepikeerd, Jay. Ik had het daarvoor over Abchazie en Ossetie als voorbeelden van gedoe in de Kaukasus.
En ja, ik had een andere ervaring in Karabach dan jij. Vooral om aan te geven dat jouw particuliere ervaringen geen absolute waarde hebben in discussie op algemeen niveau.
Waar ik persoonlijk altijd wat mee heb, is met nuance. Op particulier en op algemeen niveau. Ook Abchazie kent zijn nuance:
“Een tijdelijke oplossing werd gevonden in het stationeren van vredestroepen van het Gemenebest van Onafhankelijke Staten (GOS), wat in de praktijk inhield en inhoudt, dat de Russische troepen bleven, maar op papier zag het er diplomatiek uit.” (http://nl.wikipedia.org/wiki/Georgisch-Abchazisch_conflict)
Het is dus niet helemaal eenduidig dat die Russische soldaten daar zitten. Net als Ossetie dus.
“En ja, ik had een andere ervaring in Karabach dan jij. Vooral om aan te geven dat jouw particuliere ervaringen geen absolute waarde hebben in discussie op algemeen niveau.”
Dat heb ik nooit geclaimd, ik vertel slechts dat dat mijn ervaring was. Maar goed, dit wordt een beetje saai zo.
Wat betreft Abchazië: “maar op papier zag het er diplomatiek uit.” is precies de crux. Rusland stationeert een offensieve bezettingsmacht. Ja, dat is vanuit Georgisch perspectief, die in zijn recht staat zolang de internationale gemeenschap Abchazië niet erkent als een onafhankelijke staat. Een deel van de Abchaziërs zal het eerder een vredesmacht noemen (het is inderdaad relatief rustig geweest) en hebben daarbij weinig oog voor de verdreven Georgiërs, die voorheen hun landgenoten waren.